แชร์ประสบการณ์ไปกรุงเทพครั้งแรก

เราได้ขึ้นเครื่องจากขอนแก่นมาลงสนามบินดอนเมือง พอดีเรามีพี่ที่เป็นลูกป้าเรียนอยู่รังสิตแม่เลยให้พี่เขามารับจากสนามบิน แต่เราจองโรงแรมไว้แถวสยามค่ะเพราะเรากะว่าจะไปเที่ยวด้วย เราเลยบอกพี่เขาว่าพี่ส่งตรงป้ายรถเมล์ก็ได้นะพี่เขาก็โอเคจากนั้นเราก็ขึ้นรถจากรังสิตมาลงหน้าMBKเพราะโรงแรมเราอยู่แถวนั้น ค่ารถเมล์ประมาณ25บาท(กว่าจะถึงคือนานมากเพราะรถติดมาก) 

      วันต่อมาเรากะจะไปเซ็นทรัลเวิลด์คือมันต้องนั่งบีทีเอสไป เพราะไม่กล้านั่งแท็กซี่ เป็นครั้งแรกที่ขึ้นบีทีเอสกังวลมากกลัวขึ้นผิดฝั่งเลยลองค้นหาในกูเกิลและตามอ่านในกระทู้ ก็พอได้สรุปถึงเซ็นทรัลเวิลด์อย่างปลอดภัยครั้งแรกที่เห็นว้าวมากมันไม่เหมือนเซ็นทรัลบ้านเราเลย(บ้านนอกเข้ากรุงอ่ะเนอะ)ห้องน้ำคือหรูอ่ะ555ประมาณ4โมงเย็นเราว่าจะไปซื้อเสื้อผ้าแถวสยามสแควร์ต่อ ตอนกลับเดินเอาเพราะมันไม่ได้ไกลมากก่อนถึงสยามสแควร์ขอแวะเข้าไปตากแอร์ที่สยามพารากอนก่อนและว่าจะซื้อน้ำกินในสยามพารากอนก่อนคือมันไม่ใช่อย่างที่เราคิดเลยในสยามพารากอนมีแต่พวกเสื้อผ้าแบรนด์เนมเรารู้จักอยู่แบรนด์เดียวค่ะที่บ้านเราไม่มีคือBoss สักพักเราก็ออกไปไปซื้อเสื้อผ้าที่สยามสแควร์ต่อ ประมาณ1ทุ่มเราจะกลับโรงแรมแล้วค่ะ เราจำได้แค่ว่าโรงแรมเราอยู่ใกล้ห้างMBKแต่คือเราลืมว่าMBKไปทางไหนมันหลงอ่ะ

      เราเลยเดินเข้าไปถามคนที่เดินผ่านไปว่าขอถามหน่อยนะคะ แต่คือพี่ผญคนนั้นมองเราแบบแปลกๆและเดินผ่านค่ะ คิดในใจเอ้าแบบอีหยังว่ะ เราเลยตัดสินใจเดินต่อๆเลยเห็นพี่นักศึกษาน่าจะเรียนอยู่ จุฬา เห็นยืนกันอยู่เป็นกลุ่มว่าจะเข้าไปถามแต่ก็ไม่กล้ากลัวพี่เขาไม่ตอบเหมือนคนมื้อกี้ 

      เราเลยเดินต่อมาจนเจอห้างMBKดีใจมากแต่ในใจเราก็คิดนะว่า คนที่เราเข้าไปถามมื้อกี้ทำไมมองเราแปลกๆเหมือนเราเป็นตัวประหลาดหรือว่าอะไร การแต่งตัววันนั้นเราว่าเราก็แต่งตัวโอเคอยู่นะคะ ไม่ได้ใส่รองเท้าแตะหรือกางเกงเจๆเหมือนอยู่แถวบ้าน ถึงโรงแรมแล้วเหนื่อยมากเดินจนเจ็บเท้าทั้งถือของกว่าจะถึง

      วันต่อมาวันที่เราไปสัมภาษณ์ก็คือตื่นแต่เช้าเราต้องเผื่อเวลารถมันต้องติดแน่เลยเพราะเรานั่งรถเมล์ค่ะ คนไปทำงานตอนเช้าคือเบียดกันมากๆ พอเราสัมภาษณ์เสร็จก็กลับมาโรงแรมจัดกระเป๋าเตรียมกลับบ้านพรุ่งนี้ ตอนเย็นเราไปเดินเยาวราชกับเพื่อนเรามีเพื่อนแถวบ้านเข้ามาเรียนอยู่กรุงเทพตั้งแต่ ม.ต้นค่ะเพื่อนรู้ว่าเรามากรุงเทพเลยมาเล่นกับเราของกินคือแพงมากปลาหมึกไม้ละ80ถ้าเป็นบ้านเราไม้ละ10บาทค่ะคนก็เยอะมากๆด้วย พอถึงวันกลับแม่เราให้พี่เขามารับอยู่หมอชิตค่ะโดยเรานั่งบีทีเอสจากสนามกีฬาไปลงใกล้ๆหมอชิตค่าบีทีเอสก็แพงอยู่เหมือนกันเกือบ50บาทถ้าจำไม่ผิด ถ้าไปกลับนี่100บาทเลยนะ จากนั้นนั่งวินมอไซด์ไปหมอชิตอีก80บาท คือค่าครองชีพกรุงเทพแพงมากแค่ค่าเดินทางก็หมดไปเยอะแล้วยังไม่รวมค่ากินอีก 

      พอกลับมาถึงบ้านมาพูดให้แม่ฟังแม่บอกว่า คนกรุงเทพคือตัวใครตัวมันใช้ชีวิตก็เร่งรีบจะมาตื่นสายๆเหมือนอยู่บ้านไม่ทันเขาหรอก จริงค่ะเท่าที่เราสังเกตคนอยู่กรุงเทพเทพจะเดินกันไวมากถ้าเทียบกับบ้านนอก ใจนึงเราก็อยากไปเรียนอยู่นั่นเพราะมันสะดวกสบายดีมองไปทางไหนก็เจอแต่ตึกสูงๆและห้างล้อมรอบแต่บางครั้งเราก็อยากเรียนอยู่บ้านเพราะมันสงบและไม่ต้องเผื่อเวลามากเหมือนอยู่นั้น สรุปข้อดีข้อเสียก็มีแตกต่างกันไป คือได้ประสบการณ์มากๆ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ และแชร์ประสบการณ์กันได้ค่ารออ่านของคนอื่นบ้าง