ทำไมเราทำไรก็ไม่ถูกใจแฟนเลยจะโดนว่าโดนด่าตลอด

สวัสดีค่ะเพิ่งเขียนกระทู้เป็นครั้งแรกผิดพลาดตรงไหนขอโทษด้วยนะคะ เริ่มเลยค่ะเราเพิ่งเรียนจบแต่แฟนยังต้องเรียนอยู่เขาดูมีเรื่องให้คิดค่ะแต่เราเขาบอกว่าแบบเราเครียดอะไรด้วยหรอเราเหมือนคนไม่รู้สึกหรอค่ะเขาดีกับเราทุกอย่างทั้งตามใจอะไรแต่นั่นแหละค่ะถึงไม่ใช่เราที่ผ่านมาเขาก็เป็นแบบนี้กับผู้หญิงทุกคนในชีวิตเขาบางเวลาอยู่กับเขารู้สึกเหมือนพ่อเรามากเลยค่ะเขาชอบอารมเสียใส่เขาชอบด่าชอบว่าเราเหมือนที่พ่อด่าแม่เลยค่ะเรามาเรียนต่างจังหวัดคนเดียวค่ะเรากับเขาอยู่ด้วยกันแรกๆมันก็ดีนะคะเขาคอยกอดอะไรเราตลอดเราไม่เคยจะซักผ้าหรือถุงเท้าไรให้แฟนเลยแต่กับเขาเราทำให้แต่เหมือนทำไปก็ไม่ถูกใจเขาเลยค่ะไม่แห้งก็ว่าเราด่าเรารีดผ้ายับก็ว่าเราด่าเราเขาเป็นแฟนคนแรกเลยที่เราทำแบบนี้ให้เราไม่เข้าใจว่าเราผิดอะไรนักหนายิ่งฟังยิ่งจิตตกค่ะเราแย่ขนาดนั้นเลยหรอรู้สึกว่าตัวเองไร้ค่ามากค่ะพอโกรธเราก็ทำเหมือนเราไม่มีตัวตนเรารู้สึกค่ะว่าเข้าไม่มีเราเขาก็อยู่ได้เริ่มแคร์เราน้อยลงคือเราก็มีแต่เขาจะให้เราทำยังไงแล้วเราก็ได้อยุ่แต่ในห้องตลอดเลยค่ะเวลาเขาจะไปไหนแรกๆเขารัสึกไม่สบายใจเวลาทิ้งเราไว้ห้องคนเดียวแต่เดียวนี้เราได้อยู่คนเดียวบ่อยมากเลยค่ะเคยทะเลาะกัยเรื่องนี้เราก็ไม่อยากเาียไปไหนค่ะงอแงก็หาว่างี่เง่าเราเลยเลือกเงียบค่ะเราตามเค้าน้อยลงอยากไปไหนเราให้ไปเฟะเทิ้งเราไว้ในห้องคนเดียวเราก็ไม่ว่าเราไม่มีสิทธิงอนเลยค่ะถ้างอนก็คือเราทำหน้าไม่ดีก็จะมีปัญหาจะทะเลาะกันอีกละเหมือนเขาอยู่แบบไม่มีเราได้ไม่ได้ทำให้ขารู้สึกอะไรแต่กับเราเราขาดเขาไม่ได้ขึ้นเรื่อยๆเราไม่อยากเลิกเลยค่ะเราควรทำไงดีแค่อยากให้เขาพูดดีๆกับเราหน่อยบอกเราดีๆก็ได้นี่อารมเสียใส่เราตลอดเลยเห็นแบบนี้เราเครียดและคิดทุกคำพูดของคุณเลยล่าสุดก็เดินออกห้องไปไม่พูดกับเราซักคำเห็นเราเป็นตัวอะไรอ่ะรู้สึกไร้ค่าสุดๆเลยค่ะตอนนี้ไม่เคยยอมให้แฟนคนไหนเท่านี้มาก่อนเลยค่ะ เราอยากได้เขาคนเดิมกลับมาเราต้องทำยังไงค่ะไม่ใช่เราทำไรก็ผิดหมดเราทิ้งทุกอย่างเพื่อมาอยู่กับเขาค่ะแต่ดูเหมือนที่เราทำไปไม่ดีพอเลยซักอย่างเราดิ่งสุดๆเลยตอนนี้อยากหาที่ระบาย แค่คุยแค่บอกเราดีๆมันยากมากเลยหรอเราก็ตั้งใจทำให้ทุกอย่างถ้ามันออกมาไม่ดีก็ขอโทษ