ไม่ชอบเด็กค่ะ ทำยังไงดี

เป็นคนไม่ชอบเด็กเลยค่ะ ตั้งแต่แรกเกิดจนถึงเด็กม.ต้นเลย เราไม่ชอบเด็กเพราะว่าเป็นเด็ก มันจะมีอะไรสักอย่างให้ได้รับรู้ว่าเออไม่ชอบ คือแฟนจะชอบเอารูปเด็กที่เป็นลูกดารามาให้ดูแล้วบอกน่ารัก เราก็ไม่ได้มองว่าน่ารักอะไร บางทีคำพูดหรืออะไรเราไม่ได้มองว่าน่ารักเหมือนคนอื่นๆ ไม่ชอบเด็กแทบทุกคนเลยไม่ได้เจาะจงว่าคนนี้จะเด็กเปรตมากหรือไม่เลยก็ตาม จะลูกพี่ลูกน้องตัวเอง หรือลูกคนอื่นเราก็ไม่ได้อยากเล่นด้วยหรือมองว่าน่ารักเลย รวมถึงน้องของแฟนด้วย
แต่ทุกคนจะชอบบอกกับเราว่า “เอาอะไรล่ะ ก็มันเป็นเด็ก”  “แล้วตัวเองไม่เคยเป็นเด็กเหรอ”
เราไม่ได้รังเกียจเด็กแต่ไม่อยากยุ่งเกี่ยวมากกว่า
ทีนี้เรามาที่บ้านแฟน เราไม่ชอบน้องเขามากกกแบบมากเลย(แต่วันเกิดน้องเรามีของขวัญมาให้นะคะ) เป็นเด็กประถมต้นๆ ตั้งแต่เจอเราก็รู้สึกว่าน้องวุ่นวายจัง พูดมากจัง รำคาญจัง น้องจะชอบขอไปไหนมาไหนด้วย เล่นอยู่คนเดียวคงเหงาตามประสา แต่เราก็ไม่ได้อยากให้ไป แฟนเรารู้ค่ะว่าเราไม่ค่อยชอบเด็กเลยบอกเลี่ยงๆให้ แต่ตัวเราจะนิสัยเสียเองที่แสดงออกชัด เราพยายามที่จะปรับนิสัยตัวเองตรงนี้ แต่เราก็ทำใจเล่นไม่ได้ พอคุยได้ค่ะ แต่ไม่อยากคุย   เราเป็นโรคทางจิตหรือว่าแค่ประสาทค่ะ บางครั้งเราไม่ชอบไม่อยากอยู่จนร้องไห้เลย มีวิธีแก้ยังไงบ้างแนะนำหน่อยค่ะ
ปล.เราเคยชวนเด็กคุยอยู่บ้าง แต่เรารู้สึกอึดอัดที่จะคุยด้วยค่ะ