คือ เรามีเพื่อนอยู่คนหนึ่งเราขอเล่าตั้งแต่แรกเลยนะ ขอใช้ชื่อสมมุติเพื่อนคนนี้ว่า "เอ" นะคะ 
ตอนแรกเรากับเอสนิทกันมาก แต่เอหน่ะนิสัยแย่กับเพื่อนๆเกือบทั้งห้องเลยค่ะ แบบว่า ชอบบูลลี่ปมด้อยของคนอื่น และก็ทำให้เพื่อนๆล้อตามกันไปด้วย 
เห็นผู้ชายดีกว่าเพื่อนด้วยซ้ำ เห็นแก่ตัว เอาแต่ใจตัวเอง ชอบโกหก ชอบอวดรวย(แต่นางไม่ได้รวยอะไรเลย) ทำตัวเป็นใหญ่กว่าคนอื่น นิสัยของเขาที่เราพูดมาทั้งหมดนี้เราไม่ได้นโมหรือคิดไปเองคนเดียวนะคะ เขาทำแบบนี้กับเพื่อนๆหลายๆคน ยกเว้น!ผู้ชายค่ะ และแล้วมีอยู่วันหนึ่งเราเกิดทะเลาะกับเอ ขอไม่บอกนะคะว่าเรื่องอะไร แต่เป็นเรื่องที่เขาโกหกจนเราจับได้ เราเลยทะเลาะกัน เราเลยเอาไปเล่าให้เพื่อนๆฟัง เพื่อนๆเข้าข้างเราค่ะเพราะเราไม่ผิด เขาพยายามเอาเพื่อนของเราไปอยู่กับเขา เป็นนิสัยที่เด็กน้อยมากๆ จนวันที่เราระบายกับเพื่อนๆออกมาว่าเราไม่ชอบเท่าไหร่ เพื่อนๆเลยระบายออกมาให้เราฟังเช่นกัน ว่าเอก็ทำอะไรไม่ดีกับพวกเพื่อนๆคนอื่นไว้เยอะเหมือนกัน จากนั้นเพื่อนๆเลยไม่ยุ่งกับเอเลย จนเอต้องอยู่คนเดียว เดินคนเดียว มีอยู่ครั้งหนึ่งนะคะที่เราคืนดีกัน แล้วเอ อยู่ๆก็แยกตัวจากเพื่อนๆไปอีกครั้งเช่นเดิม พวกเรางงมากจึงซุบซิบนินทากัน เอชอบไปเล่นกับผู้ชายค่ะ ชวนก็ไม่มาเล่นด้วยกัน พอพวกเราเดินหาก็เดินหนี
จนทำให้เพื่อนๆผู้ชายหาว่าพวกเราทำให้เอต้องอยู่คนเดียว ไม่เล่นกับเอ เห้อออออ พอขึ้น ม.1 นึกว่าจะหลุดพ้นจากเอแต่....ไม่ มันย้ายไปโรงเรียนเดียวกับเราอีก สอบเข้าห้องเดียวกับเราด้วย แต่ดีที่เอสอบไม่ได้ห้องนั้น