สวัสดีครับ ผมสร้างกระทู้นี้ขึ้นมาเพื่อเล่าความน่ากล้วของบ้านหลังนี้เลยครับ "
ผมชื่อนิว (นามสมมุติเกริ่นเรื่องผมเป็นคนจังหวัดสุราษฏร์ธานี ผมมาอาศัยอยู่กับป้าในตัวเมืองสุราษฏร์ธานี อยู่ซอยซอยนึง ตรงข้ามตลาดสดชื่อดังของสุราษฏร์ธานี
ตั้งแต่ อนุบาล1-ป6 แม่ของผมเลยตัดสินใจ ประมูลบ้านจากบังคับคดี (บ้านที่ถูกธนาคารยึด) บ้านหลังนี้มีลักษณะเป็นทาวน์เฮาส์ 2 ชั้น 2 ห้องน้ำ 2 ห้องนอนมีรั้วสีน้ำเงิน มีหัวปลวกหน้าบ้าน ห่าง 500 เมตร ด้านหน้าบ้านเป็นคลองรกๆด้านหลังเป็นป่าไผ่ ในซอยเดียวกันกับบ้านป้าของผม อยู่ถัดไปคนละซอย เป็นซอยที่แออัด ไม่ได้น่ากลัว แต่สิ่งที่อยู่ในบ้านผมน่ากลัวมาก เมื่อผมจบป.6 พอกีเราเลยเข้าอยู่บ้านหลังนี้
"วันที่เข้าไปวันแรกปรากฏว่า มีผึ้งมาทำรังที่ห้องครัวครัวครับ ผม พ่อ แม่ พี่ เข้าไปนอนวันแรกเพื่อความเป็นศิริมงคล ก็เตรียมที่นอนผ้าห่มผ้าปูไปนอน ก็โดนผึ้งต่อย แขนขาบวมเลย ต้องเอาเหล็กในออก ผ่านไปวันแรกยังไม่มีเหตุการณ์อะไร จากนั้นแม่ ก็ได้สั่งให้คนมาเผารังผึ้ง เพราะ พวกเราจำเป็นต้องเข้าอยู่
เมื่อเผาผึ้งอะไรเสร็จเข้าอยู่ในบ้านพร้อมเฟอร์นิเจอร์ เสร็จสับเรียบร้อย ทำบุญบ้านโดยนิมนต์พระมาสวด ชวนญาติพี่นิองมาที่บ้าน ร่วมขึ้นบ้านใหม่
มีการเจิมยันต์หน้าประตู หน้าบ้าน เหตุการณ์ปกติ (เล่าด้วยหมาหอนด้วยน่ากลัวมาก)
มี 2 ห้องนอน บน ชั้น 2 (ชั้น 2 นี้ ชั้นแห่งความเฮี้ยนเลยนะครับบอกก่อน)
คือ ห้องแม่ กับ พ่อ (พ่อเป็นตำรวจ อยู่อีกอำเภอหนึ่งมานอนบ้านแค่เสาร์-อาทิตย์) เป็นห้องมีระเบียงอยู่ด้านหน้า
อีกห้องก็คือห้องผมกับพี่ มีห้องน้ำในตัว ด้านหลังเป็นป่าไผ่ เป็นห้องทางด้านหลัง
ผมกับพี่ชอบเล่นเกมพวกเรามี คอมพิวเตอร์ตัวนึง นั่งหันหลังให้ บันได เราก็เล่นเกมออนไลน์กันปกติ ผมก็ชอบนั่งดูพี่เล่นเกม
