สวัสดีค่ะ เรามีเรื่องที่สงสัย แต่ไม่สามารถหาคำตอบได้ด้วยตัวเอง เคยพยายามคิดทบทวนหลายครั้งแล้วแต่ก็ไม่ได้คำตอบ เลยตัดสินใจมาตั้งกระทู้ในวันนี้ค่ะ
.
ประเด็นหลักตามหัวข้อเลย แต่เราจะเล่ารายละเอียดเพิ่มเติมประกอบการให้คำแนะนำของเพื่อน ๆ
.
เมื่อประมาณปี 2553 เรามีแฟนคนนึงเป็นรุ่นพี่ ที่ผ่านมาเรามีแฟนมา 3 คน แต่ที่คิดว่าเริ่มคบจริงจังคือคนนี้ค่ะ นับคนนี้เป็นคนแรกเลยแล้วกันค่ะ เป็นคนแรกที่ได้อยู่ด้วยกันบ่อย เพราะเราอยู่หอซอยเดียวกัน เรียนอยู่คณะเดียวกัน กึ่ง ๆ ใช้ชีวิตด้วยกันเลยค่ะ ระหว่างที่คบกันช่วงเวลาทีมีความสุขก็มีความสุขมาก ตอนนั้นคิดว่ามีความสุขจนรู้สึกว่าถ้าเลิกกันไป คงมีความสุขไม่ได้เท่านี้อีกแล้ว แต่ช่วงหลังเราทะเลาะกันบ่อย ผิดถูกสลับกันไป จนช่วงหลังทะเลาะหนักจนต้องเลิกลากันไป (คบกันได้ประมาณ 3 ปี)
.
ตอนเลิกกันเราเสียใจมาก เหมือนเป็นการเลิกที่เจ็บที่สุดในชีวิต (เพราะเพิ่งมีแฟนจริงจัง) รายละเอียดที่เลิกอยู่ในสปอยนะคะ ข้ามได้ไม่สำคัญ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เหตุผลที่เลิกกันคือ เราทะเลาะกันบ่อยมาก ด้วยที่เราเคยอยู่ด้วยกัน เค้าต้องย้ายไปเรียนอีกวิทยาเขต เค้างานยุ่ง มีเวลาให้เราน้อยลง เราเลยไม่ไว้ใจ (ความน่าไว้ใจของเราทั้งคู่มัน 50/50 เลยค่ะ ต่างคนต่างมีวีรกรรม) มันเลยทำให้เรางี่เง่าหนักมาก พอโตขึ้นเราเพิ่งเข้าใจ มองย้อนกลับไปเพิ่งเห็นความเด็กความงี่เง่าของตัวเอง
เค้ามีคนใหม่เร็วมาก ก่อนเลิกสัญญากันไว้ดิบดีว่าจะให้เวลากันทั้งคู่ในการทำใจ เค้าบอกเค้าจะยังไม่มีใคร จะโฟกัสงาน สรุปคือไม่ถึงเดือนมีใหม่เลย 5555 เราเจ็บหนัก x10 เลยตอนนั้น หลังจากนั้นนอนร้องไห้เกือบทุกคืน ใช้เวลา 2 ปีถึงหายเสียใจ ระหว่าง 2 ปีคือเราจมทุกข์มาก หลังจากนั้นเราก็เริ่มพร้อมที่จะเปิดใจสำหรับคนใหม่
.
.
ระหว่างปี 2558 - 2559 เรามีแฟนคนที่ 2 คบกันได้ปีนิดๆ แต่ก็เลิกกันเพราะรู้สึกว่าเค้าไม่ใช่ ตอนเลิกก็จำได้ว่าเสียใจมากนะ (แต่เหมือนมีภูมิคุ้มกันดี) ก็มีร้องไห้ฟูมฟายบ้าง แต่ก็เลิก จบกันด้วยดี
.
.
หลังปี 2559 ระหว่างนี้เราก็มีคุยบ้าง คุยจริงจัง แต่ไม่ถึงกับคบ จนมาเจอแฟนคนปัจจุบันเมื่อ พ.ค. 61 ..
.
