ผาสิงโต - ยอดเขาแหลม - สันคมมีด | สวนผึ้ง ราชบุรี | รูปเยอะมาก | 3-4 เม.ย. 2021

กระทู้สนทนา

ภาพถ่ายทิวทัศน์ บันทึกนักเดินทาง เที่ยวภูเขา เดินป่า เที่ยวไทย

"อยู่เป็นความสวยงามเล็ก ๆ ในชีวิตกันและกัน" อีกครั้ง อีกครั้ง และอีกกี่ครั้งก็ไม่รู้ ที่ความเหนื่อยยากได้พาหัวใจเรามาพบกับความสุข ขอบคุณเท้าน้อย ๆ ที่ต่อสู้กับความยากเย็น จนได้มายืนอยู่ตรงนี้

อาจมียอดเขาที่มีวิวสวยงามมากมายบนโลกนี้ และที่นี่ก็เป็นหนึ่งในนั้น เรารู้ดีว่าเขาลูกนี้ไม่ใช่จุดสูงสุด แต่... ใช่หรือไม่ว่า ไม่ใช่ทุกคนหรอกที่จะมีโอกาสไปยืน ณ จุดที่สูงที่สุดนั้น ไม่มีอะไร นอกจากจะบอกเล่ากันแบบเพื่อนสู่เพื่อนว่า "เธอน่าจะมายืนตรงนี้สักครั้งในชีวิตนะ" ยอดเขาแหลม อำเภอสวนผึ้ง จังหวัดราชบุรี

กระทู้นี้เราแบ่งเป็น 4 Part ดังนี้
◽Part 1 : บันทึกการเดินทาง
◽Part 2 : ค่าใช้จ่าย
◽Part 3 : ข้อมูลที่เป็นประโยชน์
◽Part 4 : อัลบั้มภาพฟิล์ม

Part 1 : บันทึกการเดินทาง

Day 1 ฟ้าวันนี้มันสดใส หรือเป็นเพราะใจที่ตื่นเต้นกันแน่

ห้านาฬิกา เสียงนกกระซิบพร้อมกับทำนอง Over the horizon ที่เราใช้เป็นเสียงปลุกทุกวันยามเช้าดังขึ้น ตัวซุกอุ่นอยู่ในผ้าห่ม ยิ้มกรุ่นในใจขณะยังหลับตาอยู่ 'ออกเดินทางอีกแล้วสินะเรา' หวังว่าวันนี้จะเป็นวันที่ดี

เพื่อนต่างวัยแต่ใจเดียวกันเดินทางจากกรุงเทพฯ มารวมพลกันในจังหวัดราชบุรีบ้านของเราเอง เราออกเดินทางเช้าหน่อยเพื่อไปแวะทักทายแสงยามเช้ากับวิวที่ไม่คุ้นเคยกันที่ แกรนด์แคนยอน (สถานที่ระเบิดหิน) พอมาถึงพระอาทิตย์ก็โบกมือทักทายตอบกลับพวกเราทันที ได้ภาพที่สวยมาก ๆ เลยล่ะ

เดินทางต่อทันที่ไม่รีรอ มุ่งหน้าอำเภอสวนผึ้ง หมายต่อไปปักหมุดที่ครัวม่อนไข่ ใกล้บ้านลุงไก่ กลุ่มคนรักษ์เขากระโจม เจ้าของรถโฟวิลที่จะดูแลและไปรับ ไปส่งพวกเราทั้ง 14 ชีวิต และในตอนนี้ก็พร้อมออกเดินทางแล้ว เรื่องราวมันเกิดขึ้นง่าย ๆ แบบนี้แหละ

ทางที่จะไปจุดเริ่มเดินนั้นไปทางเดียวกับเขากระโจม แต่จะมีทางแยกตัดเข้าซ้ายหลังจากเนินมหัศจรรย์ จุดตรงนี้ถูกให้สมญานามว่า 'จุดกลับใจ' และที่มาของชื่อก็คงหนีไม่พ้นความอันตรายที่เริ่มจะมองเห็นตั้งแต่เท้ายังไม่ก้าวลงจากรถ หัวใจกระเด้งกระดอนไปตามแรงกระแทก เสียงหัวเราะ เสียงของความห่วงใยกันและกัน รวมถึงสายตาของเพื่อนร่วมทางที่ไม่ต้องพูดอะไรก็เข้าใจ

