เป็นคนขาดความอบอุ่นเเละพยายามหาความรักความอบอุ่นจากที่อื่นที่ไม่ใช้ครอบครัว

สวัดดีค่ะ เราเป็นเด็กผู้หญิงอายุ15ปี เรามีพี่สาวและพี่ชาย คือตั้งแต่จำความได้เราก็เห็นพ่อกับแม่ทะเลาะกันตลอดแต่ตอนนั้นเรายังเด็กเเละยังมีพี่ๆอยู่ด้วยเลยยังไม่คิดอะไรแต่พอมาช่วงนี้นะคะมันมีโควิทพี่ๆไม่สามารถกลับมาบ้านได้เพราะปัญหาโควิทพ่อเราเป็นคนคิดว่าตัวเองถูกเสมอทำอะไรก็ถูกไปหมดถึงพ่อจะทำผิดก็ตามพ่อเราเป็นคนอารมณ์ร้อนไร้เหตุผลรักญาติพี่น้องแต่พออยู่กับครอบครัวจะเป็นอีกอย่างเป็นคนปากไม่ค่อยดีททำร้ายแม่และยังเคยทำร้ายลูกอีกคือตั้งแต่มีโควิทพี่ๆเราไม่อยู่เราก็อยู่บ้านกับพ่อแม่และเราพ่อเป็นคนขี้หวงพี่เราซื้อโทรศัพท์มาให้พ่อและแม่เหมือนกันแต่พ่อดันไม่ชอบที่แม่ใช้โทรศัพท์แต่พ่อเขากลับใช้ได้และไม่มีใครจับโทรศัพท์เขาได้เลยแต่พ่อกลับคิดว่าแม่เราเล่นหาคนนู้นคนนี้คนนั้นซึ่งมันไม่ควรคิดแล้วอะค่ะเพราะพ่อและแม่อายุประมาณ50-53แล้วค่ะคำพูดของพ่อเวลาโมโหคือหยาบมากๆคือใช้คำว่าปากหมาเลยก็ได้ค่ะพ่อเราเป็นคนที่หวงทุกอย่างซึ่งวัน6-7กุมภา พ่อทะเลาะกับแม่สองวันติดเลยค่ะวันที่6ทะเลาะกันเรื่องโทรศัพท์ส่วนวันที่7ทะเลาะว่าแม่ไม่ไปนอนห้องเดียวกันกับพ่อเพราะว่าแม่กลัวค่ะพ่อเป็นคนชอบทำร้ายตอนทะเลาะกันเราเข้าไปห้ามพ่อพยายามทำร้ายแม่ถีบแ่ตรงบันไดเราพยายามขอร้องให้พ่อหยุดกลับไม่หยุดพ่อทำร้ายข้าวของพ่อไม่ฟังเหตุผลที่แม่และเราอธิบายเราเลยพูดไปว่าถ้าจะทำขนาดนี้ก็หย่ากันไปเลยพ่อเลยด่าเราว่าลูกไม่รักดีตั้งแต่วันนั้นมาเราก็เก็บความรู้สึกมาโดยตลอดโดยที่ไม่บอกใครเลยเพราะเราปึกษาใครไม่ค่อยได้ไม่ใช่แค่เรื่องนี้แต่เป็นทุกเรื่องเลยค่ะเราเคยคิดว่าทำไมเราเกิดมาต้องมาเจออะไรเเบบนี้ด้วยเราแทบจะไม่มีความสุขเลขเวลาพ่ออยู่บ้านเราะว่าพ่อเขาเป็นคนขี้บ่นเห็นอะไรก็บ่นเขาชอบบ่นว่าเราไม่ลงจากห้องขี้เกียจแต่เราอยู่บ้านทำงานทุกอย่างเลยค่ะเราไม่มีความสุขเลยที่พ่อเป็นแบบนี้แล้วเราก็เก็บมาคิดเราปึกษาอะไรไม่ได้เลยเวลาระบายอารมณ์เราก็แค่ได้พูดกลับคนอื่นที่ไม่ใช้คนในครอบครัวเวลาเราคุยกับคนอื่นมีความสุขมากกว่าคุยกับคนในครอบครัวสะอีกคนมาถึงวันนี้เราเราขอเงินพ่อทำรายงานแต่พ่อกลับพูดว่าเราไม่ได้ไปทำงานรึป่าวไปทำเรื่องผิดๆรึป่าวซึ่งเราไม่เคยทำอย่างงั้นแต่แต่พ่อกลับพูดออกมาแล้วเรารู้สึกว่าเราเสียใจว่าทั้งๆคนในครอบครัวยังไม่เชื่อใจเลยเราก็แค่ทำได้แค่ยิ้มแล้วเดินขึ้นห้องมาแล้วมานั่งเงียบๆกับตัวเองมันกลับคิดว่ากูไม่อยากทำอะไรแล้วอยากอยู่เฉยๆไม่อยากเรียนไม่อยากทำอะไรทั้งนั้นเรารู้สึกว่าความอบอุ่นความรักนี้แถบจะไม่เคยได้รับเลยจากพ่อแต่พี่ๆและแม่ยังดีอยู่ยังพอเข้าใจเราในบ้างเรื่อง
เราควรทำยังไงดีคะเราควรจัดการกับตัวเองยังไงดีถึงจะไม่คิดแบบนี้เพราะเรารู้สึกว่าไม่มีความสุขเลยเราเคยพยายามมาแล้วแต่กลับทำไม่ได้เพราะสิ่งที่เราเจอมันโหดร้ายมากๆ(เราอาจจะพิมอ่านยากนิดนึงนะเราอธิบายไม่ถูกอะสิ่งที่พิมมันอาจจะดูไม่โหดร้ายแต่ความจริงมันโหดร้ายมากๆเลยค่ะ)
วันนี้ตอนประมาณห้าทุ่มพี่เราส่งข้อความมาว่าพ่อกำลังจะขึ้นไปแอบฟังนะว่าคุยโทรศัพท์กับใครแม่บอกให้เก็บโทรศัพท์ดีๆ ซึงเราคับกับแฟนเราทุกว่ามาเป็นเวลา3ปีแล้วแต่เราไม่เคยบอกให้ใครรู้เลยเพราะกลัวเราจะไม่ได้คุยกับเข้าคุยแล้วมีความสุข(ในบางเวลานะคะ)แต่ก็ยังดีที่มีเขาค่อยให้กำลังใจ