คือ... เรื่องราวของคู่รักคู่หนึ่ง ที่เราเจอ
เราเองอ่ะ ก็ฟังเรื่องความรักของเพื่อนมาเยอะนะ แต่เรามองคิดเรากลับรู้สึกว่า เคสแบบนี้ไม่มีอะไรลึกซึ้งเลยนะ
มันง่ายมากกๆ
เราเริ่มเรื่องเลยนะ
เราเป็นที่ปรึกษาฝ่ายชายมาตลอด ชอบมาปรึกษาเรา ว่า คนนี้เป็นยังไง นั่นนู่นนี่ สารพัด
พอไปเจออีกฝั่ง ก็แบบว่า ชอบ ก็มีการเสียอาการ จนเสียความเป็นตัวเอง
พอเพื่อนๆก็ไปบอกให้ .... ลองย้อนคิดซิ ถ้าไม่มีเธอคนนั้น แกจะเสียอาการขนาดนี้มั้ย
คือคนมันชอบอ่ะนะ ก็แบบ คิดไม่ออก อยากมีเธอ แต่ก็นะ บางครั้งก็ไม่ชอบอาการของเธอ แรงๆเหวี่ยงๆ
---< ก็สับสนกับตัวเองไง >--- หลังๆก็ยิ่งเสียอาการหนัก เพราะนอนไม่พอ งานมันหนัก กินกาแฟอีก ทำงานโออีก ถึงดึก เรื่องการเมืองที่ทำงานอีก
เมื่อ 2 คนคุยกัน ปัญหามันก็ควรจะคลี่คลายในทางที่ดีขึ้น
แต่ก็เปล่าเลย ยิ่งอาการหนัก ลามไปทั่ว ทั้งแผนกวุ่นวายกันไปหมด
ยิ่งคนรู้ปัญหากันเยอะๆ ยิ่งแก้ปัญหากันไม่ได้ ระบาดลามไปกันหมด
พอผ่านวิกฤตต่างๆมาได้ ก็ผ่านไปหลายเดือน กว่าจะคลี่คลายปัญหาได้หมด
ฝ่ายชายมันก็ พอละ ... ตัดปัญหา คือ มันก็เจ็บนะ แต่ก็ฟื้นตัวเร็วกว่า นิสัยผู้ชายด้วย ไม่เยอะ ไม่เลอะเทอะ ตัดฉับ จบ
คนที่เพิ่งเริ่มฟื้นฟูตัวเองได้ ก็ต้องมาพบปัญหาอีกสารพัด.......
ผู้หญิงตัดใจไม่ได้เลย คอยคิดถึง และย้อนหลังกลับไปก่อนที่จะมีปัญหาว่าทำไมเป็นแบบนั้น แบบนี้
เรื่องราวก็เหมือนชนวนไฟที่ยังไม่มอดไหม้ดับลง
สุดท้าย ฝ่ายเสนอก็บอกว่า ..ไปเคลียร์กับเขาซิ ไปเคลียร์กันให้เรียบร้อยยจะได้จบๆ ไม่ต้องคาราคาซังกันอีก
กลายเป็น เหมือนตำน้ำพริกละลายแม่น้ำ ไม่มีวันเคลียร์จบ
ซ้ำร้ายกลายเป็นระบาดหนักไปทั่วอีก แทนที่จะหยุดปัญหา จะเดินไปด้วยกัน หรือจะตัดขาดกันให้จบๆ
อีฝั่งเพื่อนก็นอยด์ไปซิ เพื่อนกูโดนตื้อ โดนตาม เปลี่ยนเบอร์ เปลี่ยนไลน์กันวุ่นวาย
จะจบยังไงดีคะ
เพราะทุกคนก็สรุปแล้วว่า.... ปัญหาคืออยู่ที่ คุณผู้หญิง ไม่จบ ....
