มีเรื่องให้คิดในหัวตลอดเวลา และรู้สึกกังวลหลายๆอย่างตลอดเวลา

เราเป็นคนที่คิดทุกอย่างตลอดเวลาแม้กระทั่งเจอหน้าใครซักคนก็จะคิดว่าเค้าคิดยังไงกับเราเค้ารู้สึกไม่โอเคในตัวเรารึเปล่าหรือเรากำลังกระทำอะไรออกไปให้คนอื่นไม่ชอบพอใจอยู่รึเปล่า สมมติวันนั้นเราไปถกเถียงกับเพื่อนคนนึงเรื่องนึงมาเราก็จะคิดวนๆย้ำว่าเค้าจะเกลียดเรารึเปล่า บางการกระทำของเราบางครั้งที่ทำผิด เราก็กลับเอามาคิดและรู้สึกผิดแล้วร้องไห้หลายครั้ง และเรากังวลหลายๆอย่างมากอย่างเช่นตอนอยู่หอแทบจะไม่ค่อยออกไปกินข้าวเลย เพราะรู้สึกกังวลเวลาไปที่ๆคนเยอะ มันรู้สึกเหมือนมีคนมองกลัวสายตา ทั้งๆที่ก็รู้นะว่า เวลาเรามองคนอื่นเราก็มองผ่านๆทั่วๆไป แต่มันก็ยังคิดและกังวลอยู่ดี จนทำให้เราแทบไม่ออกไปไหนเลยสั่งมากินอย่างเดียวอยู่แต่ห้อง ถ้าจะไปก็จะมีร้านที่เป็นเซฟโซน หรือเส้นทางที่ขี่ไปแล้วรู้สึกสบายใจ บางทีเราเลือกจะกินร้านที่ไม่ได้อร่อยขนาดนั้น แต่รู้สึกว่าร้านนี้สบายใจที่จะมา เรากังวลว่าพรุ่งนี้จะต้องตื่นกี่โมงๆๆ จนทำให้คืนนี้เรานอนไม่หลับ ยิ่งช่วงนี้เราต้องพรีเซ้นหัวข้อธีสิสเราก็ยิ่งกังวลเรื่องเวลาว่าจะทำเสร็จมั้ย บางทีก็คิดงานไม่ออกเอาแต่กังวลอย่างเดียว บางทีเราก็นอนไม่เป็นเวลาเลย บางทีก็ง่วงมากๆจนต้องนอน บางทีก็กังวลอะไรไม่รู้จนนอนไม่ได้ มันกระทบชีวิตเรามากๆเลย บางทีก็นั่งเหม่อคิดเรื่อยเปื่อยจนหมดเวลาไปครึ่งวัน เราเหนื่อยอะบางที แล้วเราก็ปวดหัวบริเวรระหว่างตา ตรงขมับบ่อยมากๆ อาทิตละประมาณสามถึงสี่วันได้เลย