เรื่องมีอยู่ว่า ผมกับแฟนคบกันมา11-12ปีแล้วครับ(ยังไม่ได้แต่งงาน) ตลอดเวลาที่ผ่านมามีทุกข์มีสุขปนเปกันไป แฟนผมเป็นคนที่รักผมมากๆแม้ที่ผ่านมาผมจะเคยทำอะไรผิดพลาดหรือทำอะไรไม่ดี สุดท้ายเค้าก็ยังรักผมอยู่กับผมจนทุกวันนี้ แต่
1.เค้าจะค่อนข้างเข้ากับที่บ้านผมไม่ได้เลย และพอยต์สำคัญคือผมมีลูกติดจากแฟนเก่าด้วย2คน คนนึงกำลังจะเข้ามหาลัยอีกคนขึ้นม.ปลาย และแฟนผมก็เข้ากันกับลูกๆผมไม่ได้อีก ตอนคบกันแรกๆผมเคยบอกว่าไม่ต้องดูแลอะไรก็ได้เพราะผมกับที่บ้านจะดูแลเอง ขอแค่ให้เค้าเอ็นดูหรือมอบความรักก็พอ ซึ่งจนทุกวันนี้เค้าทำไม่ได้ครับ เวลาจะกลับบ้านหรือต้องเจอทีบ้านผมอึดอัดมากเพราะเป็นคนกลางเครียดมากครับ
2. แฟนผมเป็นคนที่ฉลาด,เก่ง ความสวยก็ระดับนึงไม่ถึงกับสวยมากๆแต่ไม่ขี้เหร่ เค้าทำงานเก่งมาก จนตอนนี้เค้าสามารถเป็นหัวหน้าคนในแผนกได้แล้ว เทียบกับผมๆเป็นเหมือนแค่พนังงานธรรมดาๆคนนึงไม่มีตำแหน่งอะไร และตอนมีโควิดเข้ามาเป็นจังหวะที่แฟนจะเปลี่ยนงานพอดีทำให้ทุกอย่างผิดแผนไปหมดทำให้แฟนตกงาน หลายๆเดือนที่ผ่านเค้าก็หางานตลอดแต่ไม่มีที่ไหนรับในตอนนี้ จนที่เก่าเค้าพอมีตำแหน่งเดิม แต่หัวหน้าเก่าก็ไม่เรียกเค้ากลับไป เพราะหัวหน้าแฟนมองว่าแฟนผมคงมีอนาคตได้ไกลกว่านี้ถ้าไม่ติดที่มีผม
และส่วนตัวผมเองก็คิดในใจมาตลอดอยู่แล้วว่าเรามันไม่ได้ดีหรือเก่งอย่างใครๆเค้า ถ้าเราถอยออกมาเค้าคงมีอนาคตที่ดีกว่านี้ ล่าสุดมีทะเลาะกันบ้างและผมบอกเค้าว่าตัวผมนี่มันคอยถ่วงชีวิตเค้า อยากให้เค้าไปหาอนาคตใหม่ๆเเต่ก็เหมือนเดิม เค้าก็ไม่ยอมไป ผมควรทำยังไงดีครับ
ยังมีประเด็นอื่นๆอีกเช่น เค้าจะแทบไม่เชื่อฟังอะไรผมบ้างเลย อย่างเค้าเชื่อหมอดู เชื่อเพื่อนๆ แต่แทบจะไม่เชื่ออะไรผม แต่พอบางเรื่องมีปัญหาพอบอกว่าเคยเตือนแล้ว เค้าพูดมาว่า ก็คำพูดของผมมันไม่น่าเชื่อถือ
ขอบคุณที่อ่านจนจบนะครับ ผิดพลาดตรงไหน ขออภัยด้วยนะครับ เป็นกระทู้แรกครับ
ควรเดินออกมาดีไหมครับ
1.เค้าจะค่อนข้างเข้ากับที่บ้านผมไม่ได้เลย และพอยต์สำคัญคือผมมีลูกติดจากแฟนเก่าด้วย2คน คนนึงกำลังจะเข้ามหาลัยอีกคนขึ้นม.ปลาย และแฟนผมก็เข้ากันกับลูกๆผมไม่ได้อีก ตอนคบกันแรกๆผมเคยบอกว่าไม่ต้องดูแลอะไรก็ได้เพราะผมกับที่บ้านจะดูแลเอง ขอแค่ให้เค้าเอ็นดูหรือมอบความรักก็พอ ซึ่งจนทุกวันนี้เค้าทำไม่ได้ครับ เวลาจะกลับบ้านหรือต้องเจอทีบ้านผมอึดอัดมากเพราะเป็นคนกลางเครียดมากครับ
2. แฟนผมเป็นคนที่ฉลาด,เก่ง ความสวยก็ระดับนึงไม่ถึงกับสวยมากๆแต่ไม่ขี้เหร่ เค้าทำงานเก่งมาก จนตอนนี้เค้าสามารถเป็นหัวหน้าคนในแผนกได้แล้ว เทียบกับผมๆเป็นเหมือนแค่พนังงานธรรมดาๆคนนึงไม่มีตำแหน่งอะไร และตอนมีโควิดเข้ามาเป็นจังหวะที่แฟนจะเปลี่ยนงานพอดีทำให้ทุกอย่างผิดแผนไปหมดทำให้แฟนตกงาน หลายๆเดือนที่ผ่านเค้าก็หางานตลอดแต่ไม่มีที่ไหนรับในตอนนี้ จนที่เก่าเค้าพอมีตำแหน่งเดิม แต่หัวหน้าเก่าก็ไม่เรียกเค้ากลับไป
เพราะหัวหน้าแฟนมองว่าแฟนผมคงมีอนาคตได้ไกลกว่านี้ถ้าไม่ติดที่มีผมและส่วนตัวผมเองก็คิดในใจมาตลอดอยู่แล้วว่าเรามันไม่ได้ดีหรือเก่งอย่างใครๆเค้า ถ้าเราถอยออกมาเค้าคงมีอนาคตที่ดีกว่านี้ ล่าสุดมีทะเลาะกันบ้างและผมบอกเค้าว่าตัวผมนี่มันคอยถ่วงชีวิตเค้า อยากให้เค้าไปหาอนาคตใหม่ๆเเต่ก็เหมือนเดิม เค้าก็ไม่ยอมไป ผมควรทำยังไงดีครับ
ยังมีประเด็นอื่นๆอีกเช่น เค้าจะแทบไม่เชื่อฟังอะไรผมบ้างเลย อย่างเค้าเชื่อหมอดู เชื่อเพื่อนๆ แต่แทบจะไม่เชื่ออะไรผม แต่พอบางเรื่องมีปัญหาพอบอกว่าเคยเตือนแล้ว เค้าพูดมาว่า ก็คำพูดของผมมันไม่น่าเชื่อถือ
ขอบคุณที่อ่านจนจบนะครับ ผิดพลาดตรงไหน ขออภัยด้วยนะครับ เป็นกระทู้แรกครับ