ตามหัวข้อเลยค่ะ ความสบายใจหรือทนอยู่ต่อเพื่อสิ่งที่ดีต่อเราในอนาคต ถ้าเป็นทุกคนจะเลือกอะไรคะ?
เรื่องคือ เรามีปัญหากับคุณอา(อาแท้ๆ)ที่รับเรามาเลี้ยง เราทะเลาะกับเขาบ่อยมากค่ะทะเลาะเรื่องไม่เป็นเรื่องเราพยายามเงียบเราพยายามระบายกับเพื่อนๆแทนหรือนานๆทีจะโทรไปร้องไห้กับแม่เพราะมันไม่ไหวจนต้องปล่อยโฮให้แม่ฟัง มันหนักจนเราเคยฆ่าตัวตายมา3-4ครั้งค่ะ เราย้ายมาอยู่กับคุณอาได้3กำลังจะเข้าปีที่4 ปีแรกที่อยู่กับอาทะเลาะกันนะคะแต่ไม่มากไม่บ่อยและไม่แรงเท่าหลังๆ เราอยู่กับเขามีแต่เรื่องกดดันหลายเรื่องมากค่ะไม่ว่าจะเรื่องเรียนหรือเรื่องที่บ้านต่างๆนานา แต่คุณอาเขามีข้อดีเยอะมากเลยนะคะ เขารักมากเรามากค่ะเขาส่งเราเรียนนานาชาติ(now) เขาส่งเงินค่าเรียนให้เรียนเอกชนตั้งแต่เล็กจนโตได้12ขวบ(used to) หยุดส่งจนได้กลับมาอยู่กับคุณอาอีกรอบช่วง14-17ตอนนี้ค่ะ เขาจะเป็นคนปากแข็งมากเขาแคร์เราแต่เขาแสดงออกไม่เป็น ส่วนเราเป็นคนหัวดื้อ เราชอบตื่นสายประมาณ7โมงซึ่งเขาไม่ชอบให้ตื่นสาย เราชอบเถียงคุณอาเพราะบางทีเราก็อยากประชดประชันด้วยที่นิสัยเด็กของเรา ตอนนี้เราต้องเลือกระหว่างทนอยู่กับคุณอาที่เรากับเขาไม่ค่อยลงรอยกันเท่าไหร่ แต่การศึกษาที่เขามีให้เรามันดีมากค่ะถ้าอยู่กับอาก็จะได้เรียนนานาชาติแต่เรียนหนักมากค่ะเพราะภาษาอังกฤษไม่ใช่ภาษาแรกของเรา เราเป็นคนที่เรียนไม่เก่งเลยสำหรับโรงเรียนนี้เพราะเรารู้สึกว่าเราพยายามมากขนาดไหนแต่result มันก็ยังไม่โอเคเท่าไหร่ในความคิดเห็นของคุณอา แต่คนอื่นในบ้านก็บอกว่าดีขึ้นมาเรื่อยๆมีแต่อาที่ชอบตอกย้ำเรา จนบางทีเราไม่อยากพยายามต่อเลยค่ะ เขายังบอกเราอีกด้วยถ้าเทอมนี้เกรดไม่ดีอีกเขาจะส่งกลับไปหาแม่ค่ะเขาจะตัดหางปล่อยวัด แต่ถ้าเราทนเรียนหนักไปอีก3ปีเราจะมีเครดิตว่าจบจากนานาชาติและได้opportunityที่ดีขึ้นมากว่าเดิมนิดนึง แต่ถ้าเราย้ายกลับไปอยู่กับแม่เราจะได้เรียนรัฐบาลที่มีการแข่งขันที่สูงขึ้นและเป็นโรงเรียนประจำจังหวัดค่ะ
แต่เรารู้สึกว่าเราทำได้ดีกว่าถ้าอยู่กับแม่ เราร้สึกเป็นตัวเองมากขึ้นและมีความสุขมากกว่าที่เคยเป็นไม่ต้องกังวลหรือระแวงว่าวันไหนสติจะแตกแล้วฆ่าตัวตายอีก เราเลยสัญญากับแม่ว่าถ้าได้ย้ายไปหาแม่(still decided)เราจะทำเกรดสี่ให้แม่ เราจะ on track แต่ใจนึงก็ยังอยากอยู่ที่นานาชาติ
สังคมเพื่อนและครูบางคนในโรงเรียนนานาชาติก็ไม่ได้ดีขนาดนั้นด้วยค่ะแต่ก็ดีกว่ารัฐบาล
เราสับสนกับชีวิตมากค่ะตอนนี้ด้วยวัยที่มันหัวเลี้ยวหัวต่อด้วยค่ะ เราเลือกไม่ถูกและเราก็ไม่รู้ว่าจะหาAdviceจากไหน เราได้คำปรึกษาจากผู้ใหญ่ที่เขาผ่านโลกมาแล้วค่ะ
เราเขียนยาวไปเราขอโทษด้วยนะคะแต่เราหาทางออกไม่เจอจริงๆ
ความสบายใจหรือทนเพื่อสิ่งที่ดีขึ้น???
