ประสบการณ์ที่จะเเชร์ของผมเป็นดังนี้ครับ:
-  เรื่องสมัยตั้งเเต่ผมเรียนมหาลัยนะครับ  เนื่องจากผมเองก็เปนเกย์คน1 ที่ไม่ได้มีเพื่อนเยอะเเยะมากเท่าไหร่ อยู่กับเพื่อนผช.ก็ไม่ค่อยอิน อาจจะออกเเนวมโนไปนู่นนี่ >  ก็เลยเลือกจะอยู่กับเพื่อนผญ.ซะมากกว่าครับ  ซึ่งนั่นเองทำให้ผมมีเพื่อนที่เป็นผญอยู่พอสมควรครับ
-  เรื่องของเรื่องก็คือ ผมมีเพื่อนผญ.อยู่คน1 ที่ผมรู้สึกว่าเค้าเป็นคนที่ดีมาก นิสัยดี มีน้ำใจ (สมมุติว่าชื่อ B ละกันนะครับ)  ผมเลยตั้งใจเข้าไปตีสนิทกับเค้าครับ ซึ่งระหว่างที่เราคบกันเป็นเพื่อน ทั้งผมเเละ B เองก็น่าจะรู้สึกว่า เราทั้งคู่เป็นเพื่อนที่ดีต่อกันครับ เราช่วยเหลือกันในหลายๆเรื่อง ทั้งเรื่องการเรียน เเละการใช้ชีวิตที่คนเป็นเพื่อนกันสามารถเป็นให้กันได้ครับ เช่น ไปหาอะไรกินกันด้วยกัน ไปนู่นนี่นั่นเป็นเพื่อนกัน ละก็คอยช่วยเหลือกันต่างๆนานาครับ 
-  ปล. ทั้งผมเเละ B เอง ต่างก็มีเพื่อนในกลุ่มของตัวเองนะครับ  นอกจากนี้ B เอง ก็ยังมีเเฟนของตัวเองเป็นตัวเป็นตน เเละเค้าก็ดูไม่ได้มีปัญหาอะไรกับการคบกับผมเป็นเพื่อนนะครับ 
-  คสพ.ในฐานะเพื่อนของเราสองคนพัฒนาขึ้นเรื่อยๆในฐานะเพื่อนสาวที่ดีต่อกันครับ (555+)  จนวันหนึ่ง ผมมีความจำเป็นต้องย้ายออกจากคณะที่เรียน ทำให้เราไม่ได้ตัวติดกันเหมือนเเต่ก่อน  เเต่เราก็ยังติดต่อ พูดคุยกันอยู่ตลอดครับ  นานๆครั้งเราจะได้ทานข้าวไปหาอะไรทานด้วยกันสองคนครับ  ซึ่งถ้าถามผมในตอนนั้น  ความสนิทสนมของเราสองคนยังไม่ได้ลดลงเลยครับ
-  อย่างไรก็ตาม เมื่อเวลาผ่านไป ผมรู้สึกได้ว่า B เค้าพยายามตีตัวออกห่างจากผมครับ จากที่ตอบเเชทกันอยู่เสมอๆ ก็ห่างเหินกันมากขึ้นเป็น 1 วัน 2 วัน หรือเป็นอาทิตย์  เวลาผมโทรหา เค้าก็ไม่ค่อยรับสายผมครับ  ซึ่งส่วนตัว ผมเองเข้าใจได้นะครับว่า B เค้าเรียนหนักเเละอาจจะมีภาระ/ตกอยู่ในสถานการณ์บางอย่างที่เค้าไม่ได้บอกผมก็ได้ครับ
