คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 3
ขณะที่เราอ่าน ... เราลุ้นตัวโก่ง ตั้งแต่ที่เขาขอยืมล้านนึงแล้ว ...
และแล้ว คุณก็ให้เขาไปห้าแสน
ก่อนหน้านี้ก็ให้เงินไปซื้อนาฬิกา อีก ห้าแสน
มาอยู่ที่ไทย ก็เลี้ยงดูปูเสื่อเขาทุกอย่าง นี่เขาก็ทำท่าจะอยู่ยาว
(เขามีลูกติดสองคน ไม่ทำงานแบบนี้ เขาเอาเงินที่ไหนไปให้ลูกล่ะคะ?)
เราเข้าใจ ... ว่าคุณผูกพัน และสำนึกถึงบุญคุณ ที่เขาเคยช่วยเหลือ
ถ้าเขาลำบาก คุณรีบถีบหัวส่ง แบบนี้สิน่าประนาม แต่คุณให้เขากลับคืนไปมากมาย
ลองคำนวณดู คุณให้มากกว่าที่เขาเคยให้คุณมาหรือยัง
และ ... ที่สำคัญยิ่ง
ตอนคุณรับไปจากเขาในครั้งนั้น ตอนที่คุณลำบากขนาดนั้น คุณหยิบโหย่ง / จมไม่ลง / เกียจคร้าน / เลือกงาน แบบที่เขาทำอยู่ทุกวันนี้ไหม ?
เทียบดูชัดๆนะคะ คนที่จะตั้งตัวได้ จากความลำบาก จะต้องมีคุณสมบัติแบบใด
คุณเคยผ่านมาแล้ว คุณย่อมรู้ดี
เป็นหนี้ ต้องชดใช้
หนี้บุญคุณ ต้องตอบแทนให้สมน้ำสมเนื้อ
หนี้รัก ใช้ให้หมดสิ้นนั้น ยากกว่า
คุณจะปลดหนี้ทั้งหมดลงได้ เมื่อใจคุณบอกคุณว่า ควรพอค่ะ
แนะนำว่า
ดูแลเขาต่ออีกระยะ “ตามกติกาของคุณ”
_คนตกงาน มาอยู่เมืองไทย ต้องทำตัวแบบคนตกงาน
_เลิกเช่าโรงแรม ให้มานอนบ้านคุณ ให้ช่วยกันประหยัดค่าใช้จ่าย เศรษฐกิจแบบนี้ ควรถลุงเงินเล่นหรือ ?
_สั่งให้ลุกไปหางาน หรือหาให้เขาทำ งานอะไรก็ได้ เงินเท่าไหร่ก็ได้ ให้มีรายได้เข้ามา ขอเพียงงานสุจริต (เพราะค่ากินอยู่ตอนนี้คุณจ่ายอยู่แล้ว)
เพื่อให้เขาเห็นคุณค่าเงินค่ะ แต่ก่อนรวยได้เงินเยอะ นั่นคือ อดีต ปัจจุบัน รายได้ คือ 0 ต้องเตือนให้เขา มีสติตรงนี้ก่อน
ไม่อย่างนั้น เขาก็มัวแต่ฝันลมๆแล้งๆ จับแต่อาชีพขายฝัน (แบบที่เคยทำ)
พอล้มบ่อยๆ ก็หมดความมั่นใจในตัวเอง และเลือกที่จะหนีความจริงไปอยู่ในเกม
ถ้าเขาโกรธ ทำท่ากระฟัดกระเฟียด ไม่พอใจ งอนกลับประเทศ ก็ปล่อยให้กลับไป ไม่ต้องง้อ
ทั้งนี้ หากลึกๆในใจคุณยังรู้สึกอยากให้เขาอีก อยากช่วยเขา และ “คุณไม่เดือดร้อน” ให้ช่วยเขาเต็มที่เลยค่ะ
ก็อย่างที่เราเกริ่นไว้นั่นแหละ ... หนี้รัก ชดใช้ยากที่สุด
และแล้ว คุณก็ให้เขาไปห้าแสน
ก่อนหน้านี้ก็ให้เงินไปซื้อนาฬิกา อีก ห้าแสน
มาอยู่ที่ไทย ก็เลี้ยงดูปูเสื่อเขาทุกอย่าง นี่เขาก็ทำท่าจะอยู่ยาว
(เขามีลูกติดสองคน ไม่ทำงานแบบนี้ เขาเอาเงินที่ไหนไปให้ลูกล่ะคะ?)
