สวัสดีครับ ทุกๆท่าน วันนี้แอดจะมาลงเรื่องราว มิตรสยอง กันนะครับ ขอให้ทุกท่านเข้ามาอ่านและรับชมกันได้นะบัดนี้นะครับ ขอให้ทุกท่านเข้ามาอ่านและรับชมกันได้นะบัดนี้ครับ @ทรอส
เครดิต คุณเดี่ยว
เรียบเรียงโดย คลังหลอน
เรื่องนี้เป็นเรื่องของรุ่นพี่คนหนึ่งชื่อว่า พี่ศักดิ์ พี่ศักดิ์มีเพื่อนสนิทชื่อว่า พี่เอก เมื่อสมัย 30 ปีที่แล้ว ตอนนั้นพี่ศักดิ์กับพี่เอกอายุประมาณ 18-19 กำลังเป็นวัยรุ่น พี่เอกเป็นคนต่างถิ่นมาอาศัยอยู่ในจังหวัดที่พี่ศักดิ์อยู่ พี่ศักดิ์อยู่บ้านคนเดียว เป็นลูกคนเดียวและบ้านพี่ศักดิ์เป็นคนค่อนข้างมีฐานะ
พี่ศักดิ์กับพี่เอกเป็นเพื่อนที่รักและสนิทกันมาก เพราะเป็นคนที่ชอบอะไรเหมือนๆกัน ไม่ว่าจะมวยหรือไก่ชน ซึ่งตอนที่เจอกันครั้งครั้งแรกพี่ศักดิ์รู้สึกสงสารพี่เอกเพราะพี่เอกตัวคนเดียวอยู่คนเดียวไม่มีใคร ตั้งแต่พ่อแม่พี่เอกเสีย พี่เอกก็ไปอยู่กับพี่สาว แต่พี่สาวมีแฟนพี่เอกเลยรู้สึกว่าตัวเองนั้นเป็นส่วนเกิน จึงเดินทางออกมาจากบ้านมาเพื่อหางานทำ อาศัยนอนตามวัดบ้าง รับจ้างทำงานทุกอย่างที่มีให้ทำ
ที่บ้านพี่ศักดิ์มีสวนผลไม้ ซึ่งในสวนจะมีกระท่อมที่เอาไว้สำหรับนอนเฝ้าสวน จึงเสนอให้พี่เอกไปอยู่ที่นั่น และจ้างให้เฝ้าสวนไปด้วย แต่จะลำบากนิดหน่อยเนื่องจากที่นั่นไม่มีไฟฟ้าใช้ แต่ก็ไม่ใช่ปัญหาอะไร ได้ทั้งที่อยู่ได้ทั้งเงิน พี่เอกจึงตอบตกลงทันที หลังจากที่พี่เอกย้ายมาอยู่ พี่ศักดิ์ก็มักจะแวะมาพี่เอกที่กระท่อมทุกวัน
พี่ศักดิ์กับพี่เอกชอบไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดเวลา เรียกได้ว่าเจอพี่ศักดิ์ที่ไหนก็เจอพี่เอกที่นั่น จนตอนหลังพี่ศักดิ์เริ่มมีแฟน แกอยู่กับแฟนซะส่วนใหญ่ จนเวลาที่มีให้พี่เอกนั้นลดน้อยลง จากที่เคยไปหาพี่เอกทุกวันก็ลดเหลืออาทิตย์นึงไปหาวันสองวัน คือไปเฉพาะวันที่แฟนแกกลับบ้าน ถ้าอาทิตย์ไหนแฟนพี่ศักดิ์ไม่ได้กลับบ้าน แกก็จะไม่ได้ไป…