เพื่อนทั้งสองฝั่ง ก็ยืนยันแล้วว่า
ฝั่งผู้หญิงคนเดียวนี้ละ ที่ยืดเยื้อไว้ จบยาก
ต่อหน้าทุกคน บอก...จบ
แต่ลับหลัง ไม่เคยจบเลย มีต่อตลอด
คุยกันเป็นสิบคน ก็บอกจบ
แต่ด้านหลัง ไม่จบตามที่พูดเลย
บังคับใจผู้หญิงให้เลิกก็ทำไม่ได้ แล้วนี่ทางออก..ก็เหมือนโดนใส่กุญแจไว้ ทั้งๆที่เป็นทางออกเดียวด้วย
เราเองอ่ะ ก็ฟังเรื่องความรักของเพื่อนมาเยอะนะ แต่เรามองคิดเรากลับรู้สึกว่า เคสแบบนี้ไม่มีอะไรลึกซึ้งเลยนะ
มันง่ายมากกๆ
เราเริ่มเรื่องเลยนะ
เราเป็นที่ปรึกษาฝ่ายชายมาตลอด ชอบมาปรึกษาเรา ว่า คนนี้เป็นยังไง นั่นนู่นนี่ สารพัด
พอไปเจออีกฝั่ง ก็แบบว่า ชอบ ก็มีการเสียอาการ จนเสียความเป็นตัวเอง
พอเพื่อนๆก็ไปบอกให้ .... ลองย้อนคิดซิ ถ้าไม่มีเธอคนนั้น แกจะเสียอาการขนาดนี้มั้ย
คือคนมันชอบอ่ะนะ ก็แบบ คิดไม่ออก อยากมีเธอ แต่ก็นะ บางครั้งก็ไม่ชอบอาการของเธอ แรงๆเหวี่ยงๆ
---< ก็สับสนกับตัวเองไง >--- หลังๆก็ยิ่งเสียอาการหนัก เพราะนอนไม่พอ งานมันหนัก กินกาแฟอีก ทำงานโออีก ถึงดึก เรื่องการเมืองที่ทำงานอีก
เมื่อ 2 คนคุยกัน ปัญหามันก็ควรจะคลี่คลายในทางที่ดีขึ้น
แต่ก็เปล่าเลย ยิ่งอาการหนัก ลามไปทั่ว ทั้งแผนกวุ่นวายกันไปหมด
ยิ่งคนรู้ปัญหากันเยอะๆ ยิ่งแก้ปัญหากันไม่ได้ ระบาดลามไปกันหมด
พอผ่านวิกฤตต่างๆมาได้ ก็ผ่านไปหลายเดือน กว่าจะคลี่คลายปัญหาได้หมด
ฝ่ายชายมันก็ พอละ ... ตัดปัญหา คือ มันก็เจ็บนะ แต่ก็ฟื้นตัวเร็วกว่า นิสัยผู้ชายด้วย ไม่เยอะ ไม่เลอะเทอะ ตัดฉับ จบ
คนที่เพิ่งเริ่มฟื้นฟูตัวเองได้ ก็ต้องมาพบปัญหาอีกสารพัด.......
ผู้หญิงตัดใจไม่ได้เลย คอยคิดถึง และย้อนหลังกลับไปก่อนที่จะมีปัญหาว่าทำไมเป็นแบบนั้น แบบนี้
เรื่องราวก็เหมือนชนวนไฟที่ยังไม่มอดไหม้ดับลง
สุดท้าย ฝ่ายเสนอก็บอกว่า ..ไปเคลียร์กับเขาซิ ไปเคลียร์กันให้เรียบร้อยยจะได้จบๆ ไม่ต้องคาราคาซังกันอีก
กลายเป็น เหมือนตำน้ำพริกละลายแม่น้ำ ไม่มีวันเคลียร์จบ
ซ้ำร้ายกลายเป็นระบาดหนักไปทั่วอีก แทนที่จะหยุดปัญหา จะเดินไปด้วยกัน หรือจะตัดขาดกันให้จบๆ
อีฝั่งเพื่อนก็นอยด์ไปซิ เพื่อนกูโดนตื้อ โดนตาม เปลี่ยนเบอร์ เปลี่ยนไลน์กันวุ่นวาย
จะจบยังไงดีคะ
เพราะทุกคนก็สรุปแล้วว่า.... ปัญหาคืออยู่ที่ คุณผู้หญิง ไม่จบ ....
เพื่อนทั้งสองฝั่ง ก็ยืนยันแล้วว่า
ฝั่งผู้หญิงคนเดียวนี้ละ ที่ยืดเยื้อไว้ จบยาก
ต่อหน้าทุกคน บอก...จบ
แต่ลับหลัง ไม่เคยจบเลย มีต่อตลอด
คุยกันเป็นสิบคน ก็บอกจบ
แต่ด้านหลัง ไม่จบตามที่พูดเลย