ฉันอยากปรึกษาเรื่องความรักหนุ่มสาวค่ะ --- (ขอความกรุณาคุยกันอย่างสุภาพและให้เกียรติซึ่งกันและกันนะคะ โพสนี้ใจบางมากจริงๆ)
ขอออกตัวก่อนว่า ตัวเองไม่ค่อยมีประสบการณ์มากนัก ทั้งชีวิตมีแฟนมาแค่คนเดียว บัดนี้ก็อายุขึ้นเลขสามต้นๆ
ระหว่างทางก็มีคนคุยด้วยเป็นพักๆๆ แค่ช่วงสมัยเรียนเท่านั้น มาเริ่มทำงานก็ไม่ได้คุยกับใครอีกเรย จนมาอายุ 29-30 แถวนั้นได้ที่มีคนเริ่มมาขอคุยด้วย
ความซวยคือ นาย ท. เค้าดันเป็นเพื่อนของ นาย ว. ผู้ชายคนนึงที่เราสนใจแบบเออคนนี้สเปก (เรายอมรับว่าเป็นผู้หญิงที่ชอบคนที่หน้าตาก่อนมารู้จักนิสัย ถ้านิสัยแย่ก็ลาก่อยค่ะ) แต่นาย ว. เค้าไม่ได้สนใจเราไง
ถามว่าทำไมเราคิดงั้น ขอเล่าเพิ่มเติมเรื่องนาย ว. ว่า เมื่อช่วงโควิทปีก่อนมีพวกเพจหรือกรุ๊ปคนโสดของมหาลัยต่างๆ เพื่อนคนนึงของเค้ามาโพสขายเค้าเอง เรารวบรวมความกล้าทักเค้าไปหนแรก แต่โดนตอบกลับมาตรงมากว่า "ผมไม่ได้คิดเรื่องนี้ ผมอยากทำงานก่อน ยังไม่พร้อมคุยกับใคร" ตอนนั้นเราหน้าแตกยับแล้วไง ครั้งแรกที่ทักผู้ชายไปก่อน ผลคือพังจ้า ใจคืองงมากว่าแล้วจะมาโพสขายตัวเองทำไม? แต่พอเราออกตัวว่าเราเป็นเพื่อนของเพื่อนอีกคนที่ไม่ใช่ นาย ว. นะ เค้าก็พูดกับเราซอฟลงว่า "งั้นผมยินดีเป็นเพื่อนด้วยนะครับ" //อกหักอ่ะเดะแหม // แต่พอเป็นเพื่อนกันแล้วนาย ว. ใจดีมากเรยนะ อบอุ่น ใจเย็น เราก็ยังตัดใจไม่ได้ร้อยเปอเซ้นอ่ะ เฮ้อ กลุ้มใจ ได้แต่พูดความจริงใส่ตัวเองบ่อยๆว่า ถ้าสนใจเค้าคงทักมาคุยไปนานแหละ เราก็ได้แต่ทักเค้าไปตามงานเทศกาลต่างๆ เช่น ขึ้นปีใหม่ บลาๆ เราไม่อยากสร้างความรำคาญใจแก่เค้า
กลับมาที่เรื่องหลักคือ เรื่องความซวยที่เพื่อนของนาย ว. มาขอคุยกับเรา โลกแม่งกลมไปป่าววววว
เราคุยกับ นาย ท. ไปได้สามวีค เหตุผลที่คุยคือ ทำความรู้จักนิสัยใจคอ เราบอกตรงๆว่า รำคาญ แต่เราก็พยามเปิดใจคุยกับอีกฝ่ายแล้วนะ มันยังรู้สึกรำคาญอยู่ดี มันเป็นความรำคาญที่เกิดมาจากตัวเราเอง ลึกๆเราเหมือนไม่ได้อยากคุยกับนาย ท.
เพื่อนสนิทเราทั้งผู้ชายผู้หญิงเคยด่าว่า "แกชอบปิดประตูใส่ผู้ชายที่เข้าหา"
มาครั้งนี้เราเรย เอาว่ะ ลองคุยก็ได้... แต่ทำไม มันดูไม่ค่อยราบรื่นกับความรู้สึกตัวเอง คิวผูกโบว์เกือบทุกวัน
ส่วนาย ท. เค้าดูถูกใจเรา เค้าชอบพูดว่า ชอบทัศนคติ แต่เราฟังดูแล้วเรารู้สึกเหมือนตัวเองเป็นสิ่งของกำลังถูกเลือกซื้อยังไงยังงั้น เออเราคงคิดมากไป เค้าชมแหละ
แต่กลับมาประเด็นตรงนี้ก่อน เราลองคุยกับเค้าดูแล้วนะ มันรำคาญจริงว่ะ มีคำถามที่อยากปรึกษาทุกคนคือ
Q: ถ้ารู้สึกรำคาญแบบนี้ แปลว่าเราไม่ได้ชอบเค้าใช่ป่าวคะ
-- เราควรลองคุยต่อก่อนอีกสักพักมั้ยคะ? เอาจริง เราไม่ค่อยรู้เรื่องความรัก เรียกได้ว่าขาดศรัทธาไปแล้ว เคยผิดหวังไปแล้วมันยังฝั่งใจ เจอพวกเจ้าชู้ กับ พวกมีแฟนแล้วมาหลอกว่ายังไม่มี มันเข็ดอ่ะ
เราก็เเหมือนผู้หญิงส่วนใหญ่ที่เค้าก็อยากมีคนคุย อยากมีแฟน อยากแต่งงาน
ขอบคุณทุกคนที่อ่านมาถึงตรงนี้กันนะคะ
ทำไมฉันจึงรู้สึกรำคาญ ผู้ชาย ที่เข้ามาคุยด้วย เข้าใจว่าตัวเองก็อยากมีใครเดินจับมือไปด้วยกัน...