ทุกครั้งที่นั่งเล่นเกมเหมือนมีคนมองเราอยู่ตลอด (เมื่อมีคนแอบมองเราเราจะรู้สึก) ใช่แล้วครับผีมันอยู่ที่บันไดชอบมองผมกับพี่เล่นเกม วันไหนผมอยู่คนเดียว เวลาผมไปเข้าห้องน้ำจะได้ยินเสียงคีย์บอร์ดกดเองครับ กดดัง ".........แต๊กแต๊ก แต๊ก แต๊ก รัวๆ เลย หลอนจนขนาดกลางคืนไม่มีไครกล้าเล่นคอมเลย ปกติพวกเราชอบเอาผ้าขนหนูตากที่ราวบันได เชื่อไหมครับ ผ้าขนหนู หล่นลงมาตามช่องบันไดทุกวัน ผมและพี่เริ่มกลัวครับ ตกกลางคืนในวันที่พ่อยังไม่กลับบ้าน ผม แม่ พี่ชาย นอนรวมกันที่ห้องชั้น 2 ห้องแม่ พอตกกลางคืนทุกคืน "ย้ำว่าทุกคืน" จะได้ยินเสียง ".......ตึก ตึกตีก ตีก ตรงบันได เหมือนเสียงคลานโดยเอาหัวคลานขึ้นบันได (พวกเราสันนิษฐานว่า เค้าต้องตายเพราะบันได ) หลอนทุกคืนจนต้องรีบนอน
เมื่อพ่อผมมาพ่อชอบขึ้นไปนอนชั้น 2 ย้ำว่านอนกลางวันแสกๆ เลยนะครับประตูชั้น2 ปิดแรงมาก ดัง ตั้ม ตั้ม เหมือนคนโกรธปิดประตูอะครับ ซึ่งพ่อผมนอนอยู่ด้วยครับ แต่พ่อแกชอบทำมึน ทำเป็นไม่สนใจ ซึ่งประตูมีที่ล็อคนะครับเป็นไปไม่ได้เลยที่มันจะปิดเองได้แรงขนาดนั้น เรื่องประตูปิดดังโครมๆ นี้ก็ everyday ครับ แม่ผมก็ไปใส่บาตรให้ผีตนนี้ทุกเช้านะครับ อุทิศส่วนบุญส่วนกุศลด้วย แต่เค้าชอบหลอกพวกเรา เป็นผีผู้หญิงนะครับแม่เคยเจอในความฝัน ผู้หญิงชุดขาว ผมยาว ตาม step ผีในอุดมคติของทุกคนอะครับ 55555555 ไม่ทราบว่าเป็นเจ้าที่ หรือ ผีที่ตายในบ้านนะครับ ไม่มีไครบอกอะไรพวกเราเลยจริงๆ
เหตุการณ์ก็หนักขึ้นเรื่อยๆ เวลาผมอยู่คนเดียวตอนผมลงบันได เหมือนมีคนผลักให้หัวฟาดพื้นตลอด ผมหัวฟาดบันไดประมาณ 20 ครั้ง ลื่นล้มหัวฟาดในห้องน้ำก็บ่อย แต่ผมไม่เป็นไรนะผมอึด ผมถึก เช้าๆผมรีบลงมาเล่นเกมก็เอาแล้วผ้าเช็ดตัวหล่นลงมาจากบันได เสียงประตูนี้โครมๆ โครมๆ ตั้งแต่เช้า พอตอนเย็นมันจะหยุดครับ ปกติผมเป็นคนกลัวแมงมุมมาก แล้ว
มี แมงมุมตัวใหญ่มาทุกวันครับ พ่อ แม่ ฆ่ายังไงก็ไม่หมด มีแมงป่องด้วยนะครับมาจากคลองหน้าบ้านนี่แหละครับ ฆ่าแล้วฆ่าอีก แต่บอกก่อนเลยว่าบ้านหลังนี่อยู่แล้วรวยมาก แม่ผมถูกหวยบ่อยมาก หน้าที่การงานเจริญ รุ่งเรือง มีเงินเป็นฟ่อนๆ แม่คิดว่าเค้าให้โชคให้ลาภ อยู่แล้วดี แต่ไครจะไหวละครับ ผมต้องเจออะไรแบบนี่ประมาณ 1 ปี ทุกคืนกลัวจนต้องเอาขันพลาสติกมาไว้เยี่ยวในห้องครับเพราะกลัวผีที่บันไดมาก พ่อแม่นอนๆด้วยกันอยู่ประตูก็เปิดเองครับ เปิดจากด้านนอกเลยครับ ทำเอาแม่ผมกลัวจนตัวสั่นเลยขนาดมีพ่อนอนข้างๆ
