คืออยากที่ผมเคยตั้งกระทู้เรื่องแม่กับน้องชาย มาเมื่อวานผมรู้ข้อมูลเพิ่มเติมว่าเงินที่ผมเป็นหนี้บัตรกดเงินสด 3 หมื่นกว่าๆ เกือบ 4 หมื่น เพื่อมาช่วยประกันตัวน้องชายคดีอาญา มันคือเงินที่ประกันตัวภรรยาน้องชาย เพราะก่อนแม่โทรหาผม เค้าโทรหาญาติ ๆ ย้ำว่าอย่าไปบอกผมว่าช่วยภรรยาน้องชายด้วย สุดท้ายเค้าก็มาโทรยืมผม จนผมต้องเป็นหนี้บัตรกดเงินสด ที่ผ่านมาผมคิดเสมอว่าแม่ไม่รู้ แต่จริงๆ แล้วคือแม่รู้มาตั้งแต่แรกแล้ว
นี้ไม่รวมที่แม่แอบเอาทาวน์เฮ้าส์ของแม่เองไปให้น้องจำนองแบงค์อีก ไม่บอกผมจนผมมารู้ทีหลังว่ากำลังจะถูกยึดทั้ง ๆ ที่ผมกับญาติเคยเตือนว่าห้ามทำอะไรกับทาวน์เฮ้าส์ให้เก็บไว้อยู่หรือปล่อยเช่า ล่าสุดบอกให้ผมไปยืมเงินญาติผู้ใหญ่ไปไถ่ถอนแล้วให้ผมบ้านเป็นชื่อผมและให้ผมผ่อนแทนเงินที่น้องชายไปกู้ยืม ดอกนี้บอกเลยผมเจ็บ จุก มากๆ มาเจอดอกสองอีกที่ปกปิดผมและให้ผมไปเป็นหนี้เพื่อมาประกันตัวภรรยาน้องชายอีก กับเงินที่ผมให้รายเดือน ใจจริงผมอยากให้แม่เอาไปซื่ออะไรที่เค้าอยากกิน แต่สุดท้ายเอาเงินผมไปให้น้องชาย ช่วยทั้งค่ากิน ค่าไฟที่ค้างจ่ายเป็นหมื่น สุดท้ายตัวเองไม่ได้ใช้เงินที่ผมให้ไปเลย
ผมอยากหาวิธีทำไงก็ได้ให้เอาความคิดว่าทำไมคนในครอบครัวถึงเอาเปรียบกันได้ขนาดนี้ ออกไปจากหัวได้ เพราะตั้งแต่ผมเกิดมาจนอายุจะเข้าวัยกลางคนผมจะมีเข้าใจเสมอมาว่าคนในครอบครัวต้องรักและหวังดีกับเรายิ่งกว่าคนข้างนอก และด้วยการที่เห็นจากญาติ ๆ ทำแบบนี้กันมาตลอด เจอแบบนี้ไปผมไปไม่เป็นเลย และผมเริ่มจะรับกับสิ่งที่มันเกิดขึ้นไม่ไหวแล้ว อยากจะบล๊อคทั้งเบอร์แม่ เบอร์น้อง ตัดความช่วยเหลือทุกอย่างให้หมด ทุกวันนี้ผมจะคิดวนเวียนในหัวเรื่องนี้ตลอดมีแต่คำถามว่าทำไมและทำไม ผมต้องมาพบเจออะไรแบบนี้ อยากได้หลักธรรมะช่วยเยียวยาความคิดครับ
อยากได้วิธีสลัดความคิดออกจากหัวเรื่องถูกครอบครัวเอาเปรียบ
นี้ไม่รวมที่แม่แอบเอาทาวน์เฮ้าส์ของแม่เองไปให้น้องจำนองแบงค์อีก ไม่บอกผมจนผมมารู้ทีหลังว่ากำลังจะถูกยึดทั้ง ๆ ที่ผมกับญาติเคยเตือนว่าห้ามทำอะไรกับทาวน์เฮ้าส์ให้เก็บไว้อยู่หรือปล่อยเช่า ล่าสุดบอกให้ผมไปยืมเงินญาติผู้ใหญ่ไปไถ่ถอนแล้วให้ผมบ้านเป็นชื่อผมและให้ผมผ่อนแทนเงินที่น้องชายไปกู้ยืม ดอกนี้บอกเลยผมเจ็บ จุก มากๆ มาเจอดอกสองอีกที่ปกปิดผมและให้ผมไปเป็นหนี้เพื่อมาประกันตัวภรรยาน้องชายอีก กับเงินที่ผมให้รายเดือน ใจจริงผมอยากให้แม่เอาไปซื่ออะไรที่เค้าอยากกิน แต่สุดท้ายเอาเงินผมไปให้น้องชาย ช่วยทั้งค่ากิน ค่าไฟที่ค้างจ่ายเป็นหมื่น สุดท้ายตัวเองไม่ได้ใช้เงินที่ผมให้ไปเลย
ผมอยากหาวิธีทำไงก็ได้ให้เอาความคิดว่าทำไมคนในครอบครัวถึงเอาเปรียบกันได้ขนาดนี้ ออกไปจากหัวได้ เพราะตั้งแต่ผมเกิดมาจนอายุจะเข้าวัยกลางคนผมจะมีเข้าใจเสมอมาว่าคนในครอบครัวต้องรักและหวังดีกับเรายิ่งกว่าคนข้างนอก และด้วยการที่เห็นจากญาติ ๆ ทำแบบนี้กันมาตลอด เจอแบบนี้ไปผมไปไม่เป็นเลย และผมเริ่มจะรับกับสิ่งที่มันเกิดขึ้นไม่ไหวแล้ว อยากจะบล๊อคทั้งเบอร์แม่ เบอร์น้อง ตัดความช่วยเหลือทุกอย่างให้หมด ทุกวันนี้ผมจะคิดวนเวียนในหัวเรื่องนี้ตลอดมีแต่คำถามว่าทำไมและทำไม ผมต้องมาพบเจออะไรแบบนี้ อยากได้หลักธรรมะช่วยเยียวยาความคิดครับ