ตั้งเเต่เลิกกับเเฟนที่คบกันมา9ปี...จากวันนั่นจนถึงวันนี้31/03/2564เกลือบจะสองปีเเล้วครับ
พยายามลืมเรื่องที่เจอในวันนั่น.. ผมเริ่มเก้บตัวอยุ่ห้อง..
ลาออกจากงาน..พอเหมือนจะดีขึ้นก้กลับไปทำงานเเต่ก้กลับมาเป้นเหมือนเดิมอีกครั้ง..อีกอย่างตั้งเเต่วันที่เลิกผมก้ยังพักอยุ่ที่เดิมทุกๆอย่างยังอยุ่สภาพเดิม.ไม่ติดต่อกับใครก่อนหน้านั่นพยายามไปเจอเพื่อนบ้างเเต่รุ้สึกเบื่อ..รุ้สึกว่าอยุ่ห้องคนเด่วรุ้สึกดีกว่า..เเล้วสิ่งที่ผมคิดว่าช่วยผมได้คือยา..เวลาใช้ช่วยไห้ผมลืมอะรัยไปได้บ้าง...จนถึงตอนนี้รับสถาพที่ตัวเองเป้นอยุ่ตอนนี้ไม่ได้เเล้วครับ..เหนื่อยทุกๆอย่าง.นับวันยิ่งรุ้สึกว่าถ้าอยถ่เเล้วมันต้องเป้นเเบบนี้ก้ไม่อยากจะอย่.อยากปรึกษาคนรอบข้างเเต่ไม่มีใครเข้าใจคิดว่ามันดุตลก....อยากไปหาหมอหรือสถานบำบัดที่ไหนก้ได้..
มันทรมานอยากหายไปจากตรงนี้