ไฟห้องครัวก็ชอบติดๆดับๆเอง อาบน้ำอยู่ก็ลื่นหัวฟาดพื้นบ่อยๆ ไฟก็ชอบดับ แต่ผมชอบทำมึนครับไม่สนใจ ไม่รู้ผีมันจะชอบทำให้ผมรู้หรือป่าว ผมได้นิสัยนี้มาจากพ่อ 55555 วันนั้นผมลืมของเลยกลับมาที่บ้านเช้า 9 โมง ไม่มีไครอยู่ เชื่อไหมครับ บรรยากาศ น่ากลัวมาก ผมเปิดประตูเข้ามา เสียงประตูด้านบนก็ดัง โครมๆ ทันทีเลยครับ เล่นเอาเพื่อนที่พาไปไม่กล้าเข้าบ้านสักคนเลย
มาถึงเหตุการณ์ที่หนักที่ผีตัวนี้ทำกับผมจนพ่อกับแม่ต้องขายบ้านนะครับ
วันนั้นพี่ผมล้อคประตูรั้วกับประตูหน้าบ้าน โรงเรียนสอบ ผมเลยเลิกไว ผมได้ปีนรั้วมานอนบนม้านั่งหน้าบ้านตอนบ่าย3 พวกชาวบ้านเค้าเดินหาเสียง ด้วยความรำคาญผมเลย งีบนอน เพราะไม่ชอบเสียงที่พวกชาวบ้านมาหาเสียง พอผมตื่นได้มาประมาณ 5 โมง มีเสียงกระซิบข้างหู
ผี : นิวววววววววววว เสียง ผี ผู้หญิง คนนั้นแหละครับ ใช่เลย ตัวจริง เสียงจริง
เท่านั่นละครับผมกระโดดปีนจากรั้ววิ่งหนีแบบไม่คิดชีวิต (ทำมึนไม่ไหวแล้วครับ ขนาดยังเข้าบ้านไม่ได้นะนั่น)
ตั้งแต่วันนี้ที่เกิดเหตุแม่ผมได้ประกาศขายบ้านเลยครับ แล้วก็มีคนมาซื้อต่อในไม่กี่วัน
ผมกับครอบครัวก็ได้ซื้อบ้านจัดสรรหลังใหม่เลย
ขอบคุณที่รับฟังเรื่องเล่าที่น่ากลัวที่สุดในชีวิตครับ
สุดท้ายแล้ว" ผีมีจริงครับ " เพราะบ้านหลังนี้ทำให้ผมเชื่อ
เจอผีจนต้องขายบ้าน
ผมชื่อนิว (นามสมมุติเกริ่นเรื่องผมเป็นคนจังหวัดสุราษฏร์ธานี ผมมาอาศัยอยู่กับป้าในตัวเมืองสุราษฏร์ธานี อยู่ซอยซอยนึง ตรงข้ามตลาดสดชื่อดังของสุราษฏร์ธานี
ตั้งแต่ อนุบาล1-ป6 แม่ของผมเลยตัดสินใจ ประมูลบ้านจากบังคับคดี (บ้านที่ถูกธนาคารยึด) บ้านหลังนี้มีลักษณะเป็นทาวน์เฮาส์ 2 ชั้น 2 ห้องน้ำ 2 ห้องนอนมีรั้วสีน้ำเงิน มีหัวปลวกหน้าบ้าน ห่าง 500 เมตร ด้านหน้าบ้านเป็นคลองรกๆด้านหลังเป็นป่าไผ่ ในซอยเดียวกันกับบ้านป้าของผม อยู่ถัดไปคนละซอย เป็นซอยที่แออัด ไม่ได้น่ากลัว แต่สิ่งที่อยู่ในบ้านผมน่ากลัวมาก เมื่อผมจบป.6 พอกีเราเลยเข้าอยู่บ้านหลังนี้