เราชอบเค้าตั้งแต่แรกเห็น เค้าน่ารักแล้วก็สดใสมาก วินาทีนั้นคืออยากได้เป็นแฟนสุดๆ เค้าเด็กกว่าเรา 3 ปี เราเริ่มทักไปหาเค้าก่อน หลักจากนั้นก็คือคุยกันถูกคอมาก ไม่มีเชิงใส่กัน น้องเค้าตอบเราเร็วมากๆ เราเลยได้คุยกันเยอะ รู้จักกันเร็ว ฟิลกู๊ดมากอ่ะตอนนั้น จนได้คบกันมาถึงทุกวันนี้ นับคร่าว ๆ ก็ประมาณ 3 ปีกว่า เราอยู่ด้วยกันเกือบทุกวัน รู้สึกรักมากและผูกพันธ์มาก เรื่องทะเลาะก็มีบ้างทั้งหนักทั้งเบา ทะเลาะหนักคือถึงขั้นเลิก แต่เลิกกันไม่เกิน 2 วันก็กลับมาดีกันตลอด (ส่วนมากทะเลาะกันเรื่องไร้สาระจนเป็นเรื่องใหญ่) ส่วนเรื่องนอกใจทั้งเค้าและเรา ไม่มีเลย ไว้ใจกันได้ 100% เราไม่ต้องมาระแวงเค้าเลย แต่ก็ยังหวงๆ อยู่เวลามีผู้หญิงทักมา แต่เค้าก็ไม่เคยทำให้เราคิดมาก มีแต่บางทีเราอ่ะคิดมากไปเอง แต่รวม ๆ คืออยู่กับเค้าแล้วเรามีความสุขและสบายใจในแบบที่ไม่เคยมีมาก่อน
.
.
อ่านกันมาถึงตรงนี้แล้วคงสงสัยกัน (รึเปล่า) ว่าเรานึกถึงแฟนเก่าตอนไหนบ้าง เพราะก็ดูมีความสุขกับคนปัจจุบันดี . .
.
ตลอด 8 ปีมานี้เรานึกถึงแฟนเก่า (คนแรกที่เล่า) โดยเฉลี่ย สัปดาห์ละ 4 วัน ก็คือมีเข้าไปส่องชีวิตบ้างนาน ๆ ที ขอใช้คำว่านึกถึงนะคะ เพราะในใจเราไม่ได้เคยคิดอยากจะกลับไปคบ (คิดแค่ช่วง 2 ปีแรกที่ยังเสียใจอยู่) คือเราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะไปนึกถึงทำไม แต่ใจมันนึก แล้วก็ฝันถึงบ่อยมาก เดือนละ 2 - 3 ครั้ง เป็นแบบนี้มาตลอดเลยค่ะ แต่เราไม่เคยเล่าให้แฟนปัจจุบันฟังนะ บางทีเราก็รู้สึกผิดกับคนปัจจุบัน เรามานอนคิดว่าถ้าเค้ารู้ ว่าเรานึกถึงแฟนเก่า เค้าคงเสียใจมาก ๆ เราไม่อยากให้เค้าเสียใจเลย แต่เราก็บังคับสมองตัวเองไม่ได้ แล้วก็ไม่รู้ต้องทำยังไงให้เลิกนึกถึง แล้วก็ไม่รู้เหตุผลด้วยว่าทำไมถึงนึกถึง ถ้าหากว่าใครมีประสบการณ์แบบนี้ หรือมีคำแนะนำ แนวคิดดี ๆ ยินดีรับฟังนะคะ
.
ขอบคุณที่อ่านจนจบค่ะ.
"นึงถึง" แฟนเก่าบ่อย แต่รู้ตัวเองว่ารักแฟนคนปัจจุบันมาก
.
ประเด็นหลักตามหัวข้อเลย แต่เราจะเล่ารายละเอียดเพิ่มเติมประกอบการให้คำแนะนำของเพื่อน ๆ
.
เมื่อประมาณปี 2553 เรามีแฟนคนนึงเป็นรุ่นพี่ ที่ผ่านมาเรามีแฟนมา 3 คน แต่ที่คิดว่าเริ่มคบจริงจังคือคนนี้ค่ะ นับคนนี้เป็นคนแรกเลยแล้วกันค่ะ เป็นคนแรกที่ได้อยู่ด้วยกันบ่อย เพราะเราอยู่หอซอยเดียวกัน เรียนอยู่คณะเดียวกัน กึ่ง ๆ ใช้ชีวิตด้วยกันเลยค่ะ ระหว่างที่คบกันช่วงเวลาทีมีความสุขก็มีความสุขมาก ตอนนั้นคิดว่ามีความสุขจนรู้สึกว่าถ้าเลิกกันไป คงมีความสุขไม่ได้เท่านี้อีกแล้ว แต่ช่วงหลังเราทะเลาะกันบ่อย ผิดถูกสลับกันไป จนช่วงหลังทะเลาะหนักจนต้องเลิกลากันไป (คบกันได้ประมาณ 3 ปี)
.
ตอนเลิกกันเราเสียใจมาก เหมือนเป็นการเลิกที่เจ็บที่สุดในชีวิต (เพราะเพิ่งมีแฟนจริงจัง) รายละเอียดที่เลิกอยู่ในสปอยนะคะ ข้ามได้ไม่สำคัญ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
เค้ามีคนใหม่เร็วมาก ก่อนเลิกสัญญากันไว้ดิบดีว่าจะให้เวลากันทั้งคู่ในการทำใจ เค้าบอกเค้าจะยังไม่มีใคร จะโฟกัสงาน สรุปคือไม่ถึงเดือนมีใหม่เลย 5555 เราเจ็บหนัก x10 เลยตอนนั้น หลังจากนั้นนอนร้องไห้เกือบทุกคืน ใช้เวลา 2 ปีถึงหายเสียใจ ระหว่าง 2 ปีคือเราจมทุกข์มาก หลังจากนั้นเราก็เริ่มพร้อมที่จะเปิดใจสำหรับคนใหม่
.
