พี่ชายจากไปเกิน 100 วันมาพอสมควรแล้ว (ตอนเสีย ​อายุ 55) เราทำบุญอุทิศให้เค้าทุกวัน ถวายสังฆทานมีพระพุทธรูปหน้าตัก 9 นิ้ว ผ้าไตรครบชุด และของบริวารต่างๆ ก็หลายครั้ง ทุกครั้ง​อุทิศเจาะจงให้พี่ชายคนเดียว

ผมไม่เชื่อในพระไตรปิฎกทุกอย่าง ปฎิบัติจึงเชื่อ แต่บางเรื่องก็เกินที่สติปัญญาผมจะทำสำเร็จ ตั้งแต่เกิดมา ก็ทำความชั่วปะปราย ก็ไม่ใช่คนดีนัก จิตยังเลวอยู่ ตอนนี้นั่งสมาธิก็ไม่ได้ปิติ ร่างกายมีแต่โรค

สิ่งใดเหนือกว่ากัน และ สิ่งใดยากกว่ากันครับ?