"วันที่เข้าไปวันแรกปรากฏว่า มีผึ้งมาทำรังที่ห้องครัวครัวครับ ผม พ่อ แม่ พี่ เข้าไปนอนวันแรกเพื่อความเป็นศิริมงคล ก็เตรียมที่นอนผ้าห่มผ้าปูไปนอน ก็โดนผึ้งต่อย แขนขาบวมเลย ต้องเอาเหล็กในออก ผ่านไปวันแรกยังไม่มีเหตุการณ์อะไร จากนั้นแม่ ก็ได้สั่งให้คนมาเผารังผึ้ง เพราะ พวกเราจำเป็นต้องเข้าอยู่
เมื่อเผาผึ้งอะไรเสร็จเข้าอยู่ในบ้านพร้อมเฟอร์นิเจอร์ เสร็จสับเรียบร้อย ทำบุญบ้านโดยนิมนต์พระมาสวด ชวนญาติพี่นิองมาที่บ้าน ร่วมขึ้นบ้านใหม่
มีการเจิมยันต์หน้าประตู หน้าบ้าน เหตุการณ์ปกติ (เล่าด้วยหมาหอนด้วยน่ากลัวมาก)
มี 2 ห้องนอน บน ชั้น 2 (ชั้น 2 นี้ ชั้นแห่งความเฮี้ยนเลยนะครับบอกก่อน)
คือ ห้องแม่ กับ พ่อ (พ่อเป็นตำรวจ อยู่อีกอำเภอหนึ่งมานอนบ้านแค่เสาร์-อาทิตย์) เป็นห้องมีระเบียงอยู่ด้านหน้า
อีกห้องก็คือห้องผมกับพี่ มีห้องน้ำในตัว ด้านหลังเป็นป่าไผ่ เป็นห้องทางด้านหลัง
ผมกับพี่ชอบเล่นเกมพวกเรามี คอมพิวเตอร์ตัวนึง นั่งหันหลังให้ บันได เราก็เล่นเกมออนไลน์กันปกติ ผมก็ชอบนั่งดูพี่เล่นเกม
ทุกครั้งที่นั่งเล่นเกมเหมือนมีคนมองเราอยู่ตลอด (เมื่อมีคนแอบมองเราเราจะรู้สึก) ใช่แล้วครับผีมันอยู่ที่บันไดชอบมองผมกับพี่เล่นเกม วันไหนผมอยู่คนเดียว เวลาผมไปเข้าห้องน้ำจะได้ยินเสียงคีย์บอร์ดกดเองครับ กดดัง ".........แต๊กแต๊ก แต๊ก แต๊ก รัวๆ เลย หลอนจนขนาดกลางคืนไม่มีไครกล้าเล่นคอมเลย ปกติพวกเราชอบเอาผ้าขนหนูตากที่ราวบันได เชื่อไหมครับ ผ้าขนหนู หล่นลงมาตามช่องบันไดทุกวัน ผมและพี่เริ่มกลัวครับ ตกกลางคืนในวันที่พ่อยังไม่กลับบ้าน ผม แม่ พี่ชาย นอนรวมกันที่ห้องชั้น 2 ห้องแม่ พอตกกลางคืนทุกคืน "ย้ำว่าทุกคืน" จะได้ยินเสียง ".......ตึก ตึกตีก ตีก ตรงบันได เหมือนเสียงคลานโดยเอาหัวคลานขึ้นบันได (พวกเราสันนิษฐานว่า เค้าต้องตายเพราะบันได ) หลอนทุกคืนจนต้องรีบนอน
