คือวันนี้เราก็ทำตัวปกติค่ะ เหมือนทุกๆวัน คือคุยกับเพื่อนปกติ แต่เรารู้สึกว่าเพื่อนที่เราสนิทที่มีอยู่เพียงคนเดียวในห้องอ่ะค่ะ จะพูดยังไงดีเราพึ่งขึ้นม.4ค่ะ แล้วต้องได้เจอเพื่อนใหม่ ซึ่งเราก็สนิทกัน เราก็ชวนเพื่อนสนิทคุยเค้าก็ตอบนะ แต่คำตอบมันดูไม่ปกติอ่ะค่ะ พูดกับเราก็น้อยมากกก ปกติเราจะเดินไปไหนมาไหนกัน2คน แต่มีเพื่อนอีกคนเข้ามาอยู่ด้วยเพราะเพื่อนสนิทของเขาไม่มาโรงเรียน เราเลยไม่คิดอ่ะไร พอจบคาบเรียนเราก็เก็บของเเละมองหาเพื่อนสนิทของเรา แต่เราก็ไม่เห็นเราเลยคิดว่าน่าจะไปรอข้างนอกห้องเราเลยรีบเก็บของแล้วรีบออกไป พอออกไปเท่านั้นละค่ะ ไม่มีใครอยู่หน้าห้องเลย เค้าไปกันหมดแล้ว เราก็ยังมีความคิดว่าเพื่อนสนิทจะต้องรอเราที่ข้างร่างตึกแน่เลย เเต่พอลงไปก็ไม่เห็นแต่พอมองไปตรงทางเดินไปเรียน เราเห็นเพื่อนเพื่อนสนิทเราก็ไปกับคนไหม่เราก็รีบวิ่งให้ทัน พอเรามาอยู่ตรงกลางใช่มั้ยคะ เราก็ถูกเพื่อนสนิทดึงมือที่จับกับออกแล้วเราก็เลยเดินถอยหลังออกมา ตอนเรียนก็ไม่มานั้นกับเรา เรารู้สึกท้อมากค่ะ เราพยายามชวนคุยแต่เพื่อนเราก็ตอบแบบผ่านๆ เราคิดว่าเราก็ไม่ได้ทำอะไรผิดนะคะ ควรทำยังไงดีคะ เพราะเรามีเพื่อนที่สนิทแค่คนเดียวกลุ่มอื่นเค้าก็มีเพื่อนที่สนิทกันหมดเเล้วอ่ะค่ะ บางทีก็เบื่อนะคะ ทำไมเราถึงไม่ดีเหมือนคนอื่นเค้าบ้าง ถ้าได้สักนิดของพวกเค้าก็คงดีค่ะ
โดนเพื่อนเมิน