ลูกชายวัย8ขวบ เขาเป็นเด็กที่ติดแม่มากค่ะ ติดขนาดที่ว่าต้องอยู่ใกล้หรืออยู่ในสายตาเขาตลอด ยกเว้นเวลาไปโรงเรียน เขาชอบมาอ้อนมากอดแม่ตลอดเวลา แต่ต่อมาเรามีน้องให้เขาค่ะความสนใจและเอาใจใส่เลยไปตกที่น้องซะมากกว่า พี่ชายจึงต้องเริ่มช่วยเหลือตัวเอง เริ่มถูกแม่ใช้ให้ช่วยหยิบจับงานเล็กๆน้อยๆ แม่เริ่มกอดเขาน้อยลง พอเขามาคลอเคลียหรือขอร้องให้กอดแม่ก็เริ่มมีข้ออ้างว่าเลี้ยงน้องเหนื่อย จนปิดเทอมใหญ่น้องสาวเราชวนเขาไปอยู่ด้วยช่วงปิดเทอม เขาตอบตกลงไปอย่างไม่ลังเล และร้องไห้อย่างหนักเมื่อพูดถึงเรื่องกลับบ้านมาหาแม่ ตอนเขาอยู่กับน้องสาวเรา เราถามเขาว่าคิดถึงแม่กับน้องบ้างไหม เขาตอบว่านิดหน่อยครับ ทั้งที่แต่ก่อนเขาไม่แม้แต่จะคิดห่างแม่เลย เพราะเขาโตขึ้นหรือเราใส่ใจเขาน้อยลงเขาเลยต้องหาที่พึ่งทางใจใหม่ คนที่ให้ความรักความอบอุ่นเขาเต็มๆได้ คิดแล้วเศร้าค่ะ ปล.ตอนนี้เขายังไม่กลับ เลยยังไม่รู้ความรู้สึกเขาหลังจากกลับมาค่ะ
เราใส่ใจลูกน้อยลง หรือเขาโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว