รักแท้ หรือ เวรกรรม คุณว่าเรื่องนี้มันจะจบยัง ?

ก่อนอื่นต้องขอแจ้งก่อนว่าเนื้อหาบางตอนอาจผิดศิลธรรมและผิดกฎหมายแต่เป็นเรืองที่ผ่านมาแล้ว.โดยผมจะเริ่มจากที่ตอนใช้ชีวิตคู่เลยนะครับ
ผมแต่งงานผู้หญิงซึ่งที่จริงก่อนหน้านั้น2 อาทิตย์เราทะเลากันและแยกย้ายกันไปตามประสาวัยรุ่นทั่วไปแต่ก็เหตุให้ต้องกับมาแต่งงานกันเพราะเธอท้องกับผมถึงแม้เราจะทะเลาะและแยกกันไปไม่นานแต่จริงๆแล้วผมยังรักเธอมากแต่ด้วยเรื่องที่ทะเลาะเป็นเรื่องผู้หญิงที่เธอคิดว่าผมแอบคุยกันซึ้งในความสัตย์จริงผมบอกได้เลยว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นแค่ลูกค้าคนหนึ่งแต่เธอไม่เข้าใจและก้ย้ายของออกจากห้องไปซึ่งผมในตอนนั้นด้วยความที่เป็นวัยรุ่นมีฐิทิก้ไม่ยอมเช่นกันเพราะผมมั่นใจในความบริสุทธิ์ของตัวเองแต่เช้าวันหนึ่งเธอโทรหาผมพร้อมบอกว่าเธอท้องสิ่งแรกหลังจากได้ยินเช่นนั้นน้ำตาผมไหลมาแบบไม่รู้ตัวเลยและผมก้ไปรับกลับมาอยู่ด้วยกันเพื่อเริ่มชีวิตครอบครัวของเราทั้งที่ผมตอนนั้นทั้งเนื้อทั้งตัวมีรถกะบะเก่าๆคันเดีบวที่พ่อแม่ซื้อให้หลังจากแต่งงานและภรรยาคลอดลูกเราก้ใช่ชีวิตคู่ปกติแต่ด้วยเรายังไม่พร้อมด้านฐานะเราจึงฝากลูกให้คุณยายเลี้ยงและไปรับลูกมาอยู่ด้วยเสาร์อาทิตย์แต่วันหนึ่งผมไปทำงานปกติภรรยาโทรมาบอกว่าเพื่อนอยากได้ยาเสพติดชนิดหนึ่งซึ่งผมเองเป็นมีเพื่อนฝูงเยอะในช่วงนั้นก้สามารถหาให้ได้ซึ้งผมเองไม่ได้รู้ว่ากำลังจะโดนล่อซื้อแลัสุดท้ายผมถูกจับแต่อย่างที่บอกผมมีเพื่อนเยอะจึงเจรจาไม่ให้ทำคดีและรอดในที่สุดแต่เราคงอยู่ที่พักเดิมไม่ได้ระหว่างก่อนเกิดเรื่องพ่อผมมีที่ดินอยู่แปลงหนึ่งพ่อจึงยกให้ปลูกบ้านให้หลานคนแรกเราจึงตัดสินใจมายู่บ้านที่พ่อสร้างให้ทั้งที่บ้านยังเสร็จแค่. 80%เองเวลาผ่านไป1ปีครึ่งภรรยาท้องลูกคนที่สองซึ่งลูกคนี้ก้เกือบพรากเอาชีวิตภรรยาผมไปเพราะตกเลือดแต่รอดมาได้ปาฎิหารขนาดคุณหมอทำคลอดพูดว่ารอดมาได้ก้บุญแล้ว