จนกระทั่งวันหนึ่งแฟนพี่ศักดิ์กลับบ้าน แกก็รีบไปหาพี่เอกโดยแวะซื้อโน้นซื้อนี่ไปให้ ทั้งสองคนนั่งคุยกันและชวนกันว่า “วันเสาร์ช่วงกลางวันจะไปสนามชนไก่ พอตกกลางคืนเราค่อยไปเที่ยวงานวัดกันต่อ
ตกเย็นวันเสาร์ตามที่นัดหมายกันไว้ พี่ศักดิ์กับพี่เอกก็ไปเที่ยวงานวัดด้วยกัน แต่ระหว่างที่พี่เอกดูมวยอยู่นั้นได้เกิดไปกระทบกระทั่งกับวัยรุ่นเจ้าถิ่นสองคน แล้วพี่ศักดิ์เหมือนจะรู้จักกับวัยรุ่นฝั่งนั้นก็เลยเข้าไปเคลียว่า “ขอเถอะ เพื่อนกูเอง อย่ามีเรื่องกันเลย” แต่วัยรุ่นสองคนฝั่งนั้นไม่ยอม พุ่งตรงเข้ามาทำร้ายพี่เอก
ปรากฏว่าวัยรุ่นสองคนนั้นสู้พี่เอกไม่ได้เพราะว่าพี่เอกเป็นคนตัวใหญ่ สรุปวันนั้นก็ต่างคนต่างแยกย้ายกันไป พี่ศักดิ์มาส่งพี่เอกที่สวน แล้วพี่ศักดิ์ก็กลับบ้าน ซึ่งบ้านกับสวนอยู่ห่างกันประมาณ 5-6 โล
วันต่อมาแฟนพี่ศักดิ์มาหาที่บ้าน พี่ศักดิ์จึงไม่ได้ไปหาพี่เอก จนผ่านไปประมาณ 3-4 วันหลังจากเกิดเรื่อง คืนนั้นขณะที่พี่ศักดิ์นอนหลับได้ฝันเห็นตัวเองกับพี่เอก นั่งกินนั่งดื่มกันอยู่ในฝัน แต่พี่เอกหน้าตาไม่ค่อยสู้ดีนัก ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้แล้วก็พูดกับพี่ศักดิ์ว่า
“จะเข้ามาหาวันไหน ถ้าเข้ามาช่วยเอาเบอร์โทรศัพท์ของพี่สาว ไปโทรหาให้หน่อย แล้วบอกพี่สาวทีว่า ให้มารับหน่อย อยากกลับบ้าน” ในฝันพี่ศักดิ์ก็บอกว่า “อ้าว แล้วทำไมไม่กลับไปละ” พี่เอกบอกว่า “กลับไม่ได้ ให้พี่สาวมารับที” แล้วพี่ศักดิ์ก็สะดุ้งตื่นขึ้น
หลังจากตื่นมาพี่ศักดิ์จำเรื่องราวในความฝันได้ทั้งหมด แต่ก็ไม่ได้ไปหาพี่เอก จนเวลาผ่านไปเป็นสัปดาห์ จนกระทั่งแฟนพี่ศักดิ์กลับบ้าน พี่ศักดิ์ไปส่งแฟนขึ้นรถเสร็จก็ค่อนข้างจะมืดละ หลังจากแวะซื้อของเสร็จ ก็จะไปหาพี่เอกในสวน กว่าเข้าไปในสวนก็มืดพอดี พี่ศักดิ์คิดในใจว่า “ทำไมพี่เอกไม่จุดไฟบ้างเลยวะ ในบ้านมืดเชียว” พี่ศักดิ์จอดรถมอเตอร์ไซค์ตรงแคร่ที่อยู่บริเวณหน้าบ้าน ห่างจากตัวบ้านประมาณ 20-30 เมตร อยู่ใต้ต้นมังคุด แล้วเอาของวางที่แคร่และกำลังจะเดินไปที่บ้าน
ในจังหวะพี่ศักดิ์กำลังจะขึ้นบ้าน พอแหงนหน้าขึ้นมาก็ต้องตกใจ เมื่อเจอพี่เอกยืนอยู่บนบ้าน
“ไอ้บ้า… ตกใจหมดมายืนทำอะไรมืดๆ ทำไมไม่ก่อไฟ ก่อฟืนบ้างวะ” พี่ศักดิ์พูด
“จะนอนแล้ว” พี่เอกตอบ
“นอนอะไร มากินด้วยกันก่อน รอตั้งนานกว่าจะมีโอกาส กว่าแฟนจะกลับบ้าน” พี่ศักดิ์พูด
พี่เอกเดินลงมานั่งด้วยกันที่แคร่ ทั้งคู่นั่งดื่มนั่งกินกันอยู่พักนึง อยู่ๆก็ลมพัดโชยมาพร้อมกลิ่นเหม็นสาป เหม็นเน่าลอยมาเตะจมูกพี่ศักดิ์ พี่ศักดิ์จึงเอ๋ยปากถามพี่เอกว่า
“ตัวอะไรมันตายวะ ทำไมมันเหม็นจัง”
“สงสัยหมาตายมั้ง แต่หาแล้วไม่เจอ” พี่เอกตอบ
เวลาผ่านไปเกือบชั่วโมง พี่ศักดิ์สังเกตว่าพี่เอกไม่เตะอะไรเลยทั้งอาหาร ทั้งเหล้า พี่ศักดิ์เลยถามพี่เอกว่า
“วันนี้เป็นอะไรวะ อะไรก็ไม่กิน เหล้าก็ไม่กิน ทำไมวะ”
“กินไม่ได้” พี่เอกตอบ
“อ้าว ทำไมกินไม่ได้” พี่ศักดิ์ถาม
“ชวนกูหรือยังละ” พี่เอกพูด
“ทำไมกูต้องชวนด้วย กูก็ซื้อมาแล้วนี่ ทำไมกูต้องประเคนให้อีก” พี่ศักดิ์ตอบแบบงงๆ
หลังจากนั่งกินกันไปได้สักพักพี่ศักดิ์ก็เริ่มเมาจนหลับไปตรงแคร่นั้นเลย มารู้สึกตัวอีกทีตอนช่วงตีห้ากว่าๆ ใกล้ๆหกโมงเพราะไฟมันเริ่มมอดอากาศมันก็เริ่มหนาว ยุงก็เริ่มกัด พี่ศักดิ์ก็เลยตื่น พอลุกขึ้นมาก็ไม่เห็นพี่เอกแล้ว พี่ศักดิ์คิดในใจว่า
“ไอ้นี่หนีไปนอนไม่เรียกเลย ปล่อยให้กูนอนอยู่ข้างนอกตากยุงอย่างงี้ได้ไง” พี่ศักดิ์งัวเงียเดินเซไปเซมาเข้าไปในสวนเพื่อที่จะปัสสาวะ
ตอนนั้นฟ้าเริ่มสว่างแล้ว พี่ศักดิ์ยืนปัสสาวะอยู่สายตาก็มองเข้าไปในสวน ในระยะประมาณสัก 10 เมตร พี่ศักดิ์เห็นคนนอนอยู่ก็ตกใจร้อง “อ้าว ไอ้เอกมานอนอะไรอยู่ตรงนี้วะ สงสัยเมาหนัก” พี่ศักดิ์จึงเดินเข้าไปดู แต่พอเดินเข้าไปใกล้เรื่อยๆ อยู่ ๆ ก็มีพวกแมลงวันแตกฮือขึ้นมา ไอ้เอก !! สภาพศพคือแห้งกังหมดแล้ว คงตายมาหลายวันแล้ว
พี่ศักดิ์ตกใจหันหลังได้ก็วิ่งหนีออกมาทันทีไม่สนใจอะไรทั้งนั้น พร้อมกับตะโกนว่า “เอก เอก เป็นอะไร” พี่ศักดิ์วิ่งออกไปไกลประมาณ 5-6 กิโลจนกระทั่งถึงบ้าน พี่ศักดิ์ก็เข้าไปนั่งตัวสั่นอยู่ในบ้าน จนแม่พี่ศักดิ์มาเห็นจึงเข้าไปถามพี่ศักดิ์ว่าเป็นอะไร พี่ศักดิ์เล่าสิ่งที่เจอให้แม่ฟัง หลังจากฟังจบแม่พี่ศักดิ์ก็พาไปโรงพักเพื่อแจ้งความ
