อยากกับไปคุยกับคนเก่า แต่กลัวตัวเงคาดหวังค่ะ

เราเคยคบกับคนหนึ่งแค่คนเดียว คบกันประมาณ 2 ปี แต่ตอนเริ่มคบก็คือตอนที่เรากำลังจะย้ายบ้าน ทำให้ค่อย ๆ ห่างกันไป ตอนที่เขาจะขอเป็นแฟนก็เหมือนเป็นช่วงที่เราไม่ได้เจอกันนานประมาณ 5 เดือน หลังจากนั้นก็ค่อย ๆ ห่างกัน

มีอยู่วันหนึ่งเราโทรไปหาเขาตอนที่กำลังรอเพื่อนมากินข้าวด้วยกัน และเขากำลังเคลียรงานจะกลับบ้านอยู่ ตอนที่คบกันเราคิดถึงเขาตลอดเวลา พอคุยโทรศัพท์แล้วรู้สึกว่าเขาไม่ค่อยสนใจ เราก็น้อยใจจนร้องไห้ออกมา

หลังจากวันนั้น พอเจอกันเขาก็มีท่าทีเปลี่ยนไป และบอกทิ้งท้ายก่อนแยกกลับบ้านว่า "คุยไปคุยมาเหมือนเพื่อนมากกว่า" ซึ่งเราฟังแล้วก็เจ็บปวดใจ หลอกตัวเองได้แค่วันเดียวว่าจะเป็นเพื่อนกันต่อไป แต่สุดท้ายวันถัดมาเราก็ทนไม่ไหว ต้องนัดมาบอกลาแบบจริงจัง ทั้งที่ตัวเองก็เสียใจมาก แต่ก็อวยพรให้เขาโชคดี

ตอนแรกเราตัดสินใจที่จะตัดขาดไม่ติดต่อกันเลย แต่วันแรกที่เราออนไลน์ หลังจากที่หายไป 5 วัน เขาก็ทักมา เหมือนเขาเห็นเราเป็นเพื่อนสนิทมากกว่า จนเราต้องบอกยังไม่พร้อมคุย แต่เขาก็ไม่เลิกมากดไลค์ จนเราหวั่นไหว คิดว่าเขายังมีใจให้อยู่ แต่ความจริงก็คงเพราะเป็นห่วงเราเท่านั้น

เราพยายามอย่างมากที่จะเป็นเพื่อนกับเขาให้ได้ เหมือนหลอกตัวเองว่าทำได้แล้ว ก็เลยโทรไปหาถามเขาว่าเป็นยังไงบ้าง เขาก็บอกว่าซึมๆ และเราก็ดันไปถามเขาอีกว่าโอเคหรือเปล่า เขาก็เลยตอบว่าโอเคอย่างเสียไม่ได้

หลังจากวันนั้นไม่กี่สัปดาห์ เขาก็ขึ้นรูปมีแฟนแล้วกับผู้หญิงคนหนึ่ง เราก็ไปถามเพื่อความแน่ใจ แล้วเราก็น้อยใจ เสียใจ เราคบกันมาตั้ง 2 ปี แต่ไม่เคยได้เป็นแฟน แล้วใครก็ไม่รู้อยู่ๆเขามาแค่ 2 สัปดาห์ก็ได้เป็นแฟนเลย

เหมือนนางมีรหัสเข้าเฟสคนเก่าของเราได้ และคงเห็นที่เราคุยกัน ก็เลยโพสต์รูปคู่พร้อมอัพเดจสถานะ เราบอกเขาว่าจะไม่คุยด้วยแล้ว จนทำเขาเข้าใจผิดว่าเราโกรธเราเกลียดเขา จนเราต้องไปอธิบายให้เขาฟังว่า เพราะยังรักอยู่ต่างหาก ถึงทำใจไม่ได้

หลังจากนั้นไม่นานเขาก็เลิกกับแฟน เหมือนว่านางจะมีคนอื่น แล้วก็กลับมาทักเราถามว่าโอเคยัง เราก็ตอบว่ายัง แต่พอไปสักพักเราก็กลับมาคุยกันอีก แต่ไม่ได้คุยแบบจีบกัน แค่ทักทายครั้งละเดือน หรือมีข้อมูลดีๆก็มาแชร์กัน