หลังจากที่คลอดลูกคนที่สองชีวิตครอบครัวก้ไมมีปัญหาอะไรมากแต่ถ้ามีทุกเรืองก้คือเกิดจากผมปัญหาเดิมๆการพนันซึ่งตอนนั้นผมเองไม่เคยสำนึกผิดและทำซ้ำอยู่เรื่อยขนาดเอารถไปรีไฟแนนท์ ติดหนี้บัตรเครดิต เอาทองไปจำนำ ถึงแม้ภรรยาจะโกรธแต่ก้ให้อภัยผมตลอดเพียงแต่สร้างบาดแปลในใจให้เธอมากขึ้นเรื่อยจนผ่านเวลามา 10ปีแบบไม่รู้ว่าในใจเธอบอบชำแค่ไหนเพราะไม่ใช่แค่ผมที่สร้างปัฐหาให้ธอแต่ยังมีแม่ผมที่เป็นคนค่อนค้างเจ้าระเบียบมากขัดกับการใช้ชีวิตของเราทั้งสองคนสามีภรรยาจึงเกิดการกระทบกระทั้งกันบ้างตามประสาแม่ผัวลูกสะไภ้แต่เชื่อไหมผมเองเข้าใจทั้งคู่แต่ก้ไม่ได้ช่วยเหลืออัไรไม่มาก ขอเพิ่มหลังบ้านสร้างเสร็จแม่กับน้องสาวก้ย้ายเข้ามาอยู่ด้วยแต่ลูกผมคุณยายยังเลี้ยงดูให้เช่นเดิมย่างเข้าปีที่. 11ของชีวิตคู่เนืองจาดภรรยาผมเธอออกจากที่ทำงานเก่าเพราะบริษัทล้มทำให้เกิดการกระทบกระทั้งกับแม่ผมบ่อยๆขึ้นซึ่ผมเองก้รู้ปัญหาแต่ว่าไม่ร้ายแรงอะไรและเรื่องเลวร้ายที่ก้ใกล้จะเริ่มขึ้นเนื่องจากเมือภรรยากับแม่ทะเลาะกันบ่อยๆผมจึงให้เธอขับรถไปหาเพื่อนในเวลากลางวันและค่อยกลับเข้าบ้านหลังผมมาซึ่งเพือนเธอเลยช่วนเธอไปทำงานด้วยโดยงานที่ว่าคือ saleขายรถยี้ห้อ หนึ่งซึ่งผมเองก้คิดว่าให้ทำแค่ฆ่าเวลาเพือที่ปีหน้าผมจะเอาลูกกลับมาเลี้ยงเองที่บ้านผมและเธอเองก้ไม่มีประสบการณ์ด้ายงานขายเพราะเป็นฝ่ายบุคคลมาก่อนผิดกับผมที่เป็นมาตลอดชีวิตทำงานผมก็ช่วยเธอในทุกด้านที่ทำได้จัยเธอได้เป็น top saleถึง2เดือนต่อกันในเวลานั้นชีวิตครอบครัวมีแต่ความสุขโดยไม่รู้ว่าระเบิดเวลาลูกหนึ่งถูกซ่อนเอาไว้ภายใต้ความสุขนั้นผ่านมาประมาณ 6เดือนผมเริ่มสังเกตุเห็นว่าเด้วนี้ภรรบากลับค่ำมากตลอด ส-อาทิตย์ก้ไม่ค่อยหยุดอยู่กับลูกแถมบางที่ก้มีปาร์ตี้ที่โชร์รูมดึกๆตลอดจนบางที่ผมก้เริ่มจะหงุดหงิดแต่ก้ยังไม่มีอะไรมากจนวันหนึ่งทางบริษัทมีนโนบาย Rarly retired พร้อมจะมีเงินให้1 