หลังจากนั้นเวลาประมาณ 9-10 โมง ตำรวจก็มาเข้าตรวจสอบที่เกิดเหตุ แต่ปรากฏว่าพอเข้าไปพลิกศพขึ้นมา แต่มันกลับไม่ใช่ศพของพี่เอก พี่ศักดิ์ก็งงว่าแล้วศพนี้คือใคร แล้วพี่เอกหายไปไหน จึงเดินเข้าไปดูใกล้ๆให้ชัดเจน จนจำได้ว่าศพนี้คือผู้ชายคนที่มีเรื่องกับพี่เอกที่งานวัด พี่ศักดิ์ก็งง คิดในใจว่าแล้วพี่เอกหายไปไหนหรือว่าพี่เอกจะฆ่าไอ้นี่ตายแล้วหนีไป ซึ่งในระหว่างที่กำลังคิดอยู่นั้น ก็มีเสียงตำรวจคนหนึ่งพูดขึ้นมาว่า “บนบ้านมีอีก ศพหนึ่งนะ”
หลังจากขึ้นไปดูบนบ้าน ก็พบว่าเป็นศพพี่เอกอยู่ในห้องนอน สภาพศพก็พอๆกัน พี่ศักดิ์ทำอะไรไม่ถูกเอาแต่ร้องห่มร้องไห้แล้วเล่าเรื่องราวต่างๆให้ตำรวจฟังว่าศพนี้คือศพเพื่อนแก แต่ศพนู้นคือศพคนที่เคยมีเรื่องทะเลาะวิวาห์กันในงานวัดมาก่อน
พี่ศักดิ์ยังบอกต่อว่ามีอีกคนหนึ่งไม่รู้ว่ามันมาด้วยกันไหม เพราะตอนวันที่มีเรื่องมันมีสองคน ซึ่งไม่รู้ว่ามันมาด้วยกันไหม ตำรวจจึงไปตามสืบ แต่ปรากฏว่ามันไม่อยู่บ้าน มันหนีไปแล้ว ตำรวจจึงออกตามหาจนสุดท้ายไปตามจับได้อีกจังหวัดนึง
หลังจากสืบสวนสอบปากคำคนร้ายก็ให้การรับสารภาพ ยอมรับว่าวันนั้นหลังจากที่มีเรื่องกันเสร็จแล้ว เค้าสองคนก็แอบตามพี่ศักดิ์กับพี่เอกมา พอมาถึงก็เอารถเข้ามาแอบในสวน ซุ่มดูจนเห็นพี่ศักดิ์กลับไปแล้วพี่เอกนั่งดื่มเหล้าอยู่คนเดียวต่อ จนพี่เอกดื่มเสร็จ เดินขึ้นบ้านไปนอน เค้าก็รอจังหวะรอเวลาให้พี่เอกหลับ แล้วค่อยออกมา คนหนึ่งคอยอยู่ข้างล่าง อีกคนขึ้นไปข้างบนถือมีดขึ้นไปด้วย
สักพักก็ได้ยินเสียงเหมือนคนต่อสู้กัน ปึง ปัง ปึงปัง แล้วเพื่อนเค้าก็วิ่งออกมาโดยเอามือกุมที่คอไว้ เลือดไหลเต็มตัวไปหมดเลย ตอนนั้นตัวเค้าเห็นแล้วว่าเพื่อนเค้าโดนแทงเข้าที่คอ เค้าเลยประคองเพื่อนไปที่รถ พอไปถึงรถเพื่อนเค้าเริ่มแย่จนทรุดล้มลงและเสียชีวิตตรงนั้นก็คือจุดที่พี่ศักดิ์พบศพ
