ไม่รู้ว่ากำลังหนี หรือกำลังวิ่งวน

ตอนคุยกันแรกๆก็มีเรื่องโน่นนี่ให้คุยกันตลอด แต่พอผ่านไปซักพักก็เริ่มคุยกันน้อยลง หรือไม่บางครั้งก็คุยกันแต่เรื่องเดิมๆ มันเหมือนพายเรือวนอยู่่ในอ่างไม่ไปไหนเลย และบางครั้งเขาก็หายเงียบไป1-2วันก็มี แต่

หลายคนจะทราบว่าผมชอบคนนี้ แต่ก็เสียดายที่ตอนนั้นไม่รู้ว่าเขามีแฟนอยู่แล้ว พอมารู้ทีหลังก็หมดขนมไปหลายสิบบาท ตัดใจย้ายงานหนีมาภาคตะวันออก วันนี้รู้สึกตื่นเต้นมาก ผมได้รับข้อความจากอดีตเพื่อนร่วมงาน ทัก

ใครเป็นก็โดนไล่ กบเลือกนาย ประเทศไม่ไปใหน พายเรือในอ่าง

เหมือนพายเรือให้คนอื่นนั่ง ส่งถึงฝั่ง แต่ตัวเอง ลุกออกจากเรือไม่ได้ ต้องพายวนซ้ำไปมา เหนื่อยเหมือนกันไหมครับ ตั้งกระทู้มา เผื่อใครที่เป็นแบบผมจะเจอ ก็ไม่รู้ว่าจะพายเรือไปเพื่ออะไร

เรื่องราวของหนูเกิดขึ้นตอนอยู่ม.1ค่ะ ตอนนั้นหนู12หย่าง13 วันนั้นหนูเป็นไข้หนักมากแล้ววันนั้นคุณลุงคุณป้ามาที่บ้านค่ะตอนนั้นตอนเย็นมาแล้วหนูพึ่งมีแรงลุกมากินข้าวเพราะไม่ได้กินข้าวมาทั้งวันหนูหิวมาก หนู

หมู่บ้าน แห่งหนึ่งริมแม่น้ำโขง ที่ผู้คนส่วนใหญ่ยังคงยึดอาชีพหาปลาและทำสวน แม่น้ำโขงคือลมหายใจของพวกเขา แต่ก็เป็นที่หวาดกลัวในคราวเดียวกัน คนเฒ่าคนแก่เล่าว่า ใต้น้ำลึกนั้น ไม่ได้มีแค่ปลาใหญ่หรือจระเข้

เราฝันว่าเราไปเกาะเกาะนึงค่ะแล้วเราก็เดินขึ้นบันไดเดินไปเรื่อยๆก็เห็นถ้ำฝั่งขวาของถ้ำเป็รูปพญานาคค่ะเราก็ไปไหว้แล้วเราก็นั่งเล่นหน้าถ้ำอยู่สักพักอยู่ๆก็มีเรือมาเทียบท่าเราเลยขึ้นไปค่ะแต่พอพายก็พายไม่ไ

ไปวิ่งก็แล้ว ไปเดินป่าก็แล้ว ไปดื่มก็แล้ว เล่นเกมส์ก็แล้ว ดูหนังก็แล้ว นอนก็แล้ว เล่นกับหลานก็แล้ว มันจะมีอะไรที่ให้เรารู้สึกไม่เคว้งคว้างกับชีวิตนี้อีกไหมครับ แนะนำทีครับ

ตัดสินจากสถานการณ์แวดล้อมแค่ในไทย ฝั่งหนึ่งบอกผิดเพราะที่ถูกคือต้องหาที่หลบจนกว่าจะเหตุการณ์จะสงบ แล้วค่อยออกจากอาคาร เพราะถ้าวิ่งระหว่างทางอาจบาดเจ็บจากเศษซากสิ่งของที่ร่วงลงมาโดน​ ฝั่งหนึ่งบอกอาค