ก้อนก้มากพอสมควรตามอายุงานโดยตอนแรกผมเองตัดสินใจจะลาออกและก้บอกกับภรรยาว่าจะเงินทำทุนค้าขายกันจะได้ช่วยเลี้ยงลูกได้แต่มันก้ขัดกับหลักการของผมที่เป็นข้าราชการมาตลอดชีวิตจนเกษียณอายุท่านเห็นว่าไม่ควรออกเพราะผมเองที่จริงก้มีโอกาสก้าวหน้าพอสมควรและในความคิดผมเองในตอนนั้นเนื่องจากยอดขายรถเริ่มขายตามเศรษกิจผมจึงคิดว่าถ้าออกไปตกงานทั้งคู่จะเอาอะไรเลี้ยงลูกและผมคิดว่าอย่างน้อยผมยังพอมีรายได้ถ้าทำงานต่อไปผมจึงบอกภรรยาว่าผมคงไม่ออกแล้วโดยให้เหตุผลว่าเธอเองรายได้ไม่แน่นอนไม่เหมือนช่วงแรก เธอเองไม่พอใจมากและก้ทะเลาะกันรุนแรง กันบ่อยขึ้น ตามประสาผ้วเมีย และ ประกอบกับโชร์รูมที่เธอทำงานนั้นไกลกับบ้านผมมากแต่ก้ไม่ไกลบ้านแม่เธอเธอบอกว่าเธอจะขอย้ายออกจากบ้านมาอยู่ใกล้ๆที่ทำงาน แน่นอนผมไม่ยอม และก้ทะเลาะกันเช่นเดิมแต่สุดท้ายผมเองก้ต้องจำใจให้เธอออกมาอยู่ข้างนอกโดยเธอยังบอกผมว่าวันไหนถ้าผมขับรถไปหาลูกและไปนอนคอนโดที่เช่าอยู่ก้ได้เป้นเหตุผลที่ผมยอมให้เธอออกมาแต่แล้วระเบิดเวลาที่เคยบอกไว้ก้ระเบิดออกโดยเรื่องมีอยู่ว่าจะมีผู้หญิงหลายคนแชทมาหาผมทั้งทีผมไม่รู้ว่าเธอเหล่านั้นเป็นใครโดยส่วนมากบอกว่าให้ภรรยาเลิกยุ่งกับแฟนเค้าผมเองพอได้ยินก้ตกใจแต่ไม่เชือและบอกกลับไปว่าน่าจัเข้าใจผิดแล้วเพราะที่ผ่านมาเธอเองเป้นคนนิสัยแบบนั้นตั้งแต่รู้กันมาจนสุดท้ายเรื่องที่ไม่
คาดก้เกิดขึ้นได้เธอมายอกขอเลิกผมและไม่กลับเข้าบ้านผมอีกเลยทั้งที่ลูกก้มาทุกอาทิตย์โดยผมก้บอกลูกว่าแม่ทำงานหาเงินช่วยพ่อ (ก่อนหน้านี้หลังที่ผมไม่ยอมออกจากงานผมอยากง้อแฟนโดยการซื้อทริปไปญี่ปุ่นกันทั้งครอบครัว โดยจะไปหลังปีใหม่นิดหนึ่ง) และหลังจาก ที่เธอขอเลิกผมแทบเป้นบ้าเพราะผมไม่รู้ผมทำอะไรผิดและคิดว่าเธอโกรธเรื่องทีผมไม่ยอมออกจากงานแต่ปัญหาคือเธอตัดการติดต่อกับผมทุกอย่างผมเองยิ่งรู้สึกแย่มากถึงกับเป็นโรคซึมเศร้าไปช่วงใหญ่และความจริงก้ปรากฎว่าเธอคบกับผู้ชายคนหนึ่งที่โชว์รูมรถซึ่งผมสงสัยมากเพราะผู้ชายคนนี้เป็นคนไม่ดีและเจ้าชู้มากและคนที่บอกผมก้คือภรรยาผมเองนั้นแหละว่าคนอย่างนี้ขาอ่อนฉันก้ไม่ได้เห็นแต่ผมไม่ได้โกรธภรรยาเพราะคิดว่าตอนเธอบอกเลิกผมแล้วเธอถึงมาคบกับไอ้เลวนี่ ครอบครัวผม ครอบครัวเธอต่างพยามยามทำทุกอย่างให้ผมกับเธอคืนดีกันเพราะในระหว่างนั้นเราทั้งสองคนยังไม่หย่ากันเลยแต่เธอเองก้ไม่ได้สนใจอะไรผมยามทำทุกทางทุกอย่างทีทำได้เพื่อจะพาเธอกลับมามีโอกาสเจอกันที่บ้านแม่บยายผมเดือนลพครั้งทุกครั้งที่เจอผมขอกอดเธอตลอดแต่เธอไม่เคยกอดกลับผมเลยและเธอเองก้บอกว่าเธอไม่มีใครจนมาถึงวันที่ต้องไปทริปญี่ปุ่นที่ผมจองไว้ตอนแรกเธอทำท่าเหมือนจะไม่ไปอ้างว่าพาสปอตหมดอายุแต่ผมก้พาไปทำทันและด้วยที่แม่เธอขอให้พาลูกไปเที่ยวก่อนแค่ครั้งเดียวเธอจึงยอมมาผมเองดีใจมากแลพคิดว่ากลับไปเราคงกลับมาเหมือนเดิมซึ่งมันก้น่าจะเป็นอย่างนั้นเพราะหลังจากกลับจากญี่ปุ่นเธอเองกลับบ้านผมบ่อยขึ้นและบอกว่าเธอจะกลับมาแล้วผมดีใจมากมากจนคิดว่าสิ่งทีผมเฝ้าทำมาตลอดมันเห็นผลแล้วแต่ช่วงนั้นเป็นช่วงโควิดรอบแรกที่มีเคอร์ฟิวเธอก้จะกลับมาบ้านประมาณ 2ทุ่มตลอดเพราะเธอบอกขอเครียร์รถที่ค้างส่งก่อนแล้วจะลาออกผมยอมอยู่แล้วเพราะตอนนี้เธอจะพูดอะไรผมก้เชือหมดสุดท้ายเธอลาออกจริงๆและเธอกลับมาอยู่บ้านผมแต่วังวนปัฐหาเดิมกลับมาอีกครั้งเรื่องแม่ผมกับเธอแต่ผมเองก้ต้องเจียดเวลากลับบ้านทุกเที่ยงมาอยู่เป็นเพื่อนเธอทุกวันและบ่ายก้กลับไปทำงานต่อซึ่งบอกเลยว่าเหนื่อยมากแต่อย่างน้อยก้ได้เจอน่าภรรยาตัวเองก้หายเหนื่อย
*(ผมขอแทรกนิดตั้งแต่เธอกลับมาบ้านรอบนี้เราไม่เคยมีอะไรกันเลยซึ่งผมไม่รู้หรอกว่าทำไมเธอถึงไม่ยอมผมเลย)
ในช่วงนั้นโควิดในไทยเริ่มระบาดเยอะขึ้นเรื่อยทำให้ร้านค้าทยอยปิดและมีร้านคาร์แคร์ที่อยู่แถวบ้านเซ้งผมรีบเข้าไปติดต่อเผือที่จะให้ภรรยาดูแลร้านซึ่งเธอมีความหวังว่าาได้ร้านอย่างน้อยก้มีรายได้และจะได้ออกไปจากบ้านไม่ต้องเจอแม่แต่สุดท้ายเราไม่ได้เซ้งร้านเพราะเหตุบางอย่างทำใหเธอเรื่มออกข้างนอกบ่อยขึ้นอละจากลับบ้านทุกวันเป้นไม่กลับบ้างผมเองเริ่มแปลกใจจึงตัดสินใจติด. gPs ที่รถโดยเธอไม่รู้หรือรู้ก้ไม่แน่และขับตามเธอ 