ตำนานว่า
ณ ป่าเก็ด ใกล้หนองน้ำใหญ่มียักษ์ดุร้ายอาศัยอยู่
นายบ้านชาวลัวะชื่อแสนแซว่ และลูกสาวชื่อ อุทุมา ออกหาปลาและหลงเข้าไปในดงไม้เก็ดนั้น
ได้พบยักษ์ตัวใหญ่มีขนที่อก ตาแดง ตรงเข้ามาหานางหมายจะจับกิน
ทันใดนั้นยักษ์ใหญ่ต้องสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงมาข้างหลังว่า “หยุดทำบาปเถิด”
ยักษ์หันไปเห็นพระพุทธเจ้า แต่ไม่รู้จักจึงถามว่า “ท่านเป็นใคร”
พระพุทธองค์ตรัสว่า “เราคือสมณโคดมผู้รู้ผู้เห็นธรรมอันชอบแล้ว
มาที่นี้เพราะเห็นว่า วิหิงสาคือความเบียดเบียนกันนั้นเป็นทุกข์มากแล
อสูระ เธอจงหยุดทำบาปเถิด ตถาคตมาโปรดเธอแล้ว”
อสูรยักษ์ได้ฟังพระพุทธดำรัสจึงทิ้งอาวุธน้อมตัวเข้าไปใกล้พระพุทธเจ้า
จากนั้นพระองค์ได้แสดงอริยสัจสี่
จนเป็นที่ซาบซึ้งแก่นางอุทุมาและอสูรยักษ์
ทำให้ฟันของอสูรยักษ์ใหญ่หลุดออกมา

นายแสนแซ่วได้ไปเฝ้าพระพุทธเจ้าพระองค์ประทานเส้นเกศาให้
เมื่อสร้างพระพุทธรูปปางไสยาสน์
จึงนำพระเกศาประดิษฐานไว้ในพระเศียรของพระพุทธรูป
ส่วนฟันของอสูรยักษ์นั้นได้เอาไว้ในพระเขนยของพระนอน
หากเป็นคนไม่บริสุทธิ์ คดโกง ลักลูกเมียคนอื่น เป็นผีปอบ ผีกระสือ ฯลฯ
เมื่อเข้าไปในวิหารจะมีอากัปกิริยากระสับกระส่ายกว่าคนอื่น
โบราณว่าเกิดจากอำนาจของยักษ์ที่ปกปักรักษา

ประมาณราวปี พ.ศ.2098
เคยมีลางร้ายเกิดขึ้น 3 อย่างคือ
ยอดพระเจดีย์หลวงกลางเมืองเชียงใหม่พังทลาย
แร้งจับยอดพระบรมธาตุดอยสุเทพ คนไล่ก็ไม่ไป
น้ำพระเนตรพระนอนป่าเก็ดถี่ตกเป็นสายเลือด
หลังจากนั้นอีก 3 วัน เชียงใหม่ก็เสียเมืองให้กับพม่า เมื่อวันที่ 2 เมษายน พ.ศ. 2101
จากนั้นวัดพระนอนแสนสุขก็กลายวัดร้าง 
จนประมาณ 150 ปีที่ผ่านมานี้ มีหมอคำชาวเมืองพิงค์
มาพบพระพุทธรูปองค์ใหญ่องค์หนึ่งมีป่าล้อม 
พระพักตร์ที่งดงาม เกิดความเลื่อมใส ศรัทธา 
จึงได้ชวนชาวบ้านให้มาช่วยกันบูรณะพระพุทธรูปและวัดขึ้นใหม่

ตั้งอยู่ที่บ้านเชียงยืน หมู่ 4 อ.สารภี จังหวัดเชียงใหม่
จากถนนสายเชียงใหม่ลำพูนที่สารภี
เลี้ยวไปทางตะวันตก ... ไปอ.หางดง ถนนสายนี้จะผ่านบ้านถวาย
เลี้ยวซ้ายหน้าโรงเรียนวชิราลัย เข้าไปยังวัดพระนอนป่าเก็ดถี่