ขอออกตัวก่อนว่า ตัวเองไม่ค่อยมีประสบการณ์มากนัก ทั้งชีวิตมีแฟนมาแค่คนเดียว บัดนี้ก็อายุขึ้นเลขสามต้นๆ
ระหว่างทางก็มีคนคุยด้วยเป็นพักๆๆ แค่ช่วงสมัยเรียนเท่านั้น มาเริ่มทำงานก็ไม่ได้คุยกับใครอีกเรย จนมาอายุ 29-30 แถวนั้นได้ที่มีคนเริ่มมาขอคุยด้วย
ความซวยคือ นาย ท. เค้าดันเป็นเพื่อนของ นาย ว. ผู้ชายคนนึงที่เราสนใจแบบเออคนนี้สเปก (เรายอมรับว่าเป็นผู้หญิงที่ชอบคนที่หน้าตาก่อนมารู้จักนิสัย ถ้านิสัยแย่ก็ลาก่อยค่ะ) แต่นาย ว. เค้าไม่ได้สนใจเราไง
ถามว่าทำไมเราคิดงั้น ขอเล่าเพิ่มเติมเรื่องนาย ว. ว่า เมื่อช่วงโควิทปีก่อนมีพวกเพจหรือกรุ๊ปคนโสดของมหาลัยต่างๆ เพื่อนคนนึงของเค้ามาโพสขายเค้าเอง เรารวบรวมความกล้าทักเค้าไปหนแรก แต่โดนตอบกลับมาตรงมากว่า "ผมไม่ได้คิดเรื่องนี้ ผมอยากทำงานก่อน ยังไม่พร้อมคุยกับใคร" ตอนนั้นเราหน้าแตกยับแล้วไง ครั้งแรกที่ทักผู้ชายไปก่อน ผลคือพังจ้า ใจคืองงมากว่าแล้วจะมาโพสขายตัวเองทำไม? แต่พอเราออกตัวว่าเราเป็นเพื่อนของเพื่อนอีกคนที่ไม่ใช่ นาย ว. นะ เค้าก็พูดกับเราซอฟลงว่า "งั้นผมยินดีเป็นเพื่อนด้วยนะครับ" //อกหักอ่ะเดะแหม // แต่พอเป็นเพื่อนกันแล้วนาย ว. ใจดีมากเรยนะ อบอุ่น ใจเย็น เราก็ยังตัดใจไม่ได้ร้อยเปอเซ้นอ่ะ เฮ้อ กลุ้มใจ ได้แต่พูดความจริงใส่ตัวเองบ่อยๆว่า ถ้าสนใจเค้าคงทักมาคุยไปนานแหละ เราก็ได้แต่ทักเค้าไปตามงานเทศกาลต่างๆ เช่น ขึ้นปีใหม่ บลาๆ เราไม่อยากสร้างความรำคาญใจแก่เค้า
กลับมาที่เรื่องหลักคือ เรื่องความซวยที่เพื่อนของนาย ว. มาขอคุยกับเรา โลกแม่งกลมไปป่าววววว
เราคุยกับ นาย ท. ไปได้สามวีค เหตุผลที่คุยคือ ทำความรู้จักนิสัยใจคอ เราบอกตรงๆว่า รำคาญ แต่เราก็พยามเปิดใจคุยกับอีกฝ่ายแล้วนะ มันยังรู้สึกรำคาญอยู่ดี มันเป็นความรำคาญที่เกิดมาจากตัวเราเอง ลึกๆเราเหมือนไม่ได้อยากคุยกับนาย ท.
เพื่อนสนิทเราทั้งผู้ชายผู้หญิงเคยด่าว่า "แกชอบปิดประตูใส่ผู้ชายที่เข้าหา"
มาครั้งนี้เราเรย เอาว่ะ ลองคุยก็ได้... แต่ทำไม มันดูไม่ค่อยราบรื่นกับความรู้สึกตัวเอง คิวผูกโบว์เกือบทุกวัน
ส่วนาย ท. เค้าดูถูกใจเรา เค้าชอบพูดว่า ชอบทัศนคติ แต่เราฟังดูแล้วเรารู้สึกเหมือนตัวเองเป็นสิ่งของกำลังถูกเลือกซื้อยังไงยังงั้น เออเราคงคิดมากไป เค้าชมแหละ
แต่กลับมาประเด็นตรงนี้ก่อน เราลองคุยกับเค้าดูแล้วนะ มันรำคาญจริงว่ะ มีคำถามที่อยากปรึกษาทุกคนคือ
Q: ถ้ารู้สึกรำคาญแบบนี้ แปลว่าเราไม่ได้ชอบเค้าใช่ป่าวคะ
-- เราควรลองคุยต่อก่อนอีกสักพักมั้ยคะ? เอาจริง เราไม่ค่อยรู้เรื่องความรัก เรียกได้ว่าขาดศรัทธาไปแล้ว เคยผิดหวังไปแล้วมันยังฝั่งใจ เจอพวกเจ้าชู้ กับ พวกมีแฟนแล้วมาหลอกว่ายังไม่มี มันเข็ดอ่ะ
เราก็เเหมือนผู้หญิงส่วนใหญ่ที่เค้าก็อยากมีคนคุย อยากมีแฟน อยากแต่งงาน
ขอบคุณทุกคนที่อ่านมาถึงตรงนี้กันนะคะ