1วันดูสิว่าเธอจะไปไหนบ้างโดยปมใช้รถบริษัทซึ่งเธอจำไม่ได้ผมตามเธอแต่ก็คลาดกันเพราะเหมือนสัญญาญมีปัญหาแต่จุดสุดท้ายที่สัญญาญหยุดไปจากผมอีกๆไม่ไกลผมจึงตัดสินใจว่าถ้าไปแล้วไม่เจอรถหรือเธอผมจะเลิกตามแล้วและจะไม่ตามอีกแต่ปรากฎผมเจอรถผมจอดที่ตลาดซึ่งอย่างน้อยก้คิดว่าเธอคงมาหาอะไรกินกับเพื่อนเพราะบ้านเพื่อนเธอิยู่แถวนี้แต่สิ่งที่ปรากฎกับเป็นภรรยาผมเดินคุยมากับไอ้ผู้ชายเลวคนนั้นด้วยท่าสนิทสนมผมหน้ามืดโดดลงจากรถปรีเข้าไปจะเอาจะต่อยแต่เชื่อไหมภรรยาผมโดดขว้างผมและก็เตะต่อยผมเพือปกป้องไอ้ยิ้มนั้นในใจผมตอนนั้นเสียใจมากแต่ภรรบาบอกว่ามันเป็นนักเลงคุมบ่อนผมเข้าไปก้สู้ไม่ได้ผมอยากจะบอกว่าผมเองสูง 185 เป็นนักกีฬาว่ายน้ำเยาวชนทีมชาติมาก่อนซึ้งเรื่องต่อยตีสมัยเรียนก้ใช่จะไม่เคยแต่ด้วยผมไม่เคยทำร้ายผู้หญิงและนี่เมียสุดที่รักแน่นอนผมได้แต่หลบเลี่ยงเธอและปรีเข้าหามันเพราะในใจคือตายเป็นตายผมไม่กลัวอยู่แล้วแต่สุดท้ายผมยอมถอยเพราะภรรยาบอกว่าจะยอมไปด้วยเพื่อเครียร์ปัญหา ผมเองพาเธอออกจากที่นั้นและวิ่งตรงไปจังหวัดชลบุรีโดนระหว่างผมโทรให้เพือนจองโรงแรมให้ที่ศรีราชาคิดว่าผมจะพยามยามขอโอกาสกับเธออีกสักครั้งผมเปิดห้องsuiteชั้นบนสุดให้เธอกับผมหวังว่าบรรยากาศดีๆจะทำให้ธอหายโกรธแต่สุดท้ายไม่มีประโยชน์อะไรใจเธอไม่มีผมแล้วแถมยังโดนข้อร้องกลับว่าขอให้ช่วยหย่าผมเองบอกแล้วว่าถ้าเธอขออะไรผมก้จะให้สุดท้ายเราก้หย่ากันแต่ในใจผมคิดว่าเด้วซักพักเธอคงจะกลับมาแต่สุดท้ายเธอหายไผจากชีวิตผมและลูกๆจากเดือนเมษาเวลาผ่านไปจนจะถึงสิ้นปี 2563ผมได้ข่าวว่าสุดท้ายเธอเลิกกับไอ้เลวนั้นทุกคนดีใจมากและคนที่ใจที่สุดคือผมเพราะว่าผมเองคงจะได้เจอเธอบ่อยขึ้นแต่ระยะที่ผ่านมาผมก้ผมกับผู้หญิงคนหนึงเธอนิสัยดีและคล้ายผมมากมากจนผมสงสัยว่าทำไมเราถึงเหมืนกันขนาดนี้แต่ด้วยปัญหาเรืองลูกภรรยาผมหลังจากเลิกกับไอ้เลวนั้นเธอมาบ้านบ่อยขึ้นเพราะผมได้ย้ายลูกมาอยู่กับผมตามความตั้งใจแต่แรกอยู่แล้ว
    *------* ขอเบรคก่อนนะครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่