เค้าทำอะไรไม่ถูก แต่พอเห็นเพื่อนเสียชีวิต คนร้ายก็เลยหนีไป คือเหมือนกับคนที่ตายขึ้นไปแทงพี่เอก แล้วพี่เอกยังไม่ตายน่าจะฮึดสู้เฮือกสุดท้าย แย่งมีดมาได้ก็แทงสวนกลับทะลุคอจึงเป็นเหตุให้เพื่อเค้าเสียชีวิต
วันที่เจอศพพี่เอก ตำรวจทำการชันสูตร พลิกศพขึ้นมา ทำให้ไปเจอเอกสารที่พี่เอกพับเก็บเอาไว้ในถุงแกง แล้วเอายางมัดไว้อยู่ที่ตัวพี่เอก ซึ่งพอเปิดถุงออกมาก็พบว่าเป็นบัตรประชาชนของพี่เอก และกระดาษแผ่นนึงเขียนเบอร์โทรศัพท์ไว้ พี่ศักดิ์เลยบอกว่า อันนี้แกขอได้ไหม เผื่อจะเป็นเบอร์พี่สาวของพี่เอก เดี๋ยวจะลองเอาไปติดต่อดู ถ้าเป็นพี่สาวพี่เอกจะได้ให้มารับศพ ปรากฏว่าโทรไปเป็นเบอร์บ้านที่ต่างจังหวัดของพี่สาวพี่เอกจริงๆ พี่สาวพี่เอกก็เดินทางมารับศพกลับไป
พี่ศักดิ์รู้สึกว่าเหตุการณ์นี้เป็นเรื่องที่สะเทือนใจแกมาก เพราะพี่เอกเป็นเพื่อนรักของพี่ศักดิ์มาก อีกอย่างพี่เอกก็น่าสงสารพี่เอกเป็นคนที่สู้ชีวิต ต้องออกมาทำงานอยู่ต่างถิ่นต่างที่ ซึ่งพี่ศักดิ์เองก็ไม่ได้สนิทกับใครมากขนาดนี้มาก่อน เวลามีปัญหาอะไรก็จะได้พี่เอกคอยช่วยเหลืออยู่ข้างๆตลอด พอมาเจอแบบนี้แกเลยทำอะไรไม่ถูก สะเทือนใจมาก จึงเดินทางไปช่วยงานศพพี่เอกที่จังหวัดจนกระทั่งเสร็จงาน…
ในคืนหนึ่งคุณทำอะไร ครูกุลชญา ศิริไทยถาม
เครดิต คุณเดี่ยว
เรียบเรียงโดย คลังหลอน
เรื่องนี้เป็นเรื่องของรุ่นพี่คนหนึ่งชื่อว่า พี่ศักดิ์ พี่ศักดิ์มีเพื่อนสนิทชื่อว่า พี่เอก เมื่อสมัย 30 ปีที่แล้ว ตอนนั้นพี่ศักดิ์กับพี่เอกอายุประมาณ 18-19 กำลังเป็นวัยรุ่น พี่เอกเป็นคนต่างถิ่นมาอาศัยอยู่ในจังหวัดที่พี่ศักดิ์อยู่ พี่ศักดิ์อยู่บ้านคนเดียว เป็นลูกคนเดียวและบ้านพี่ศักดิ์เป็นคนค่อนข้างมีฐานะ
พี่ศักดิ์กับพี่เอกเป็นเพื่อนที่รักและสนิทกันมาก เพราะเป็นคนที่ชอบอะไรเหมือนๆกัน ไม่ว่าจะมวยหรือไก่ชน ซึ่งตอนที่เจอกันครั้งครั้งแรกพี่ศักดิ์รู้สึกสงสารพี่เอกเพราะพี่เอกตัวคนเดียวอยู่คนเดียวไม่มีใคร ตั้งแต่พ่อแม่พี่เอกเสีย พี่เอกก็ไปอยู่กับพี่สาว แต่พี่สาวมีแฟนพี่เอกเลยรู้สึกว่าตัวเองนั้นเป็นส่วนเกิน จึงเดินทางออกมาจากบ้านมาเพื่อหางานทำ อาศัยนอนตามวัดบ้าง รับจ้างทำงานทุกอย่างที่มีให้ทำ
