คนที่มีนิสัยถามลองเชิงแบบอ้อมๆ รักษาระยะห่าง
แต่คนโดนถามรู้สึกสะกิดใจบ้างไม่มากก็น้อยถือว่าเสียมารยาทไหมครับ ถ้าเทียบกับการเลี่ยงถาม
แบบไหนดีกว่า
กับอีกนิสัยในคนเดียวกันคือ ชอบถามเรื่องทั่วไปแต่จังหวะสถานการณ์ ฝ่ายโดนถามรู้สึกสะดุ้งโหยง ร้อนตัว หรือ ถามโดนเรื่องเดียวกับจังหวะที่เรารู้สึกแย่ตอนนั้นพอดี
แบบทำเป็นว่าถามแบบบังเอิญ แต่จังหวะมันชวนหงุดหงิดพอดี สะกิดใจพอดี
คุณคิดว่าคนที่มีนิสัยชอบพูดสะกิดใจคนอื่นแบบอ้อมๆ คุณรู้สึกยังไงครับ
ปล.ส่วนตัวผมเงียบไปเลยยังดีกว่าครับ
คนที่มีนิสัยถามลองเชิงแบบอ้อมๆ
แต่คนโดนถามรู้สึกสะกิดใจบ้างไม่มากก็น้อยถือว่าเสียมารยาทไหมครับ ถ้าเทียบกับการเลี่ยงถาม
แบบไหนดีกว่า
กับอีกนิสัยในคนเดียวกันคือ ชอบถามเรื่องทั่วไปแต่จังหวะสถานการณ์ ฝ่ายโดนถามรู้สึกสะดุ้งโหยง ร้อนตัว หรือ ถามโดนเรื่องเดียวกับจังหวะที่เรารู้สึกแย่ตอนนั้นพอดี
แบบทำเป็นว่าถามแบบบังเอิญ แต่จังหวะมันชวนหงุดหงิดพอดี สะกิดใจพอดี
คุณคิดว่าคนที่มีนิสัยชอบพูดสะกิดใจคนอื่นแบบอ้อมๆ คุณรู้สึกยังไงครับ
ปล.ส่วนตัวผมเงียบไปเลยยังดีกว่าครับ