เราควรทำไงค่ะ?

ขอเล่าย้อนก่อนนะคะตอนม.ต้นกลุ่มเรามี5คนคะแต่พอขึ้นม.4มาก็ต้องแยกกันคะเราอยู่ห้อง1กับเพื่อนอีก1คน อีกคนไปห้อง2 อีก2คนไปห้อง3 ตอนแรกเราดีใจนะคะที่ไม่ได้อยู่คนเดียวแต่ก็แอบคิดแล้วว่าเราอาจโดนเพื่อนทิ้งเพราะเขาเองมีเพื่อนที่สนิทตั้งแต่ปฐมแถมยังบ้านใกล้กันแล้วก็เป็นจริงคะหลายๆครั้งเราโดนทิ้งตลอดเวลามีงานคู่ หรือไม่บางทีเขาก็เหมือนไม่ได้ฟังอะไรเราเลย แบบว่ามองข้ามเราไปเลยเขาเคยพูดด้วยว่าแบบเนี้ยทำไมพวกกูมองไม่เห็นเลยมองข้ามไปตลอด555+เราก็ทำขำๆแต่แอบคิดอยู่ว่าจริงแถมเพื่อนคนอื่นที่อยู่คนละห้องยังสนิทกันอยู่เหมือนเดิมเพราะว่าชอบนัดกันไปไหนตอนมืดๆแต่เราไม่ชอบออกเราค่อนข้างติดบ้านอีกอย่างอาจจะเป็นเพราะปกติเราชอบทำตัวตลกๆเหมือนไม่ได้คิดอะไรเยอะรึป่าวเราก็ไม่แน่ใจแต่จริงๆแล้วเราค่อนข้างขี้น้อยใจอยู่แล้วคะแค่ไม่ชอบแสดงออกอ้อแถมเพื่อนสนิทของเพื่อนเราอีกคนดูเพื่อนในกลุ่มจะอยากเล่นด้วยมากกว่าเราแล้วเพราะหลายๆครั้งเพื่อนเราเรียกชื่อเขามาก่อนตลอดเลยเราจะเป็นคนสุดท้ายตลอดเป็นเพราะเรายอมเพื่อนมากไปหรอคะคือปกติเวลาเพื่อนเราขออะไรหรือให้ช่วยอะไรเราก็ให้ตลอดนะคะคือกับเพื่อนเราจะไม่หวงเลยคือตอนนี้เราเริ่มทำอะไรหลายอย่างคนเดียวได้แล้วนะคะเช่นเดินอยู่ในโรงเรียนคนเดียวไปนั้นนี้คนเดียวแต่บางเรื่องเราก็ยังทำไม่ได้คะแถมบางทีเราแอบนอยๆจนเกือบร้องเลยทุกคนว่าทำไมมันถึงเป็นแบบนี้หรอค่ะ
ปล.ขอโทษนะคะถ้าเราเล่างงๆ