ที่บ้านพี่ศักดิ์มีสวนผลไม้ ซึ่งในสวนจะมีกระท่อมที่เอาไว้สำหรับนอนเฝ้าสวน จึงเสนอให้พี่เอกไปอยู่ที่นั่น และจ้างให้เฝ้าสวนไปด้วย แต่จะลำบากนิดหน่อยเนื่องจากที่นั่นไม่มีไฟฟ้าใช้ แต่ก็ไม่ใช่ปัญหาอะไร ได้ทั้งที่อยู่ได้ทั้งเงิน พี่เอกจึงตอบตกลงทันที หลังจากที่พี่เอกย้ายมาอยู่ พี่ศักดิ์ก็มักจะแวะมาพี่เอกที่กระท่อมทุกวัน
พี่ศักดิ์กับพี่เอกชอบไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดเวลา เรียกได้ว่าเจอพี่ศักดิ์ที่ไหนก็เจอพี่เอกที่นั่น จนตอนหลังพี่ศักดิ์เริ่มมีแฟน แกอยู่กับแฟนซะส่วนใหญ่ จนเวลาที่มีให้พี่เอกนั้นลดน้อยลง จากที่เคยไปหาพี่เอกทุกวันก็ลดเหลืออาทิตย์นึงไปหาวันสองวัน คือไปเฉพาะวันที่แฟนแกกลับบ้าน ถ้าอาทิตย์ไหนแฟนพี่ศักดิ์ไม่ได้กลับบ้าน แกก็จะไม่ได้ไป…
จนกระทั่งวันหนึ่งแฟนพี่ศักดิ์กลับบ้าน แกก็รีบไปหาพี่เอกโดยแวะซื้อโน้นซื้อนี่ไปให้ ทั้งสองคนนั่งคุยกันและชวนกันว่า “วันเสาร์ช่วงกลางวันจะไปสนามชนไก่ พอตกกลางคืนเราค่อยไปเที่ยวงานวัดกันต่อ
ตกเย็นวันเสาร์ตามที่นัดหมายกันไว้ พี่ศักดิ์กับพี่เอกก็ไปเที่ยวงานวัดด้วยกัน แต่ระหว่างที่พี่เอกดูมวยอยู่นั้นได้เกิดไปกระทบกระทั่งกับวัยรุ่นเจ้าถิ่นสองคน แล้วพี่ศักดิ์เหมือนจะรู้จักกับวัยรุ่นฝั่งนั้นก็เลยเข้าไปเคลียว่า “ขอเถอะ เพื่อนกูเอง อย่ามีเรื่องกันเลย” แต่วัยรุ่นสองคนฝั่งนั้นไม่ยอม พุ่งตรงเข้ามาทำร้ายพี่เอก
ปรากฏว่าวัยรุ่นสองคนนั้นสู้พี่เอกไม่ได้เพราะว่าพี่เอกเป็นคนตัวใหญ่ สรุปวันนั้นก็ต่างคนต่างแยกย้ายกันไป พี่ศักดิ์มาส่งพี่เอกที่สวน แล้วพี่ศักดิ์ก็กลับบ้าน ซึ่งบ้านกับสวนอยู่ห่างกันประมาณ 5-6 โล
