ถามพ่อแม่ที่ผ่านการดูแลลูกเจนใหม่หน่อยค่ะ เราจะรับมือกับนิสัยของน้องอย่างไรดีคะ

เราอยากขอคำปรึกษาหน่อยค่ะ

น้องเราตอนนี้อายุ 19-20 แล้วค่ะ ก็ถือว่าเป็นผู้ใหญ่ในระดับหนึ่งแล้ว ส่วนเราห่างจากน้อง 8 ปีค่ะ

ที่อยากปรึกษาคือ เรื่องการพูดจาของน้องค่ะ น้องเป็นคนที่อยู่บ้านก็ค่อนข้างจะโลกส่วนตัวสูงอยู่นะคะ แต่ไม่รู้ว่าอยู่ รร. เป็นอย่างไร

เวลาอยู่บ้านเวลาถามอะไร ชอบตอบแบบห้วนๆ เราไม่ได้หมายถึงให้ลงท้ายครับๆ นะคะ แต่ตอบเหมือนถามคำตอบคำ และหลายๆ ครั้งเราจะรู้สึกเหมือนน้องโกรธตลอดเวลา ไม่ก็รู้สึกคำพูดมันดูเก็กๆ

ยอมรับว่าเราเลี้ยงน้องมาตั้งแต่เด็ก ก็มีเจ้ากี้เจ้าการกับน้องเยอะ แต่พอ ม.ปลาย เราก็เริ่มปล่อยแล้ว เข้ามหาลัยก็ไม่ค่อยอะไรแล้วค่ะ เพราะน้องไปอยู่หอ แต่ก็ไม่ค่อยกลับบ้านเท่าไหร่ แม้ว่าจะใช้เวลากลับแค่ 1 ชม. ก็ตาม

ก่อนไปอยู่หอก็เป็นอยู่นะคะ แต่ไม่หนักมาก เราพยายามสอนน้องเรื่องการใช่คำพูด เพราะบางทีน้องใช้คำพูดแรงมาก แต่หลังจากไปอยู่หอ เหมือนก็ตั้งกำแพงขึ้นไปอีก อารมณ์แบบ ฉันโตแล้ว ไม่ต้องมายุ่ง

ตอนแรกเราคิดว่าเราคิดไปเอง เพราะด้วยนิสัยจุกจิกของเรา เลยเหมือนหวั่นไหวกับพฤติกรรมน้องได้ไว แต่ตั้งแต่กลับมา คนรอบข้างเรา เช่นพี่ น้า ก็มาพูดเหมือนกันว่า ถามอะไรไป ตอบมาเหมือนโมโหๆ ตลอด ทั้งๆ ที่ถามไปดีๆ หรือบางทีคุยกันขำๆ พอไปถามน้อง น้องก็เหมือนตัดบท หรือโมโหกลับอีก มีน้อยครั้งมากๆ ที่น้องอารมณ์ดี แล้วจะตอบดีๆ

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

เราอยากขอคำปรึกษาค่ะ เราจะทำอย่างไรถึงรับมือกับการพูดจาของน้อง หรือสอนน้องแบบดูไม่สอนได้บ้างคะ

เรารู้สึกถึงความต่อต้านของน้อง อาจจะเพราะเก็บกด? หรืออะไรก็แล้วแต่ แต่เราอยากคุยกับน้องได้แบบน้องไม่หนีเรา เราจะเปลี่ยนตัวเอง หรือทำอย่างไรดีคะ เราไม่รู้จะอธิบายความรู้สึกนี้ยังไงดี แต่ก็อยากให้อย่างน้อย น้องใช้คำพูดที่นึกถึงคนฟังมากขึ้นหน่อย

ถ้าแค่เราคิดหรือรู้สึกไปเอง คงไม่มาตั้ง แต่คนรอบข้างเราเริ่มพูดและมาปรึกษากับเรา เราเลยรู้สึกว่ามันเริ่มเป็นปัญหา และเราก็ไม่รู้ว่าน้องพูดแบบนี้กับคนอื่น หรือแค่คนในบ้าน

ขอปรึกษาคุณพ่อคุณแม่ที่มีประสบการณ์ หรือพี่ที่เคยผ่านมาหน่อยค่ะ หรือใครที่มีนิสัยหรือพูดแบบน้องเรา มาแชร์อีกมุมได้นะคะ เราก็อยากเข้าใจมากขึ้น

ขอบคุณสำหรับคำตอบล่วงหน้านะคะ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่