[CLUB:KRAJOMHANSA] TUI⊹KWAN @PANTIP➸1117↷ไม่มีอะไรที่จีรัง..ยั่งยืน ความทุกข์ก็เช่นกัน สักวันก็ต้องสิ้นสุด

โลกหมุนวนพ้นผ่านกาลและสมัย ทุกสิ่งในสายตาเคยงามหรู วันหนึ่งคล้อยร่วงรินดั่งฝนพรำดู ความโศกหรูจึงกลายเป็นบทเรียน แดดเคยอุ่นกลายเย็นเมื่อเดือนเปลี่ยน น้ำค้างเขียนคำสัจน์ไว้บนหญ้า ดอกไม้บานแล้วร่วงในเวล

การฉลองปีใหม่มันเป็นความทุกข์ของชาวพุทธ เพราะว่าความสุขความทุกข์ของชาวโลกมันไม่จีรัง เกิดขึ้นตั้งอยู่ดับไปไม่รู้จักสิ้นสุด ดังนั้นไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์มันจึงเป็นความทุกข์ของทางศาสนาพุทธ เพราะจุดหมายปล

39. โกธํ ปญฺญาย อุจฺฉินฺเท พึงตัดความโกรธด้วยปัญญา โทสะเกิดลุกไหม้............แผดเผา เพลิงเร่าร้อนสุมเอา.........ปวดร้าว ปัญญาส่องธรรมเนา........เห็นเหตุ ดับกิเลสโกรธสูญห้าว......จิตอะคร้าวสร่างเย

https://www.youtube.com/watch?v=bxBjkLyAmh8 ในโลกปัจจุบันที่ขับเคลื่อนด้วยการแสวงหาวัตถุ ความสุขที่แท้จริงมักจะเลือนหายไป นำไปสู่ความไม่พอใจ ความวิตกกังวล และความโดดเดี่ยว วัฒนธรรมผู้บริโภคทำให้เราติด

https://www.youtube.com/watch?v=TwtEJIAjaSk #ปฏิจจสมุปบาท #นิพพาน #วิปัสสนา คุณสงสัยไหมว่าอะไรคือแก่นแท้ของคำสอนพุทธศาสนาแรกเริ่ม? คำตอบอยู่ที่การทำความเข้าใจ ไตรลักษณ์ (อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา) และ ปฏ

จากการวิเคราะห์หลายสิ่งหลายอย่างรอบตัว และจากประสบการณ์ ทุกวันนี้ เราพบเจอความสุขได้มากมายรอบตัว แต่สิ่งเหล่านั้น ผ่านมา และผ่านไป ไม่ยั่งยืนจีรัง ยิ่งแสวงหาก็ยิ่งเป็นทุกข์ เราจึงเกิดมาเพื่อแสวงหาทา

สัมพันธภาพที่ไม่ลงตัวของคนสองคน คนหนึ่งเรียกมันว่า "รัก" อีกคนกลับมองว่า "ไม่สมประกอบ" จับต้องไม่ได้ แม้จะเคยสัมผัสมันได้ในบางช่วงเวลา ทุกอย่างดำรงอยู่ ภายใต้ความโดดเดี่ยวความเปราะ

เพราะเราเกิดมาเราก็มีฉันทะในสิ่งนี้ เป็นความรัก เป็นความเสน่ห์หาติดข้ามภพข้ามชาติมา เกิดมาชาติใหม่ ก็อาศัยธาตุในเมล็ดเดิมเติบโตขึ้นมา เวียนว่ายตายเกิดอีกกี่ชาติ มันก็ไม่เห็นว่า มันจะสิ้น มันจะไม่จีรัง