เราก็มีแฟน เขาก็มีแฟน แต่เราสองคนคุยกัน

กระทู้คำถาม
คือเริ่มแรกก่อน แรกๆว่าจะคุยกับเขาเล่นๆคุยแบบอยากจะแกล้งให้ ผช.เจ้าชู้ส่ะให้เค็ด แต่เราดันเริ่มชอบเข้าจริงๆ เรามีแฟนอยู่แล้ว เขาก็มีแฟนอยู่แล้ว ต่างคนต่างรับรู้ดี แต่เวลาเขาคุยกับแฟนหรืออยู่กับแฟนเขาก็บอก เราก็บอกเขาเช่นกัน ต่างคนต่างรับรู้ แต่ไม่รู้ว่าเขารู้สึกยังไง เราก็มีความรู้สึกแอบอิจฉา ผญ.คนนั้นที่ได้อยู่ข้างๆเขา แต่เราเตือนสติตัวเองได้ตลอด  แต่ก็มีเจ็บแป้ดๆอยู่บ้าง (คือแอบน้อยใจ) คือเราไม่ได้อยากแย่งเขามาจากแฟนเขาเลย แต่ความรู้สึกตอนนี้คือ ไม่อยากเสียเขาไปสะมากกว่า
เขาจะไปอยู่กับแฟน หรือคุยกับแฟน อกหักกับใครมาอะไรก็ตามแต่ เราพร้อมรับฟัง และรับได้ และก็อยากจะให้เขารับได้ในฝั่งเราเช่นกัน ไม่ว่าจะอยู่ในสถานะอะไร ก็อยู่ได้ แต่ถ้าจะให้เอาเขามาเป็นแฟน เราก็ไม่เอาเช่นกัน เรารู้สึกว่าการที่เราคุยกับเขาในรูปแบบนี้ เรารู้สึกโอเคกว่า ไม่ต้องเป็นแฟนหรือเป็นอะไร เเต่อยากให้เขาเป็นดั่งเพื่อนข้างใจ มีใครเคยเป็นแบบนี้บ้าง แรกๆก็หลงมาก แต่พอไปนานๆเรารู้สึกว่าเรากับเขาเป็นไปกันไม่ได้ และไม่อยากเสียเขาและแฟนเราไป แต่เราอยากคุยกับเข้าไว้ เป็นเพื่อนข้างใจ แบบนี่เขาไม่ได้เรียกว่าชู้ใช่มั้ยค่ะ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่