อยู่กินกับแฟนมาประมาณ 12 ปี(ยังไม่มีลูก)
เราไม่ค่อยได้ห่างกันสักเท่าไหร่ จะมีห่างกันบ้างตอนที่แยกกันกลับบ้านเกิดช่วงเทศกาล หรือช่วงที่คนใดคนนึงไปราชการต่างจังหวัด เคยห่างกันนานสุดประมาณ 10 วัน(ตอนแฟนบวช)
ช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกัน เขาก็ดูปกติทุกอย่าง เอาใจใส่ ค่อนข้างตามใจ อยากไปเที่ยวที่ไหนเขาก็พาไป รู้สึกว่าตัวเองโชคดี ชีวิตมีความสุข
.....แต่เวลาที่ต้องห่างกัน เขาทำเราใจหายตลอด เรารู้สึกไม่ดีทุกครั้งที่ต้องห่างกัน เพราะเขาเหมือนเป็นคนละคน ดูไม่ใส่ใจ เขาไม่โทรหา(อาจมีไลน์หาบ้างนิดหน่อย)ไม่ค่อยคุยกันเลย แต่พอกลับมาอยู่ด้วยกันก็ปกติเหมือนเดิม
จนเราอดคิดไม่ได้ว่าเวลาเขาอยู่กับคนอื่น เขามีความสุขมากกว่าอยู่กับเรา เขาจึงไม่นึกถึงเรา ไม่คิดถึงเรา
(คนอื่น หมายถึง เพื่อน พ่อแม่ พี่น้อง หรือแม้แต่เพื่อนร่วมงาน)
.....ส่วนเราน่ะหรอ ช่วงเวลาที่ไม่มีเขาอยู่ข้างๆ เรานึกถึงเขาตลอด คิดถึงตลอด ไม่ว่าจะทุกข์หรือสุข เราอยากให้เขาอยู่ข้างๆ อยากรู้ว่าเขาทำอะไรอยู่ที่ไหน อยากจะแชร์เรื่องราวที่พบเจอในทุกๆวัน
คำถาม: เราคิดมากไปเอง หรือว่าเขาผิดปกติ?
ปล.เคยถามเขาแล้ว คำตอบก็คือคิดถึง 
แต่ยังไม่กล้าถามในเชิงลึก ว่าเหตุผลที่ดูไม่ค่อยใส่ใจเวลาห่างกันคืออะไร