อยู่ต่อ หรือ พอแค่นี้ ? ( ใจจริงๆไม่เคยคิดอยากจะเลิกเลย )

คบกับแฟนมา 3 ปีเต็ม
ช่วงแรกรักกันมาก ตัวแทบติดกัน ถึงขนาดแพลนใช้ชีวิตคู่ร่วมกัน 
จนช่วง 6 เดือนเรามีปัญหา แฟนก็ช่วยซัพพอร์ต จนเรามั่นใจว่า คนๆนี้ คือคนที่เราจะใช้ชีวิตคู่ด้วย
การดำเนินชีวิตของเราทั้ง 2 ดำเนินมาเรื่อยๆ หน้าที่การงานก็ถือว่าดีกันทั้งคู่ หน้าตาในสังคมก็คือว่าดีเลยทีเดียว
เอาจริงๆ เราน่าจะเป็นคู่ที่พร้อมมากๆๆ 
.
การคบกัน สังคมทั้งคู่รับรู้ ครอบครัวทั้งคู่รับรู้ และเห็นด้วย 
.
พอมาช่วง เกือบๆ 3 ปีหลัง แฟนงานเยอะแหละ ดูโฟกัสกับงานมากๆๆ ไม่ใช่ไม่ดีนะ ดีมากๆๆ
แต่ที่เราไม่เข้าใจคือ ถึงจะยุ่งขนาดใหน มันก็ต้องมีบ้างไหมที่จะสนใจ ใส่ใจอีกคนบ้าง
.
จุดเปลี่ยนที่สุดอยู่ตรงที่ เราคุยกันไม่ค่อยเข้าใจ จนวันหนึ่งเรารู้สึกว่า เราไม่โอเค ด้วยอารมณ์ เราจึงตัดสินใจ
ออกจากกรุ๊ปไลน์ของสังคมแฟน เพื่อนแฟน งานแฟน ครอบครัวแฟน และหายไปไม่ติดต่อเขาเลย ประมาณ 15 วัน
.
เอาจริงๆ 15 วันเราก็ไม่ได้รู้สึกสบายใจนะ คือเราไม่ไหว ทักไปคุยกับแฟนก่อน สิ่งที่เราได้กลับมา คือ การบอกเลิกจากแฟนทางโทรศัพท์
เราตรงไปหาแฟนในคืนนั้น และร้องไห้อ้อนวอน ขอร้องให้สงสารเรา ให้โอกาสเรา 
.
ซึ่งแฟนเราบอกว่า มันพัง ไม่เหลือความรู้สึก และความรักให้เราอีกแล้ว แต่เราก็อ้อนวอน จนเขาบอกว่า ก็ลองดู แต่ถ้าเราอยู่ต่อ แฟนก็บอกว่าเราจะเสียใจ
และไม่มีความสุขนะ
.
แต่จุดที่ทุกข์ที่สุดของเราคือ หลังจากวันนั้น เรามาหา เราทักหา ความรู้สึกเราเหมือนว่าเราเป็นคนอื่นไปแล้วอ่ะ
ตอนนี้แฟนก็บอกว่า เขาก็ต้องสร้างใหม่ มันเหมือนเป็นความหวังให้กับเรานะ ตอนนี้ทำได้แค่ ทำทุกวันให้ดีที่สุด
เราทั้ง 2 ก็ต่างทำงานกันอย่างเต็มที่ เราจะมาหาเขา สัปดาห์ละ ครั้ง 2 ครั้ง ความรู้สึกมันยังไม่เหมือนเดิม บางทีก็ทรมาน บางทีก็ต้องการไปต่อ
.
3 ปีที่ผ่านมา มันมีคุณค่าที่น่าจดจำมากๆๆ เราไม่ได้ต้องการไปเริ่มใหม่แล้ว อายุเราทั้งคู่ก็ 30 กว่าแล้ว ตอนมีกันรักกันช่วงปีแรกๆ มันดีและลงตัวมากๆๆ
แต่ตอนนี้สับสนเหลือเกิน ไม่รู้ว่าต้อง หยุด หรือ ต้องพยายามให้มากกว่านี้ เพราะบางทีมันก็เจ็บเหลือเกิน !!