พึ่งผ่านการเจ็บหนักจากการจบความสัมพันธ์กับคนคนนึงมา ตอนนี้ก็สองเดือนกว่าแล้ว
รู้สึกว่าตัวเองไม่มีความสุขเลยค่ะ เหมือนที่ผ่านมา เค้าเข้ามาทำให้ชีวิตเรา มีความสุขมาก
เราคุยกันมาแค่ 9 เดือน แต่เป็น 9 เดือนที่มันดีมากๆเลยค่ะ
อาจเพราะทั้งชีวิตเรา ไม่เคยมีใครเข้ามาทำให้เรารู้สึกว่าเราเป็นคนสำคัญในความสัมพันธ์มั้งคะ 
เรากับเค้า เข้ากันดีมาก ทั้งความคิด และทัศนคติ เค้าคอยเป็นกำลังใจและให้สติเราทุกครั้งที่เราต้องเจอกับเรื่องแย่ๆ
เค้าคอยเป็นห่วงเรา และใส่ใจความรู้สึกเรามาก เค้าไม่เคยทำให้เราต้องรู้สึกเหงาเลย ถึงไม่เจอกัน แต่เราก็คุยกันทุกวัน
ทุกครั้งเวลาเค้าไปไหนทำอะไร เค้าจะคอยบอกเราก่อนเสมอ เราไม่ต้องคอยนั่งถามเค้า หรือต้องกังวลในตัวเค้าเลย
ทุกครั้งถ้าเค้ารู้ว่าเรากำลังทำอะไรรึไปไหนคนเดียวโดยไม่มีเพื่อน เค้าก็จะโทรมาอยู่เป็นเพื่อนเรา โดยเราก็ไม่ต้องเอ่ยปากเรียกร้องเลย เค้าทำเอง เสมอ
เค้าทำให้เรารู้สึกว่าเราโชคดีที่เรามีเค้า ที่เราเจอเค้า เหมือนเค้าเข้ามาเป็นของขวัญให้เราในปีที่น่าจะเป็นช่วงเวลาที่แย่ คือช่วงโควิดปี 63 และเป็นปีที่เราต้องเครียดกับการปั่นเล่มจบป.โท แต่เพราะมีเค้า ทุกอย่างมันผ่านไปได้ง่ายมากเลย และมันดีมากๆ 

เค้าดี และความสัมพันธ์ของเราสองคนก็ดีมาก จนเราคิดว่า เรื่องของเรากับเค้า ถ้าจะต้องจบกัน มันจะจบกันด้วยเรื่องอะไร แต่ตอนนั้นก็คิดว่าถ้าต้องจบกันจริงๆ ก็คงจบเพราะตัวเรานี่แหระ เราน่าจะนิสัยดีไม่พอ กับคนแบบเค้า

จนมาสองอาทิตย์ก่อนที่ต้องจบกัน เราถึงจะเริ่มมีความรู้สึกว่าไม่มีความสุข คือเค้าก็ยังเสมอต้นเสมอปลายจนวันเช้าของสุดท้ายที่เราสองคนจบกัน
เหตุผลเพราะเค้าบอกว่าเค้าจัดการความรู้สึกตัวเองไม่ได้ อยู่ๆดันคิดถึงแฟนเก่าขึ้นมา เค้าเลยไม่รู้ต้องทำยังไงกับเรา การแสดงออกของเค้ามันเลยทำให้เรารู้สึกอึดอัด ไม่สบายใจ และไม่มีความสุขแบบนั้น คือเรารู้สึกว่า ต่อให้มีกันต่อไปแบบนี้ เราก็ไม่มีความสุขแล้ว เพราะเรารู้สึกได้ว่าเหมือนเค้าอยู่เพราะแค่ฝืนใจ
เราก็เลยตัดสินใจ จบกับเค้า เพราะเราก็ไม่อยากให้เค้าฝืนไม่เป็นตัวของตัวเองเพราะต้องห่วง ความรู้สึกเรา

มาถึงวันนี้ เราก็ไม่ถึงขั้นฟูมฟายแล้วนะคะ 
แต่เราแค่รู้สึกว่าเราไม่มีความสุขกับอะไรเลย
ในหัวทั้งวันคิดถึงแต่เรื่องเค้า คิดถึงแต่ความทรงจำเก่าๆ จะมีแค่ตอนนอนเท่านั้นที่ไม่ต้องคิด
แต่ถ้าคืนไหนฝันถึง ตื่นมาก็แย่นิดนึง
หลายๆคนบอกว่าให้ออกไปหาอะไรทำ ให้หากิจกรรมอย่างอื่นทำ ให้ออกไปเที่ยว
แต่เราเป็นคนเพื่อนน้อย จะชวนใครไปเที่ยว มันก็ไม่ว่างหรือไม่พร้อมที่จะออกไปกับเรา
จนเราก็เฟล จะให้ออกไปเอง ก็รู้สึกไม่เอนจอย สุดท้ายก็จบที่นอนอยู่บ้าน นั่งดูซิทคอมย้อนหลัง มันก็ทำให้เราดีขึ้นแค่ชั่วขณะนั้น
พอออกมาทำงาน ใช้ชีวิต ในหัวเราก็ยังคงคิดแต่เรื่องเค้าซ้ำไปมา

ตอนนี้เรานึกไม่ออกว่าอะไรจะทำให้เรากลับมามีความสุขได้อีกครั้ง
เราอึดอัดมาก เราไม่อยากรู้สึกแบบนี้เลย มันเหนื่อย เหนื่อยจนเราไม่อยากคิด ไม่อยากรู้สึกอะไรแล้ว
เราจะฮีลตัวเองให้หลุดจากความรู้สึกแบบนี้ได้ยังไง ด้วยตัวเราเอง โดยไม่ต้องพึ่งใคร