คบกับแฟนมา10ปีแล้วครับ แต่งงานอยู่กินกันมา2ปีกว่า มีลูกสาววัย2ขวบอยู่หนึ่งคน พักหลังๆแฟนอาการแปลกๆ ชวนทะเลาะตลอดไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล็กเรื่องน้อย แต่ผมต้องยอมตลอดเพราะไม่อยากมีปัญหา รู้สึกเหมือนเค้าอยากเอาชนะ อยู่ตลอดเวลา ไม่เคยพูดดีๆกับผมเวลาอยู่ต่อหน้าคนอื่น ทั้งๆที่ผมไม่ได้ทำอะไรเลย ต่อหน้าผมพูดกรอกหูทุกวันว่าไม่ได้รักเหมือนเดิม เบื่อ ทั้งๆที่ผมไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไรไปจากเดิมตอนที่คบกันแรกๆ ขนาดคนรอบๆตัวยังทัก ทุกครั้งที่ทะเลาะเอาลูกมาอ้าง ว่าจะไม่ให้ผมพบลูก บางทีหนักๆยังลามไปถึงพ่อแม่ผม ที่ทำให้ผมน้ำตาตก คือจะไม่ให้ลูกเรียกผมว่าพ่อ จนผมต้องยอมทุกครั้ง ผมคิดว่าผมทำทุกอย่างเท่าที่ผู้ชายคนหนึ่งจะทำเพื่อครอบครัวได้ เงินเดือนทุกๆเดือนที่ผมหามาได้ผมก็สงให้ทุกเดือนเหลือใว้ใช้จ่ายเองไม่ถึงหนึ่งหมื่นบาท ภาระของครอบครัวผมแบกรับทุก อย่าง ไม่เคยบ่นเลยแต่มาเจอแบบนี้ท้อเลยครับ อีกอย่างผมทำงานอยู่ต่างจังหวัดได้เจอลูกเจอครอบครัวสัปดาห์ ละ2วัน อันนี้เป็นส่วนหนึ่งหรือเปล่า ไม่แน่ใจ ที่ผมยังมีแรงทำงานอยู่ทุกวันนี้เพื่อลูกครับ ทุกครั้งที่กลับมาที่ห้องหลังเลิกงานเปิดดูรูปลูก แล้วแอบร้องให้คนเดียว รู้สึกจิตตกมากๆ เคยถามเค้าน่ะว่าเกลียดผมเพราะอะไร เค้าตอบง่ายๆว่าไม่มีเหตุ เค้าเคยขอเลิก ไม่ต้องพบหน้ากันอีกขอแค่ค่าเลี้ยงดูลูกอย่างเดียว เป็นไปได้ไหมถ้าผมหย่า ผมขอเป็นคนดูแลลูกโดยไม่ขอค่าเลี้ยงดูจากเค้า (แฟนผมเงินเดือนหมื่นหิด ส่วนผม สามหมื่นต้นๆ)
ทำยังไงจึงให้ชีวิตคู่มีความสูข จะไปต่อหรือพอแค่นี้?