.
ระหว่างปี 2558 - 2559 เรามีแฟนคนที่ 2 คบกันได้ปีนิดๆ แต่ก็เลิกกันเพราะรู้สึกว่าเค้าไม่ใช่ ตอนเลิกก็จำได้ว่าเสียใจมากนะ (แต่เหมือนมีภูมิคุ้มกันดี) ก็มีร้องไห้ฟูมฟายบ้าง แต่ก็เลิก จบกันด้วยดี
.
.
หลังปี 2559 ระหว่างนี้เราก็มีคุยบ้าง คุยจริงจัง แต่ไม่ถึงกับคบ จนมาเจอแฟนคนปัจจุบันเมื่อ พ.ค. 61 ..
.
เราชอบเค้าตั้งแต่แรกเห็น เค้าน่ารักแล้วก็สดใสมาก วินาทีนั้นคืออยากได้เป็นแฟนสุดๆ เค้าเด็กกว่าเรา 3 ปี เราเริ่มทักไปหาเค้าก่อน หลักจากนั้นก็คือคุยกันถูกคอมาก ไม่มีเชิงใส่กัน น้องเค้าตอบเราเร็วมากๆ เราเลยได้คุยกันเยอะ รู้จักกันเร็ว ฟิลกู๊ดมากอ่ะตอนนั้น จนได้คบกันมาถึงทุกวันนี้ นับคร่าว ๆ ก็ประมาณ 3 ปีกว่า เราอยู่ด้วยกันเกือบทุกวัน รู้สึกรักมากและผูกพันธ์มาก เรื่องทะเลาะก็มีบ้างทั้งหนักทั้งเบา ทะเลาะหนักคือถึงขั้นเลิก แต่เลิกกันไม่เกิน 2 วันก็กลับมาดีกันตลอด (ส่วนมากทะเลาะกันเรื่องไร้สาระจนเป็นเรื่องใหญ่) ส่วนเรื่องนอกใจทั้งเค้าและเรา ไม่มีเลย ไว้ใจกันได้ 100% เราไม่ต้องมาระแวงเค้าเลย แต่ก็ยังหวงๆ อยู่เวลามีผู้หญิงทักมา แต่เค้าก็ไม่เคยทำให้เราคิดมาก มีแต่บางทีเราอ่ะคิดมากไปเอง แต่รวม ๆ คืออยู่กับเค้าแล้วเรามีความสุขและสบายใจในแบบที่ไม่เคยมีมาก่อน
.
.
อ่านกันมาถึงตรงนี้แล้วคงสงสัยกัน (รึเปล่า) ว่าเรานึกถึงแฟนเก่าตอนไหนบ้าง เพราะก็ดูมีความสุขกับคนปัจจุบันดี . .
.
ตลอด 8 ปีมานี้เรานึกถึงแฟนเก่า (คนแรกที่เล่า) โดยเฉลี่ย สัปดาห์ละ 4 วัน ก็คือมีเข้าไปส่องชีวิตบ้างนาน ๆ ที ขอใช้คำว่านึกถึงนะคะ เพราะในใจเราไม่ได้เคยคิดอยากจะกลับไปคบ (คิดแค่ช่วง 2 ปีแรกที่ยังเสียใจอยู่) คือเราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะไปนึกถึงทำไม แต่ใจมันนึก แล้วก็ฝันถึงบ่อยมาก เดือนละ 2 - 3 ครั้ง เป็นแบบนี้มาตลอดเลยค่ะ แต่เราไม่เคยเล่าให้แฟนปัจจุบันฟังนะ บางทีเราก็รู้สึกผิดกับคนปัจจุบัน เรามานอนคิดว่าถ้าเค้ารู้ ว่าเรานึกถึงแฟนเก่า เค้าคงเสียใจมาก ๆ เราไม่อยากให้เค้าเสียใจเลย แต่เราก็บังคับสมองตัวเองไม่ได้ แล้วก็ไม่รู้ต้องทำยังไงให้เลิกนึกถึง แล้วก็ไม่รู้เหตุผลด้วยว่าทำไมถึงนึกถึง ถ้าหากว่าใครมีประสบการณ์แบบนี้ หรือมีคำแนะนำ แนวคิดดี ๆ ยินดีรับฟังนะคะ
.
ขอบคุณที่อ่านจนจบค่ะ.