          หัวใจที่กระเด้งกระดอนเริ่มกลับเข้าที่อีกครั้งในขณะที่รถเริ่มชะลอเป็นสัญญาว่ากำลังจะเข้าจอด เป้สัมภาระถูกหย่อนขึ้นหลังกันทีละคน ไปลุยกั๊นนนนน วู้ววววววว

          เนินแรก ร้องอื้อหือในใจ หลังจากที่ก้าวพ้นเนินแรก ชันยาว ๆ ราวกี่เมตรไม่รู้แต่รู้สึกเหมือนเดินมาแล้วสิบกิโล ฮ่าฮ่า

          ระหว่างเดินก็เพลิดเพลินกันมาก เหนื่อยเอาเรื่องอยู่เหมือนกันนะ เนินแล้วเนินเล่า บอกกับตัวเองว่าอีกอึดใจเดียวไปประมาณล้านรอบถ้วน ลำธาร ต้นไม้ น้ำตก สัตว์โลกเพื่อนรักตัวน้อย แมลง นกนานาชนิด อากาศสดชื่น อะไรก็ดีไปหมดเลย แฮปปี้ ...

จุดพักแรกของพวกเราเป็นหินขนาดใหญ่ยักษ์เลยล่ะ ตรงนี้มีลำธาร น้ำตก และต้นไม้สูงใหญ่สวยมาก พวกเรานั่งพักหายใจหายคอ เธอถ่ายรูปฉัน ฉันถ่ายรูปเธอ ในขณะเดียวกัน 'น้องขาว' และ 'น้องมิว' สองพรานหนุ่มน้อยกำลังจัดหาภาชนะสำหรับใช้หุงข้าว คือกระบอกไม้ไผ่ลำโต ๆ นั่นเอง

ระหว่างทางร่มรื่นและเย็นสบายมาก มีเสียงของกระแสน้ำอยู่เรื่อย ๆ เรารู้สึกแฮปปี้กับเส้นทางแบบนี้มาก ๆ เลยล่ะ ไม่ร้อน และเมื่อจบทริปจะดำน้อยหน่อย แต่ก็อย่างว่าแหละเนาะก็ใจมันรักอ่าครับน้อนน้อน จะร้อน จะดำ จะไม่มีห้องน้ำ จะลำบากขนาดไหน ก็ยังคงหาทำต่อไป

ฮึดแล้วฮึดเล่า เสียงเฮฮาอึกทึกค่อย ๆ แผ่วลง เรี่ยวแรงที่ก่อนนี้คึกคักก็กลายเป็นยึกยักอยากจะหลับกลางอากาศดูสักที จุดหมายต่อไปคือแหล่งน้ำสุดท้ายก่อนขึ้นผาสิงโต พวกเราจะพักกลางวันกันที่นี่ มื้อกลางวันที่เตรียมมาคือข้าวไก่ทอด ตอนนี้มันอร่อยระดับภัตตาคารเลยทีเดียวเชียวล่ะ ส่วนเราน่ะหรอ งีบหลับหัวโยกหัวเอนอยู่กับโขดหิน ทริปนี้ก็ทำให้เชื่อสนิทใจขึ้นกว่าเดิมเลยว่า 'ชีวิตมีขึ้นมีลง' ชีวิตขาขึ้นคือดีใช่ไหม? ฮ่าฮ่า แต่ไม่ใช่กับที่นี่ ลงคือแย่หรอ? หึ ไม่ใช่กับที่นี่ ฮ่าฮ่า ก็นะ ชีวิตที่นี่แทบจะตรงกันข้ามกับชีวิตข้างนอกนั่น เอาวะ อีกแค่ลูกเดียว เขาลูกเดียว สู้โว้ยยยยย!!!

เวลาดี เมื่อถึงแคมป์เราหย่อนก้นลงบนพื้นก่อนที่จะทำสิ่งใด นั่งโง่ ๆ ไปพักหนึ่ง รู้สึกดีโพดโพด ไม่นานไม่ช้าก็กางเต็นท์ จัดสัมภาระ ทำความสะอาดร่างกาย แล้วก็กลับมานั่งโง่ ๆ อีกครั้ง ก่อนที่จะเป็นลูกมือ ช่วยหยิบจับอะไรเล็ก ๆ น้อย ๆ สำหรับอาหารมื้อเย็น บรรยากาศก็จะประมาณนี้