เมื่อพ่อผมมาพ่อชอบขึ้นไปนอนชั้น 2 ย้ำว่านอนกลางวันแสกๆ เลยนะครับประตูชั้น2 ปิดแรงมาก ดัง ตั้ม ตั้ม เหมือนคนโกรธปิดประตูอะครับ ซึ่งพ่อผมนอนอยู่ด้วยครับ แต่พ่อแกชอบทำมึน ทำเป็นไม่สนใจ ซึ่งประตูมีที่ล็อคนะครับเป็นไปไม่ได้เลยที่มันจะปิดเองได้แรงขนาดนั้น เรื่องประตูปิดดังโครมๆ นี้ก็ everyday ครับ แม่ผมก็ไปใส่บาตรให้ผีตนนี้ทุกเช้านะครับ อุทิศส่วนบุญส่วนกุศลด้วย แต่เค้าชอบหลอกพวกเรา เป็นผีผู้หญิงนะครับแม่เคยเจอในความฝัน ผู้หญิงชุดขาว ผมยาว ตาม step ผีในอุดมคติของทุกคนอะครับ 55555555 ไม่ทราบว่าเป็นเจ้าที่ หรือ ผีที่ตายในบ้านนะครับ ไม่มีไครบอกอะไรพวกเราเลยจริงๆ
เหตุการณ์ก็หนักขึ้นเรื่อยๆ เวลาผมอยู่คนเดียวตอนผมลงบันได เหมือนมีคนผลักให้หัวฟาดพื้นตลอด ผมหัวฟาดบันไดประมาณ 20 ครั้ง ลื่นล้มหัวฟาดในห้องน้ำก็บ่อย แต่ผมไม่เป็นไรนะผมอึด ผมถึก เช้าๆผมรีบลงมาเล่นเกมก็เอาแล้วผ้าเช็ดตัวหล่นลงมาจากบันได เสียงประตูนี้โครมๆ โครมๆ ตั้งแต่เช้า พอตอนเย็นมันจะหยุดครับ ปกติผมเป็นคนกลัวแมงมุมมาก แล้ว
ไฟห้องครัวก็ชอบติดๆดับๆเอง อาบน้ำอยู่ก็ลื่นหัวฟาดพื้นบ่อยๆ ไฟก็ชอบดับ แต่ผมชอบทำมึนครับไม่สนใจ ไม่รู้ผีมันจะชอบทำให้ผมรู้หรือป่าว ผมได้นิสัยนี้มาจากพ่อ 55555 วันนั้นผมลืมของเลยกลับมาที่บ้านเช้า 9 โมง ไม่มีไครอยู่ เชื่อไหมครับ บรรยากาศ น่ากลัวมาก ผมเปิดประตูเข้ามา เสียงประตูด้านบนก็ดัง โครมๆ ทันทีเลยครับ เล่นเอาเพื่อนที่พาไปไม่กล้าเข้าบ้านสักคนเลย
มาถึงเหตุการณ์ที่หนักที่ผีตัวนี้ทำกับผมจนพ่อกับแม่ต้องขายบ้านนะครับ
วันนั้นพี่ผมล้อคประตูรั้วกับประตูหน้าบ้าน โรงเรียนสอบ ผมเลยเลิกไว ผมได้ปีนรั้วมานอนบนม้านั่งหน้าบ้านตอนบ่าย3 พวกชาวบ้านเค้าเดินหาเสียง ด้วยความรำคาญผมเลย งีบนอน เพราะไม่ชอบเสียงที่พวกชาวบ้านมาหาเสียง พอผมตื่นได้มาประมาณ 5 โมง มีเสียงกระซิบข้างหู
ผี : นิวววววววววววว เสียง ผี ผู้หญิง คนนั้นแหละครับ ใช่เลย ตัวจริง เสียงจริง
เท่านั่นละครับผมกระโดดปีนจากรั้ววิ่งหนีแบบไม่คิดชีวิต (ทำมึนไม่ไหวแล้วครับ ขนาดยังเข้าบ้านไม่ได้นะนั่น)
ตั้งแต่วันนี้ที่เกิดเหตุแม่ผมได้ประกาศขายบ้านเลยครับ แล้วก็มีคนมาซื้อต่อในไม่กี่วัน
ผมกับครอบครัวก็ได้ซื้อบ้านจัดสรรหลังใหม่เลย
ขอบคุณที่รับฟังเรื่องเล่าที่น่ากลัวที่สุดในชีวิตครับ
สุดท้ายแล้ว" ผีมีจริงครับ " เพราะบ้านหลังนี้ทำให้ผมเชื่อ