ความซวยที่ไม่จบสิ้น

เราเหลือกันแค่ 2 คน พี่น้อง อายุเยอะทั้งคู่ เรา 59 พี่เรา 61 เราทำงาน ออกค่าใช้จ่ายในบ้านทั้งหมด ให้เงินเดือนพี่ด้วย ส่วนพี่เราอยู่บ้านเฉยๆ เลี้ยงหมาแก่ๆ 1 ตัว เรากับพี่เรา คุยกันทีไร ทะเลาะกันทุกที ซ

ฉันในวัน 33 ปี ตกงาน แพนิค ซึมเศร้า โรคกระเพาะ ชีวิตแย่สุดในรอบหลายปี ตอนนี้หางานมา2เดือนแล้วยังไม่ได้คิดว่าจะทำยังไงดี ลดฐานเงินเดือนลงแล้วแต่ยังไม่เข้าตาบริษัทไหนเลย กำลังจะหมดหนทางสุดๆ แต่ความหวังเ

รู้สึกอัดอั้นตันใจ อยากระบายย เรียนจบมา 3 ปี ไปสมัครงาน รูปหมดไป 3 โหล ยังไม่มีวี่แววว่าจะได้งานทำเลย จบป.ตรี คอมธุรกิจ อยากลองทำงานประจำเหมือนคนอื่นๆเค้าบ้าง ทุกวันนี้เป็นแม่ค้าขายหมึกย่าง บางวันก็ได

คือช่วงนี้ เอ่อ เรียกว่าตอนนี้ดีกว่า น้ำตาไหลเป็นสายเลยค่ะคือเรารู้สึกอ่อนแอมาก นึกถึงแต่ตอนที่พ่อพูดตอนหัวค่ำว่า เมื่อก่อนเราดีกว่านี้ คือเราก็เข้าใจค่ะและรู้สึกได้ว่าเมื่อก่อนตัวเองดีกว่านี้ เป็นตัว

เธอไม่ผิดหรอกที่จะเลือกสิ่งดีๆให้กับตัวเอง ฉันเองที่ผิดตอนที่อยู่ด้วยกัน ฉันเอาแต่ใจ ใช้แต่อารมณ์ ไม่เคยให้เกรียติเทอ เราไม่เคยคิดถึงใจเทอเลยเวลาเทอทำอะไร เราเอาแค่ถูกใจตัวเราเอง ขอบคุณเทอที่ทนเรามาได

เราเป็นอยู่ค่ะไม่รู้เลยว่าอะไรพาเราไปบ้านหลังนั้นที่เราเคยอยู่รู้ตัวอีกทียืนหน้าบ้านหลังนั้น เราใช้ข้ออ้างว่าแวะหาลูกสาวค่ะ อดีตสามีไม่ได้มาคุยนะคะมีแค่คนในบ้านเค้ามาคุยด้วย เราอ้างหลายอย่างเพื่อให้ได

ทราบว่าเพื่อนสนิท​ในกลุ่ม​ที่ทำงานจะลาออก​ ความรู้​สึกคือจุกเจ็บ​เหมือนอกหัก​ แต่ต้องกลั้นน้ำตาเอาไว้​ ต้องยิ้ม​และบอกเคารพ​การตัดสินใจ​ของเพื่อน​ แต่ความรู้​ข้างในคือร้องไห้หนักมาก​ รู้สึก​ดาวมากๆ​ ต

โดนบริษัทปลดจากงานครับ บ.เกี่ยวกับงาน oil&gas สถานะการณ์ตอนนี้ย่ำแย่ทั่วโลกครับ ไม่เกี่ยวกับทำความผิดอะไรนะครับ แต่บริษัทต้องการลดคน ได้เงินก้อนมาจำนวนนึงหลายแสน เงินพึ่งเข้าปลายเดือนนี้เอง เลยอยา