ก็คือผมเคยคบกับผู้หญิงคนหนึ่ง แล้วคบไปสักระยะก็ได้อยู่ด้วยกัน ตอนก่อนคบกันเราก็คุยกันทำความรู้จักกัน ผมก็บอกนะว่า"ผมไม่ได้รวยนะ ผมเป็นคนบ้านๆ กินข้าว-ใช้ของธรรมดาทั่วไป" นางก็บอกว่า"เราก็เป็นคนบ้านๆเหมือนกัน กินอะไรทั่วไปตามร้าน"
แล้วพอวันหนึ่งที่ได้อยู่ด้วยกัน คำว่าคนบ้านๆของนางคือหายไปแล้ว
ถามว่ากินอะไรดี อาหารตามสั่งไหม นางตอบว่า "ไม่เอาอ่ะ ไม่ชอบกินอาหารตามสั่ง ไปกินร้านให้ห้างไม่ได้หรอ"
นางบ่นว่าหิวจัง อยากกินอะไรเล่นๆ ผมเลยบอกว่ากินลูกชิ้นปิ้งไหม หรือจะกินขนม เดี๋ยวไปซื้อให้ นางก็ตอบว่า "ไม่เอาอ่ะ กินKFCได้ไหมหรอ"
ผมรู้ว่านางชอบกินของดีๆ ผมเลยซื้อ กุ้ง-หมึก-หอย มาทำผัดทะเลให้ พอเอาไปให้ นางก็ตอบว่า"ไม่กินได้ไหมอ่ะ โกรธป่าว ไปกินร้านกันเหอะ"
ผมเคยถามนางตั้งแต่ก่อนที่จะได้อยู่ด้วยกันว่าหน้าสวยจัง บำรุงดีหรอ นางก็ตอบว่า"ก็ไม่นะ ทาครีมทั่วไป ในกระเป๋าก็มีเครื่องสำอางไม่กี่อันหรอก เราไม่ชอบแต่งหน้าอ่ะ" แต่พอได้เห็นจริงๆคือ ของบนโต๊ะเครื่องแป้ง+เครื่องสำอางในกระเป๋าของนาง มูลค่ามากกว่าเงินเดือนผมหลายเดือนรวมกันอีก
วันเกิดผมจะพาไปกินชาบู-หมูกระทะ นางก็บอกว่า"อยากกินโอมากาเสะอ่ะ ไปกินด้วยกันนะ"
แล้ววันหนึ่งผมไม่มีเงิน ผมเลยบอกนางว่าวันนี้ยังไม่มีเงินอ่ะ กินร้านstreet foodแทนก่อนได้ไหม นางก็วีนว่าผมเปลี่ยนไป ไม่เหมือนเมื่อก่อนที่ไปไหนไปกันหมด ก็เลยได้เลิกกัน
อื้มมมมม "เราก็เป็นคนบ้านๆ" ก่อนคบกันก็รูปโปรไฟล์ของกันและกันนะ นางก็เป็นสาวออฟฟิศคนหนึ่ง ดูธรรมดาๆทั่วไป
ปล.ผมก็ไม่ได้เลี้ยงนางอยู่ฝ่ายเดียวหรอก หลายๆครั้งก็หาร แต่ผมไม่มีเงินไปหารด้วย ไม่ไปก็ไม่ได้
ผมจะมาเล่าสิ่งที่เรียกว่า"เราเป็นคนบ้านๆ"
แล้วพอวันหนึ่งที่ได้อยู่ด้วยกัน คำว่าคนบ้านๆของนางคือหายไปแล้ว
ถามว่ากินอะไรดี อาหารตามสั่งไหม นางตอบว่า "ไม่เอาอ่ะ ไม่ชอบกินอาหารตามสั่ง ไปกินร้านให้ห้างไม่ได้หรอ"
นางบ่นว่าหิวจัง อยากกินอะไรเล่นๆ ผมเลยบอกว่ากินลูกชิ้นปิ้งไหม หรือจะกินขนม เดี๋ยวไปซื้อให้ นางก็ตอบว่า "ไม่เอาอ่ะ กินKFCได้ไหมหรอ"
ผมรู้ว่านางชอบกินของดีๆ ผมเลยซื้อ กุ้ง-หมึก-หอย มาทำผัดทะเลให้ พอเอาไปให้ นางก็ตอบว่า"ไม่กินได้ไหมอ่ะ โกรธป่าว ไปกินร้านกันเหอะ"
ผมเคยถามนางตั้งแต่ก่อนที่จะได้อยู่ด้วยกันว่าหน้าสวยจัง บำรุงดีหรอ นางก็ตอบว่า"ก็ไม่นะ ทาครีมทั่วไป ในกระเป๋าก็มีเครื่องสำอางไม่กี่อันหรอก เราไม่ชอบแต่งหน้าอ่ะ" แต่พอได้เห็นจริงๆคือ ของบนโต๊ะเครื่องแป้ง+เครื่องสำอางในกระเป๋าของนาง มูลค่ามากกว่าเงินเดือนผมหลายเดือนรวมกันอีก
วันเกิดผมจะพาไปกินชาบู-หมูกระทะ นางก็บอกว่า"อยากกินโอมากาเสะอ่ะ ไปกินด้วยกันนะ"
แล้ววันหนึ่งผมไม่มีเงิน ผมเลยบอกนางว่าวันนี้ยังไม่มีเงินอ่ะ กินร้านstreet foodแทนก่อนได้ไหม นางก็วีนว่าผมเปลี่ยนไป ไม่เหมือนเมื่อก่อนที่ไปไหนไปกันหมด ก็เลยได้เลิกกัน
อื้มมมมม "เราก็เป็นคนบ้านๆ" ก่อนคบกันก็รูปโปรไฟล์ของกันและกันนะ นางก็เป็นสาวออฟฟิศคนหนึ่ง ดูธรรมดาๆทั่วไป
ปล.ผมก็ไม่ได้เลี้ยงนางอยู่ฝ่ายเดียวหรอก หลายๆครั้งก็หาร แต่ผมไม่มีเงินไปหารด้วย ไม่ไปก็ไม่ได้