เรื่องคือ เรามีปัญหากับคุณอา(อาแท้ๆ)ที่รับเรามาเลี้ยง เราทะเลาะกับเขาบ่อยมากค่ะทะเลาะเรื่องไม่เป็นเรื่องเราพยายามเงียบเราพยายามระบายกับเพื่อนๆแทนหรือนานๆทีจะโทรไปร้องไห้กับแม่เพราะมันไม่ไหวจนต้องปล่อยโฮให้แม่ฟัง มันหนักจนเราเคยฆ่าตัวตายมา3-4ครั้งค่ะ เราย้ายมาอยู่กับคุณอาได้3กำลังจะเข้าปีที่4 ปีแรกที่อยู่กับอาทะเลาะกันนะคะแต่ไม่มากไม่บ่อยและไม่แรงเท่าหลังๆ เราอยู่กับเขามีแต่เรื่องกดดันหลายเรื่องมากค่ะไม่ว่าจะเรื่องเรียนหรือเรื่องที่บ้านต่างๆนานา แต่คุณอาเขามีข้อดีเยอะมากเลยนะคะ เขารักมากเรามากค่ะเขาส่งเราเรียนนานาชาติ(now) เขาส่งเงินค่าเรียนให้เรียนเอกชนตั้งแต่เล็กจนโตได้12ขวบ(used to) หยุดส่งจนได้กลับมาอยู่กับคุณอาอีกรอบช่วง14-17ตอนนี้ค่ะ เขาจะเป็นคนปากแข็งมากเขาแคร์เราแต่เขาแสดงออกไม่เป็น ส่วนเราเป็นคนหัวดื้อ เราชอบตื่นสายประมาณ7โมงซึ่งเขาไม่ชอบให้ตื่นสาย เราชอบเถียงคุณอาเพราะบางทีเราก็อยากประชดประชันด้วยที่นิสัยเด็กของเรา ตอนนี้เราต้องเลือกระหว่างทนอยู่กับคุณอาที่เรากับเขาไม่ค่อยลงรอยกันเท่าไหร่ แต่การศึกษาที่เขามีให้เรามันดีมากค่ะถ้าอยู่กับอาก็จะได้เรียนนานาชาติแต่เรียนหนักมากค่ะเพราะภาษาอังกฤษไม่ใช่ภาษาแรกของเรา เราเป็นคนที่เรียนไม่เก่งเลยสำหรับโรงเรียนนี้เพราะเรารู้สึกว่าเราพยายามมากขนาดไหนแต่result มันก็ยังไม่โอเคเท่าไหร่ในความคิดเห็นของคุณอา แต่คนอื่นในบ้านก็บอกว่าดีขึ้นมาเรื่อยๆมีแต่อาที่ชอบตอกย้ำเรา จนบางทีเราไม่อยากพยายามต่อเลยค่ะ เขายังบอกเราอีกด้วยถ้าเทอมนี้เกรดไม่ดีอีกเขาจะส่งกลับไปหาแม่ค่ะเขาจะตัดหางปล่อยวัด แต่ถ้าเราทนเรียนหนักไปอีก3ปีเราจะมีเครดิตว่าจบจากนานาชาติและได้opportunityที่ดีขึ้นมากว่าเดิมนิดนึง แต่ถ้าเราย้ายกลับไปอยู่กับแม่เราจะได้เรียนรัฐบาลที่มีการแข่งขันที่สูงขึ้นและเป็นโรงเรียนประจำจังหวัดค่ะ
แต่เรารู้สึกว่าเราทำได้ดีกว่าถ้าอยู่กับแม่ เราร้สึกเป็นตัวเองมากขึ้นและมีความสุขมากกว่าที่เคยเป็นไม่ต้องกังวลหรือระแวงว่าวันไหนสติจะแตกแล้วฆ่าตัวตายอีก เราเลยสัญญากับแม่ว่าถ้าได้ย้ายไปหาแม่(still decided)เราจะทำเกรดสี่ให้แม่ เราจะ on track แต่ใจนึงก็ยังอยากอยู่ที่นานาชาติ
สังคมเพื่อนและครูบางคนในโรงเรียนนานาชาติก็ไม่ได้ดีขนาดนั้นด้วยค่ะแต่ก็ดีกว่ารัฐบาล
เราสับสนกับชีวิตมากค่ะตอนนี้ด้วยวัยที่มันหัวเลี้ยวหัวต่อด้วยค่ะ เราเลือกไม่ถูกและเราก็ไม่รู้ว่าจะหาAdviceจากไหน เราได้คำปรึกษาจากผู้ใหญ่ที่เขาผ่านโลกมาแล้วค่ะ
เราเขียนยาวไปเราขอโทษด้วยนะคะแต่เราหาทางออกไม่เจอจริงๆ