พึ่งเป็นกระทู้เเรกหากผิดพลาดอะไรไปขออภัยด้วยครับ เริ่มเรื่อง
บ้านผมที่อาศัยอยู่เป็นห้องเช่ามีผมน้องอีก2คนพ่อเเละเเม่ พ่อผมเนี้ยมีอาชีพขับวินขับตั้งเเต่ตี5ถึง9โมงเเล้วขึ้นมานอนทุกครั้งที่ขึ้นมาบ้านเค้าก็จะซื้อเบียร์ขวดนึงหรือกระป๋องนึงขึ้นมาบ้านพ่อผมไม่ทำอาชีพอะไรเลยนอกจากขับวิน(พ่ออายุ51)ทำให้รายได้เข้าบ้านมีเเต่เเม่ผมที่หามาเเม่ผมทำอาชีพขายลูกชิ้นทอดกับไก่ทอดต่อรายได้เเต่ละวันไม่ถึง500ช่วงนี้ช่วงโควิคเลยทำให้หารายได้ไม่ค่อยได้ทุกครั้งที่พ่อมีเงินจะซื้อเบียร์กินตลอดทั้งเช้า เย็นบางทีก็ซื้อเหล้ามาเเล้วจากนั้นพ่อมักจะพูดเสมอว่าถ้าโตขึ้นต้องส่งเงินให้ตลอดเดือนละหมื่นเเต่เเรกๆก็ไม่คิดอะไรเเต่หลังๆก็พูดมากขึ้นว่าต้องส่งเงินให้พ่อค่าเลี้ยงดูค่ากับข้าวพูดอย้างงี้ตลอดเเต่เเม่ผมไม่เคยพูดเเล้วมีอยู่วันนึงเค้าขับวินขึ้นมา8โมงเค้าพูดว่าพ่อมีเงินสดไม่ถึงร้อยเพราะผมไม่หาตังมาให้เค้า เกริ่นก่อนผมอายุ19กำลังรอเอนเข้ามหาลัยตอนเเรกผมก็สมัครงานละเเต่ว่าช่วงนี้โควิคเค้าจึงไม่รับพนักงานพาร์ทไทม์สมัครไปหลายที่อยู่เเต่ว่าเเต่ก่อนผมก็ทำงานพาร์ทไทม์ช่วงปิดเทอมตลอดอย่างครั้งล่าสุดเค้าขอผม1900ผมก็ให้ไปหรือทุกครั้งที่มีเงินทำงานผมเคยบอกว่าทำงานรอบนี้จะเก็บไว้ใช้ในมหาลัยเป็นค่าใช้จ่ายเเละค่าเทอมเค้าก็บอกว่าต้องให้เค้าด้วยตลอดเวลาค่าใช้จ่ายค่าเทอมสมัยมัธยมมีเเต่เเม่ผมพ่อผมก็เเค่ให้100ตอนไปรร.บางทีก็ให้70-80บาทเวลาอยู่ผมกับน้องก็ทำกับข้าวกินเองบางครั้งผมบอกพ่อไม่ต้องซื้อกับข้าวมาเค้าก็ยังซื้อมาเเละจากนั้นก็จะบอกว่าโตขึ้นให้เงินพ่อด้วยค่ากับข้าว พ่อผมไม่เคยช่วยเเม่ผมเลยค่าเช่าบ้านเเม่ก็จ่ายค่าใช้จ่ายภายในบ้านเเม่ผมก็จ่ายโทรศัพท์ของพ่อก็เงินของเเม่รถกระบะที่ซื้อว่าก็เงินเเม่พ่อผมมีหน้าที่เเค่จ่ายค่างวดรถเเม่เคยบอกว่าถ้าซื้อรถเดี๋ยวจะไม่มีเงินจ่ายเทอมเข้ามหาลัยให้ผมพ่อผมก็บอกเเม่ว่าจะใช้รถทำมาหากินสุดท้ายเเค่จอดไว้เฉยๆขับเฉพาะไปธุระเเล้วเวลาที่เเม่ขอให้พ่อช่วยออกค่าบ้านเค้าก็จะบอกว่าช่วยค่ากินเเล้วจากนั้นเค้าก็จะบอกผมว่าไม่ช่วยหาเงินเข้าบ้าน ตอนนี้หมดศรัทธาในตัวพ่อตัวเองเเล้ว