เคยอ่านหนังสือเรื่องไหนแล้วรู้สึกอึดอัดจนอยากจะตะโกนอัดหมอนกันบ้างมั้ยคะ?

เราสปอย 0.5% นิดๆ นะค้าบ แต่ไม่ทำให้เสียรสชาติ

เพิ่งอ่านหนังสือเรื่อง “ประตูฆาตกร” ของฮิงาชิโนะ เคโงะจบ ต้องบอกว่าอึดอัดโคตรรรร 
คือเนื้อเรื่องพระเอกโดนเพื่อนหลอกจ้า หลอกซ้ำไปซ้ำมาจนทนไม่ไหวอยากฆ่า เพราะชีวิตพังหมดแล้ว 
แต่สุดท้ายก็ใจอ่อนเชื่อเค้าอีกรอบ วนลูปแบบนี้ซ้ำๆ เหมือนชะตาชีวิตผูกกันซะอย่างนั้น

แต่พูดถึงเป็นหนังสือที่เปิดมุมมองของชีวิตฆาตกรเหมือนกันนะ หลายเรื่องเรามักจะเจอศพตั้งแต่แรก แล้วตามสืบคดีไปกับพระเอกจบแบบเท่ๆ 
แต่เรื่องนี้พระเอกต้องจมอยู่กับสิ่งแวดล้อมแย่ๆ จนเลือกทางเดินที่ผิด ทำให้เข้าใจเลยว่าถ้าเราต้องเจอสถานการณ์แบบนั้นบ้าง 
เราจะเลือกเดินหนีออกมา หรือทำลายชีวิตของคนอื่นพร้อมกับตัวเอง

ตัดมาที่มุมเพื่อนสนิทพระเอก สนิทแบบอยากจะมีเค้าในทุกย่างก้าวของชีวิต เป็นหนึ่งในคนที่มีความคิดลึกมากแบบไม่รู้ว่าจริงๆต้องการอะไร 
หลายครั้งทำเรื่องแย่ๆ เพื่อเอาชีวิตรอด คอยช่วยพระเอกแต่ในขณะเดียวกันก็ผลักพระเอกตกเหว 
ถ้าเอาที่เราคิดคือเค้าไม่รู้ว่าสิ่งที่ตัวเองทำมันแย่หรือมีผลกระทบต่อคนอื่นยังไง แต่แค่ตัวเองมีชีวิตที่ดีขึ้นก็พร้อมทำทุกอย่าง 

ส่วนตัวคือการดำเนินเรื่องค่อนข้างเอื่อยแต่กลับวางไม่ลง เพราะลุ้นว่าสุดท้ายพระเอกจะเลือกเดินทางไหน 
ยังคิดว่าคนที่ชอบน่าจะได้มุมมองใหม่ๆจากหนังสือเรื่องนี้ สิ่งที่ชอบอีกอย่างคือมีการเขียนเรื่องยาพิษหลากหลายชนิด 
ทั้งเรื่องผลกระทบต่อร่างกายและการขออนุญาตนำมาใช้เพราะอันตรายต่อชีวิต

ความรู้สึกตอนอ่านจบคือหม่นๆ จมอยู่กับความคิดของตัวเอง เหมือนโดนพระเอกดึงเราเข้าสู่ประตูแห่งฆาตกรในที่สุด
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่