อึดอัดมากเวลาเจอหน้าคนที่เรารู้สึกว่าเราชอบเขามากๆ​ แต่เขาดูเคืองๆเราตลอดเวลาต้องเข้าไปคุยเลยหรือเราต้องอยู่เฉยๆ

ว่างๆ​ นั่งมองไปนอกหน้าต่าง ฟ้าครื้มๆ​ เหมือนฝนจะตก​ แต่ก็ไม่มีวี่แววของเมฆฝน บรรยากาศ​ชวนให้​หม่นๆ​หมองๆ​ ในใจ ที่เศร้าอยู่แล้ว​ กลับยิ่งทวีคูณ ทางนั้นเป็นไงบ้างนะ

พี่บอกว่าจะอยู่เป็นเพื่อน จะช่วยเรื่องการบ้าน จะอยู่เป็นกำลังใจให้ เราก็ดี​ใจ​ นับถือเหมือนพี่ชาย คุยกันเหมือนพี่น้อง และเหมือนเพื่อน​ แต่หลังๆ​ เริ่มพูดจากับเรานอกเรื่อง เราก็เอ๊ะ ยังไง​ เลยเริ่ม

ก็แค่อยากจะเจอผู้ชายธรรมดาๆ​ ที่จริงใจ​ และพอดีต่อกัน​ ทำไมถึงได้หายากหาเย็นจังนะ​ พอเจอคนแบบที่ตัวเองชอบ​ คนที่รู้สึกว่าใช่​ จู่ๆก็เงียบหายไปเฉยๆซะงั้น หรือชะตาอาจกำหนดมาให้เราต้องอยู่ตัวคนเดียว ถ้าไ

เคยมั้ยอยากทำอะไรทุกๆอย่างไม่อยากให้เค้าโกด​ ไม่อยากให้เค้าหงุดหงิดกับเราอีก​ อยากให้เค้าอยู่กับเรานานๆ​ บางสิ่งต้องกัดฟันรอ​ ที่อยากจะคุยอยากจะหยอกล้อเล่นกัน​ แต่กลัวจะทำให้เค้าต้องอึดอัดเพราะเราอีก​

เปิดตัวคนที่คุยอยู่ให้พี่ที่ทำงานดู อีกสองวันโดนเทแบบหายไปไม่ลาเลยย เศร้าใจมาก เจ็บหนัก ขอวิธีทำใจ

เรื่องทั้งหมดมันเริ่มจากการไปรับน้อง วัยประถม (ป.5) โดยปกติ โรงเรียนจะจัดให้นักเรียนตั้งแต่ ป.1–ป.6 ทำเวรตอนเช้า เช่น กวาดโรงเรียน เก็บขยะในสถานที่ต่างๆ ล้างห้องน้ำครูและนักเรียน กวาดอาคาร แต่วั

เพื่อนๆ​ พี่ๆ​ คิดว่าควรทำสิ่งใดก่อน

🙏🏻🙏🏻🙏🏻