-  คสพ.ของเราดำเนินเช่นที่กล่าวข้างต้นไประยะเวลา1 จนผมเกิดความสงสัยมากขึ้นเลยโทรไปถามกับ B ว่ามีปัญหาอะไรไหม เเต่ B เค้าก็เลือกที่จะไม่รับสายเช่นเดิมครับ  เเต่อย่างน้อย เค้าก็ message มาตอบข้อสงสัยของผมที่พิมทิ้งไว้ในเเชทของเค้าครับว่า ที่ไม่ค่อยตอบผมหรือทำตัวเหมือนห่างเหินเพราะเค้าต้องการความเป็นส่วนตัว  เรา 2 คนได้คุยกันในหลายๆประเด็นที่ผมสงสัยจนกระทั่งเค้าก็สารภาพกับผมว่า ที่ผ่านมาเค้าไม่มีความเป็นส่วนตัวที่คบกับผมเลย เเล้วเค้าเองก็ยอมรับด้วยว่า เค้าทนคบกับผมครับ  เเต่ก็ทบท้ายให้กำลังใจผมด้วยว่า หากมีปัญหาอะไรก็ยังสามารถพูดคุยกับเค้าได้อยู่ครับ (เเต่ก็มันก็ไม่เหมือนเดิมเเน่นอนเเล้วหล่ะครับ  สำหรับผม 555) 
-  ผมเสียใจมากๆ รู้สึกผิดด้วยเช่นกันครับที่ทำให้เค้าลำบากใจตลอดช่วงเวลาที่เราคบกัน  ผมถึงขั้นร้องไห้ฟูมฟายออกมาคนเดียวช่วง1 เลยนะครับ  มันคงเป็นเพราะครส./ความสนิทใจที่ผมมีให้เค้าก็ไม่ได้เสเเสร้งเเต่อย่างไร เเละสุดท้ายเราก็ไม่ได้คุยกันอีกเลยครับ 555
-  ทุกวันนี้ ผมเองก็มีส่งข้อความทักทายไปหา B บ้างตามสถานการณ์ เเต่เค้าก็ไม่อ่านเเชทเช่นเดิมครับ 5555  ถึงเเม้ว่าทุกวันนี้ ผมสามารถ move on จากเหตุการณ์นี้ได้เเล้ว  เเต่ถ้าถามว่าเสียดายไหม ตอบได้เต็มปากเต็มคำเลยครับว่าเสียดาย (555+)  เเล้วถ้า B เค้าบอกให้ผมได้รู้หรือให้โอกาสผมได้ปรับตัวแก้ไขก็คงจะดีนะครับ  เเต่ก็นั่นเเหละครับ B เค้าคงตัดสินใจมาดีเเล้ว เเล้วผมก็เคารพการตัดสินใจของเค้าระดับ1 ด้วยครับ (ถึงจะยังมีประเด็นที่ผมสงสัยอยู่ เเล้วเราก็ยังไม่ได้ clear กันอยู่ก็เถอะ)  ซึ่งถึงเเม้ว่า ตัวผมเองอาจจะเสียเพื่อน "ที่ผมคิดว่า ผมสนิทกับเค้า" ไป1 คน เเต่ผมเองก็ยังมีเพื่อนที่ดีคนอื่นๆอีก ที่คอยให้ปรึกษา คอยเป็นห่วงกันอยู่อีกตั้งหลายคน เเล้วสำหรับเหตุการณ์นี้ มันก็ไม่ได้หมายความว่า ผมจะไม่สามารถหาเพื่อนที่ดีเเบบ B ได้อีกเลยซักหน่อยนี่ครับ (ถึงเเม้ว่าจะยาก 555) 

สุดท้าย  ผมอยากฝากไว้ว่า ทุกปัญหามีทางออกเสมอครับ  เพียงเเต่วิธีการที่เรารับมือเเละจัดการกับมันจะเเตกต่างตามพฐ. ปสก. เเละบริบทของเราขณะนั้นๆครับ อยากให้เพื่อนๆมีสติ เพราะมันสามารถช่วยเราในการเเก้ปัญหาต่างๆได้ครับ  เเละนอกจากนี้ ถ้าหากเพื่อนๆคนไหนเคยมีประสบการณ์เเนวนี้หรือถูกเเบน/ถูกเพื่อนเลิกคบ  เเชร์กันได้นะครับ ถือเป็นปสก.ในการใช้ชีวิตให้ผู้อ่านครับ  ขอบคุณเพื่อนๆพันทิปทุกท่านที่เข้ามาอ่าน/ตอบกระทู้ของผมนะครับ ผิดพลาดประการณ์ใดขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