พอดีบ้านอยู่ติดกับร้านคาราโอเกะ เขตหนึ่งทางด้านตะวันออกของ กทม.
เปิดร้าน ร้องเพลงโหยหวนถึงตีสอง ตีสาม เป็นประจำทุกวัน
โทรศัพท์ไปแจ้ง สน. ตำรวจรับสายแบบทำท่าเบื่อหน่ายที่โทรมา (โทรไปตอนตีหนึ่ง เพราะทนไม่ไหวแล้วจริงๆ )
ที่จริง ก็ไม่อยากแจ้งตำรวจ เพราะถ้ามีเรื่องกับร้านคาราโอเกะ แล้วบ้านติดกัน ดึกดื่นเข้าบ้าน ก็ระแวงว่าจะถูกทำร้าย
หลังๆทนไม่ไหว โทรไปแจ้งทุกสัปดาห์ ที่ประหลาดใจก็คือ หลังจากโทรแจ้งปุ๊บ หลังจากนั้นอีกไม่นาน ร้านคาราโอเกะ เบาเสียงปั๊บ
(แต่คืนต่อๆมาก็ดังเหมือนเดิม) ก็นึกชื่นชมอยู่ในใจว่า ตำรวจมาเร็วจัง
หาเป็นเช่นนั้นไม่ เพิ่งมารู้ทีหลังว่า ตำรวจมีเบอร์โทรศัพท์ มือถือของเจ้าของร้าน และเห็นรถตำรวจมาจอดข้างร้านเดือนละครั้ง (จะมาเที่ยวหรือมาเก็บอะไรก็ไม่แน่ใจ)
ประสบการณ์ครั้งนี้สอนให้รู้ว่า อย่าหวังพึ่งตำรวจ สน. เขารู้จักกับร้านพวกนี้ ทั่วเขตของเขาอยู่แล้ว
ให้แจ้ง 191 จะได้ผลกว่า มาจริง เตือนจริง จับจริง
ยกเว้น ตำรวจ 191 ขี้เกียจมา โทรไปแจ้ง สน.อีกที
ถ้าอย่างนั้น ก็สุดแต่บุญกรรมแล้วกัน ที่เกิดในประเทศนี้
ทำไม ตำรวจไทยเป็นแบบนี้
เปิดร้าน ร้องเพลงโหยหวนถึงตีสอง ตีสาม เป็นประจำทุกวัน
โทรศัพท์ไปแจ้ง สน. ตำรวจรับสายแบบทำท่าเบื่อหน่ายที่โทรมา (โทรไปตอนตีหนึ่ง เพราะทนไม่ไหวแล้วจริงๆ )
ที่จริง ก็ไม่อยากแจ้งตำรวจ เพราะถ้ามีเรื่องกับร้านคาราโอเกะ แล้วบ้านติดกัน ดึกดื่นเข้าบ้าน ก็ระแวงว่าจะถูกทำร้าย
หลังๆทนไม่ไหว โทรไปแจ้งทุกสัปดาห์ ที่ประหลาดใจก็คือ หลังจากโทรแจ้งปุ๊บ หลังจากนั้นอีกไม่นาน ร้านคาราโอเกะ เบาเสียงปั๊บ
(แต่คืนต่อๆมาก็ดังเหมือนเดิม) ก็นึกชื่นชมอยู่ในใจว่า ตำรวจมาเร็วจัง
หาเป็นเช่นนั้นไม่ เพิ่งมารู้ทีหลังว่า ตำรวจมีเบอร์โทรศัพท์ มือถือของเจ้าของร้าน และเห็นรถตำรวจมาจอดข้างร้านเดือนละครั้ง (จะมาเที่ยวหรือมาเก็บอะไรก็ไม่แน่ใจ)
ประสบการณ์ครั้งนี้สอนให้รู้ว่า อย่าหวังพึ่งตำรวจ สน. เขารู้จักกับร้านพวกนี้ ทั่วเขตของเขาอยู่แล้ว
ให้แจ้ง 191 จะได้ผลกว่า มาจริง เตือนจริง จับจริง
ยกเว้น ตำรวจ 191 ขี้เกียจมา โทรไปแจ้ง สน.อีกที
ถ้าอย่างนั้น ก็สุดแต่บุญกรรมแล้วกัน ที่เกิดในประเทศนี้