เราเข้าใจ ... ว่าคุณผูกพัน และสำนึกถึงบุญคุณ ที่เขาเคยช่วยเหลือ
ถ้าเขาลำบาก คุณรีบถีบหัวส่ง แบบนี้สิน่าประนาม แต่คุณให้เขากลับคืนไปมากมาย
ลองคำนวณดู คุณให้มากกว่าที่เขาเคยให้คุณมาหรือยัง
และ ... ที่สำคัญยิ่ง
ตอนคุณรับไปจากเขาในครั้งนั้น ตอนที่คุณลำบากขนาดนั้น คุณหยิบโหย่ง / จมไม่ลง / เกียจคร้าน / เลือกงาน แบบที่เขาทำอยู่ทุกวันนี้ไหม ?
เทียบดูชัดๆนะคะ คนที่จะตั้งตัวได้ จากความลำบาก จะต้องมีคุณสมบัติแบบใด
คุณเคยผ่านมาแล้ว คุณย่อมรู้ดี
เป็นหนี้ ต้องชดใช้
หนี้บุญคุณ ต้องตอบแทนให้สมน้ำสมเนื้อ
หนี้รัก ใช้ให้หมดสิ้นนั้น ยากกว่า
คุณจะปลดหนี้ทั้งหมดลงได้ เมื่อใจคุณบอกคุณว่า ควรพอค่ะ
แนะนำว่า
ดูแลเขาต่ออีกระยะ “ตามกติกาของคุณ”
_คนตกงาน มาอยู่เมืองไทย ต้องทำตัวแบบคนตกงาน
_เลิกเช่าโรงแรม ให้มานอนบ้านคุณ ให้ช่วยกันประหยัดค่าใช้จ่าย เศรษฐกิจแบบนี้ ควรถลุงเงินเล่นหรือ ?
_สั่งให้ลุกไปหางาน หรือหาให้เขาทำ งานอะไรก็ได้ เงินเท่าไหร่ก็ได้ ให้มีรายได้เข้ามา ขอเพียงงานสุจริต (เพราะค่ากินอยู่ตอนนี้คุณจ่ายอยู่แล้ว)
เพื่อให้เขาเห็นคุณค่าเงินค่ะ แต่ก่อนรวยได้เงินเยอะ นั่นคือ อดีต ปัจจุบัน รายได้ คือ 0 ต้องเตือนให้เขา มีสติตรงนี้ก่อน
ไม่อย่างนั้น เขาก็มัวแต่ฝันลมๆแล้งๆ จับแต่อาชีพขายฝัน (แบบที่เคยทำ)
พอล้มบ่อยๆ ก็หมดความมั่นใจในตัวเอง และเลือกที่จะหนีความจริงไปอยู่ในเกม
ถ้าเขาโกรธ ทำท่ากระฟัดกระเฟียด ไม่พอใจ งอนกลับประเทศ ก็ปล่อยให้กลับไป ไม่ต้องง้อ
ทั้งนี้ หากลึกๆในใจคุณยังรู้สึกอยากให้เขาอีก อยากช่วยเขา และ “คุณไม่เดือดร้อน” ให้ช่วยเขาเต็มที่เลยค่ะ
ก็อย่างที่เราเกริ่นไว้นั่นแหละ ... หนี้รัก ชดใช้ยากที่สุด
แสดงความคิดเห็น
แฟนไม่ยอมทำงานหาเงินเลย
ช่วงแรกที่รู้จักกันเราไม่มีงานทำค่ะ ตอนนั้นชีวิตมืดมาก แล้วเค้าให้เราหยิบยืมเงินทุนมาขายของตั้งตัวค่ะ เราเริ่มขายของเริ่มมีเงินเก็บขึ้นเรื่อยๆ หลังๆชีวิตเราก็เริ่มดีขึ้นเรื่อยๆนะคะ แต่แฟนเรากลับแย่ลง จากเงินที่เคยมีใช้สอย ก็เริ่ม ขายบ้าน ทีละหลัง จนตอนนี้ไม่เหลือแล้วสักหลังค่ะ เค้าก็เหมือนพยายามหาอะไรทำซึ้งสิ่งที่เค้ามันแบบ ขายหวยใต้ดิน (ขายแบบซวยมากค่ะเพื่อนดันถูกรางวัลที่1 ขาดทุนย่อยยับไม่ได้กำไรสักบาทแถมขาดทุน) ทำเว็บพนัน (คนเล่นก็เล่นกันยังไงไม่ทราบค่ะ ขาดทุนอีกค่ะ ) หาเอาเงินไปลงทุนอันนี้เราไม่ค่อยทราบรายละเอียดแบบหายอดไปลง เเล้วเค้าก็กิน % อะไรแบบนี้สรุปมันเป็นการหลอกคนไปลงทุนค่ะ เงินที่เค้าเอามาลงเป็น 0 แถมต้องเอาเงินตัวเองควักไปคืนให้คนอื่นอีก อันนี้เราก็ช่วยเค้าลงค่ะ เพราะเค้าขอให้เราช่วยลงเค้าอยากได้ยอด เราก็ช่วยไป เค้าใช้หนี้ให้ทุกคนค่ะ ยกเว้นเราเงินเรานั้นเป็น 0 ไปค่ะ ) งานทั้งหมดที่ทำนี้ไม่ใช่ในไทยนะคะ ทำที่ประเทศของเค้า แล้วก็บ่นกับเราทุกวันว่าเครียดๆๆๆๆๆ ไม่มีเงิน เค้าเรียนไม่จบเลยหางานยากค่ะ เงินเดือนน้อยเค้าก็ไม่สนอีก อาจจะเคยได้เยอะมาก่อนเลย รับไม่ได้ เราก็บอกว่าลองหาอะไรทำมั้ย แบบว่า ขับแกรบดูลองมั้ย เค้าก็โมโหใส่เราค่ะ เค้าบอกว่า เค้าตกอับ ถึงขนาดต้องไปขับเเกรบเลยหรอ เราอึ้งไปเลยค่ะ เค้าโกรธโมโหมากไม่คุยกับเราไปหลายวัน พอกลับมาคุยกันอีก ทีนี้ก็พูดแบบเดิมค่ะ เค้าก็ถามคำถามเดิม เค้าจะทำอะไรดีๆ ทีนี้เราไม่กล้าตอบแล้วค่ะ คือเราแบบเครียดมากๆทุกครั้งที่เค้าถามเราแบบนี้ เพราะเราก็ไม่รู้ถ้าเราตอบไปแล้วจะมาโมโหเราอีกมั้ย ทุกวันนั่งเล่นเกมส์ค่ะ กินข้าว ที่โต๊ะเกมส์ ลุกไปแค่เข้าห้องน้ำ แล้วก็นอนหลับ ทำแบบนี้อยู่เป็นปีๆค่ะ ช่วงโควิดปีที่เเล้วเราต้องแยกกันอยู่ค่ะ เค้าก็เอาอีกค่ะ โทรหาเราทุกวัน คำถามเดิมค่ะ จะทำงานอะไรจะหาเงินยังไงขอไอเดียหน่อยทุกวัน มีวันนึงค่ะ อยู่ๆมาบอกขอยืมเงินเรา 1 ล้านบาท เราก็ห้ะ ? 1 ล้านบาท ? เค้ารู้ค่ะ ว่าเรามีเงินเก็บ ล้านนิดๆ เค้าบอกเค้าจะเอาไปลงทุนขายของในช้อปปี้ ลาซาด้า ที่ประเทศของเค้า เราก็บอกจำเป็นต้องใช้ถึง 1 ล้านเลยหรอ ก็ทะเลาะกันอีกค่ะ ด่าเราค่ะ มีเงินแต่ไม่ให้เค้ายืม เค้าก็บอกเราเป็นคนเดียวที่ช่วยเค้าได้แต่เราไม่ช่วย เราเสียใจมากกก คือเรามีเท่านี้เราให้เค้าหมด สรุปไปๆมา บอกขอ 5 แสนละกันหวังว่าจะให้ได้นะ เราก็จำใจให้เค้าไปค่ะ เอาไปลงทุนไม่ถึง 1 เดือนค่ะ บอกจะมาไทย เราถามเค้าว่าแล้วเงินที่ลงทุนไปซื้อของล่ะ ทิ้งหรอไม่ขายแล้วหรอ เค้าบอกเค้าจะจ้างคนมาทำค่ะ ก่อนหน้านี้เราเคยให้เค้าไปแล้วค่ะ 5 แสน เค้าบอกอยากได้นาฬิกา ราคา 3 แสนบาท เราบอกโอเคเราซื้อให้ (คิดว่านาฬิกาซื้อมาขายได้จำนำได้อยู่แหละ มันคงไม่ได้เป็น 0 ) เค้าก็บอกไปดูอีกรุ่นนึงมา ขอ 5 แสนได้มั้ย อยากได้รุ่นนี้ ตัดใจให้ค่ะ 5 แสน สุดท้ายไม่ได้ซื้อค่ะ รับเงินไปปุ๊ปบอกเราไม่ซื้อแล้วค่ะ จะเอาเงินไปทำนู่นนี่นี้นดีกว่า สุดท้ายเรามารู้ทีหลังแอบเอาเงินไปให้เพื่อนยืม 2 แสน บาท จนป่านนี้ก็ยังไม่ได้คืน พอเราถามก็หงุดหงิด เค้าก็ว่าเรากลับ เพื่อนเค้าไม่มีจะให้เอามาคืนได้ยังไงนู่นนี่ หลังจากที่เค้ามาไทยค่ะ เค้าก็บอกกับเราว่า เค้าจะขออยู่เต็มที่สัก 2 เดือนค่ะ หลังจากนั้นจะกลับประเทศไปหางานทำจริงๆเเล้ว เราก็โอเคให้เค้าพักผ่อนเลยค่ะ เต็มที่พาไปเที่ยวทะเล อยู่บ้านนอนทั้งวันทั้งคืน เล่นเกมส์โต้รุ่ง กินอาหารอร่อยๆไปเลย เราคิดว่าเค้ามาไม่นานค่ะ ให้เค้าตักตวงความสุขให้เต็มที่เลย กลับไปประเทศเค้าจะได้มีแรงทำงาน สรุปเค้าก็ต่อวีซ่าไปอีก 2 เดือน รวมเป็น 4 เดือนแล้ว ก็ยังไม่ยอมกลับ แต่ก็บ่นกับเราอีกว่า มาอยู่นี่ก็ใช้เงินไปเยอะเงินจะหมดแล้วนู้นนี่นั้น เรากลับมาเครียดกว่าเดิมค่ะ เราไม่รู้จะตอบที่บ้านยังไงเพราะเค้ามาอยู่บ้านเค้าไม่ทำอะไรเลยค่ะ กินนอนออกไปดูหนัง นั่งเล่นเกมส์ แค่นี้จริงๆค่ะ แม่เราถามเค้าไม่มีงานทำหรอ เราก็แก้ต่างให้ บอกตอนนี้งานเค้าไม่มีค่ะ เพราะโควิด ล่าสุดเค้าบอกกับเราว่าเค้าจะไม่กลับไปหางานที่นั้นทำแล้วเค้าจะหาวีซ่าอะไรที่มันอยู่ได้ 1 ปี เค้าจะอยู่ที่นี่ค่ะ เรากุมขมับเลยค่ะ เพราะเงินทุกบาทที่เค้าอยู่ไทยเราเป็นคนออกทั้งหมดทุกบาท กินข้าวไม่เดินออกไปค่ะ ต้องสั่งแกรบเท่านั้น อ้ออีกอย่าง เค้าไม่ชอบอยู่ร่วมกับแม่เราค่ะ ทุกวันนี้เราต้องไปเช่าโรงแรมรายเดือนอยู่ เราก็เป็นคนจ่ายอีกค่ะ ซึ่งเราหดหู่มากค่ะอยู่ไม่ได้หนีกลับบ้านตลอด เพราะในโรงแรมมันเป็นแค่ห้องเล็กๆ หน้าต่างไม่มีเลย ต้องเปิดเเอร์ตลอด ไม่มีลมพัด มันเหมือนโดนขังน่ะค่ะ ล่าสุดนี้ที่เราจะตั้งกะทู้นี้เพราะนางมาขอยืมเงินลงทุนอีกแล้วค่ะ ครั้งนี้เราสุดจะทน เค้าไม่จริงจังกับอะไรสักอย่าง เป็นคนทำอะไรต้องทำใหญ่ค่ะ ต่างกับเราที่ชอบเริ่มจากทีละน้อยค่อยๆขยับ เห้อออ.. แต่อีกใจก็นึกว่าถ้าวันนั้นเค้าไม่หยิบยื่นเงินก้อนนั้นให้เราลงทุน ป่านนี้เราจะเป็นยังไงนะ ลำบากใจค่ะ ไหว้พระทีขอแต่โชคขอแต่ลาภแต่ไม่ทำงาน ไม่หาเงิน ... TT กลุ้มค่ะ ถ้าเราทิ้งเค้าไปตอนนี้เราจะดูใจร้ายไปมั้ยคะ ไม่เคยคุยเรื่องแฟนกับคนรอบข้างเลยค่ะ คนรอบข้างจะเข้าใจว่าเเฟนเราดูแลเราดีมาก ไม่รู้จะถามใครเราเลยตั้งกะทู้ในนี้ถามความคิดเห็น ขอบคุณค่ะ