สวัสดีคะหนูชื่อแพรว อายุ25ปีแฟนอายุ21ปี จดทะเบียนสมรสกันมา4ปี มีแต่เรื่องให้ทุกข์ใจ 2ปีแรกเรามีความสุชดีเพราะเราไม่มีหนี้ และตัวเราเองก่อนมาคบคนนี้เรามีเงินเก็บเกือบแสนมันเลยทำให้การคบกัน2ปีแรกไม่มีปัญหา พอเข้าปีที่3 เงินเริ่มหมดเริ่มมีปากเสียงทุกครั้งเราจะเป็นฝ่ายตามใจตลอด จนมีลูกคนที้1 เราทำงานจนคลอด พอคลอดเราลาออกมาเลี้ยงลูกอยู่บ้านทุกครั้งที่เขาเมาเขาจะทวงบุญคุณตลอดว่าเค้าหาเงินมาให้ใช้ใช้เงินเค้า เราก็อดทนกับนีมาตลอดเราก็ค้าขายออนไลน์ได่เงินมาก็มาซื้อของใช้ในบ้าน เงินเค้าเอาไปลงเหล้าเบียร์ มันเหนื่อยมากๆๆคะ แล้วถัดมาไม่กี่เดือน ก็พลาดมีน้องคนที่2ซึ่งตอนนี้หนูพึ่งคลอดมาได้1เดือน ตอนนี้แฟนติดทหารอยู่ค่ายจักรพงษ์ขอเงินเราใช้ทุกวัน เงินเดือนไม่เคยส่ง บ่นว่าเหนื่อยลากลับบ้านให้ดูลูกไม่เคยดู ให้ทำงานบ้านไม่ทำ ให้ทำงานไม่ทำ เอาแต่ดูโทสับ จนเมื่ออาทิตย์หนูทนไม่ไหวแล้วจริงๆ มันเหนื่อยมาก เลี้ยงลูก2คน คนเดียว กลางคืนไม่ได้นอน กลางวันดูคนโต จนหนูบอกเลิกมันจนตอนนี้มันก็ไม่สำนึกอะไรเลยยังไปหาคุยกับผู้หญิงคนอื่น ตอนนี้ความรู้สึกหนูดิ่งมาก การเลี้ยงลูกอยู่บ้านเหมือนสบาย แต่หารู้ไหมว่ามันเหนื่อยกว่าการทำงานนอกบ้าน ความรู้สึกหนูแบบว่า คิดผิดที้เลือกคนนี้มาเป็นแฟน มันเหนื่อยใจมาก คิดยะว่าการทำดีจะทำให้ชนะใจคนแตาเปล่าเลย เหมือนไร้ค่ามาก
เจอเรื่องแบบนี้พี่ๆจะรับมือยังไงคะ??