คุยกันดีจนเราอยากจะกลับไปคบกับเขาอีก แต่เขาบอกเขาไม่พร้อมมีใคร ที่บ้านไม่ค่อยมีตังค์ ต้องส่งตัวเองเรียน ดูแลใครไม่ได้ ถ้าจะคบกับใครก็คงได้แต่ผิวเผินเท่านั้น ก็เป็นอีกครั้งที่เราเสียใจอีกตามเคย

เราพยายามหาคนอื่นคุยด้วยแล้ว แต่ก็เป็นคนในเน็ต ซึ่งแต่ละคนก็มีอะไรแปลกๆแถมมาด้วยตลอด คือไม่ลงตัวสักคน จนเราวนเวียนกลับมาคุยกับเขาอีกเหมือนเดิม พยายามจะกลับไปคบกันอีกให้ได้ ทั้งที่รู้ว่ามันไม่มีวันเหมือนเดิม

จนครั้งสุดท้ายที่เลิกคุยกัน คือเขาต้องบอกว่าไม่ได้รักเรา เราถึงจะเลิกตื้อให้เขามาเป็นแฟน แต่พอสักพักเขาก็โพสต์เพลงโต้ตอบกับเราว่า ที่พูดไปคือเรื่องโกหก แต่เราไม่ไหวไม่มีแรงกลับไปแล้ว เราก็เลยบล็อคเฟสเขาไป

ระยะเวลาที่คบกันคือ 2 ปี และอีก 3 ปี ที่มีคุยกันเจอกันบ้างปีละครั้งสองครั้ง จนตอนนี้ไม่ได้คุยกันมา 2 ปีแล้ว แต่จู่ๆเมื่อหลายสัปดาห์ก่อน เขาบังเอิญมาเจออินทราแกรมเรา ที่ไม่ค่อยได้เล่น และไปกดติดตามเขาไว้ตอนไหนไม่รู้ เขาก็มากดไลก์รัวๆ แต่ก็ไม่ได้ส่งข้อความหรือคอมเม้นอะไร เหมือนแค่อยากรู้ว่าเราเป็นยังไงบ้าง

เขาเหมือนมี IG ไว้ดูของคนอื่นเฉยๆ เพราะไม่มีโพสต์เลย ซึ่งเราก็อยากรู้ความเคลื่อนไหวของเขาบ้าง แต่เฟสบุ๊กที่เราปลดล็อคเขาแล้ว ก็ไม่มีโพสต์ใหม่มา 2 ปี ตั้งแต่เลิกคุยกับเรา คือเราคิดถึงเขา อยากเจออยากคุยกับเขาอีก แต่ก็รู้ว่ามีแต่จะทำให้ตัวเองเสียใจ พยายามบอกตัวเองไว้ว่าให้เป็นแค่ความทรงจำดีๆก็พอแล้ว ไม่อยากกดบล็อคเขาอีก ในใจก็อยากให้เขามากดไลค์ มาสนใจเราอีก แต่เขาคงไม่กล้าทักมา เราก็อยากทักเขาไป แต่ก็กลัววนกลับไปสภาพเดิมอีก ได้แต่ตั้งกระทู้พันทิป พิมพ์ไปร้องไห้ไป คิดถึงไป ทำใจไม่เคยได้เลยสักที เราไม่เคยเลิกรักเขาได้เลยจริงๆ

คือตอนนี้ไม่อยากมีแฟน ไม่อยากมีใคร ไม่อยากแต่งงานหรือมีลูกแล้ว เพราะรู้ว่าความรักมันมีทุกข์มากกว่าสุข และกลัวตัวเองจะรับไม่ไหว เพราะเป็นโรคซึมเศร้าด้วย แต่ความคิดถึงนี่มันทรมานเหลือเกิน เหมือนแค่กดๆไม่กี่ทีก็ได้คุยกันแล้ว ความหวังอยู่แค่เอื้อม แต่กลัวตัวเองกลับไปยืนอยู่ที่จุดเดิม พยายามใจแข็ง แต่ก็เป็นคนเดียวที่เราลืมไม่ได้จริงๆ