วันต่อมาแฟนพี่ศักดิ์มาหาที่บ้าน พี่ศักดิ์จึงไม่ได้ไปหาพี่เอก จนผ่านไปประมาณ 3-4 วันหลังจากเกิดเรื่อง คืนนั้นขณะที่พี่ศักดิ์นอนหลับได้ฝันเห็นตัวเองกับพี่เอก นั่งกินนั่งดื่มกันอยู่ในฝัน แต่พี่เอกหน้าตาไม่ค่อยสู้ดีนัก ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้แล้วก็พูดกับพี่ศักดิ์ว่า
“จะเข้ามาหาวันไหน ถ้าเข้ามาช่วยเอาเบอร์โทรศัพท์ของพี่สาว ไปโทรหาให้หน่อย แล้วบอกพี่สาวทีว่า ให้มารับหน่อย อยากกลับบ้าน” ในฝันพี่ศักดิ์ก็บอกว่า “อ้าว แล้วทำไมไม่กลับไปละ” พี่เอกบอกว่า “กลับไม่ได้ ให้พี่สาวมารับที” แล้วพี่ศักดิ์ก็สะดุ้งตื่นขึ้น
หลังจากตื่นมาพี่ศักดิ์จำเรื่องราวในความฝันได้ทั้งหมด แต่ก็ไม่ได้ไปหาพี่เอก จนเวลาผ่านไปเป็นสัปดาห์ จนกระทั่งแฟนพี่ศักดิ์กลับบ้าน พี่ศักดิ์ไปส่งแฟนขึ้นรถเสร็จก็ค่อนข้างจะมืดละ หลังจากแวะซื้อของเสร็จ ก็จะไปหาพี่เอกในสวน กว่าเข้าไปในสวนก็มืดพอดี พี่ศักดิ์คิดในใจว่า “ทำไมพี่เอกไม่จุดไฟบ้างเลยวะ ในบ้านมืดเชียว” พี่ศักดิ์จอดรถมอเตอร์ไซค์ตรงแคร่ที่อยู่บริเวณหน้าบ้าน ห่างจากตัวบ้านประมาณ 20-30 เมตร อยู่ใต้ต้นมังคุด แล้วเอาของวางที่แคร่และกำลังจะเดินไปที่บ้าน
ในจังหวะพี่ศักดิ์กำลังจะขึ้นบ้าน พอแหงนหน้าขึ้นมาก็ต้องตกใจ เมื่อเจอพี่เอกยืนอยู่บนบ้าน
“ไอ้บ้า… ตกใจหมดมายืนทำอะไรมืดๆ ทำไมไม่ก่อไฟ ก่อฟืนบ้างวะ” พี่ศักดิ์พูด
“จะนอนแล้ว” พี่เอกตอบ
“นอนอะไร มากินด้วยกันก่อน รอตั้งนานกว่าจะมีโอกาส กว่าแฟนจะกลับบ้าน” พี่ศักดิ์พูด
พี่เอกเดินลงมานั่งด้วยกันที่แคร่ ทั้งคู่นั่งดื่มนั่งกินกันอยู่พักนึง อยู่ๆก็ลมพัดโชยมาพร้อมกลิ่นเหม็นสาป เหม็นเน่าลอยมาเตะจมูกพี่ศักดิ์ พี่ศักดิ์จึงเอ๋ยปากถามพี่เอกว่า
“ตัวอะไรมันตายวะ ทำไมมันเหม็นจัง”
“สงสัยหมาตายมั้ง แต่หาแล้วไม่เจอ” พี่เอกตอบ
เวลาผ่านไปเกือบชั่วโมง พี่ศักดิ์สังเกตว่าพี่เอกไม่เตะอะไรเลยทั้งอาหาร ทั้งเหล้า พี่ศักดิ์เลยถามพี่เอกว่า
“วันนี้เป็นอะไรวะ อะไรก็ไม่กิน เหล้าก็ไม่กิน ทำไมวะ”
“กินไม่ได้” พี่เอกตอบ
“อ้าว ทำไมกินไม่ได้” พี่ศักดิ์ถาม
“ชวนกูหรือยังละ” พี่เอกพูด
“ทำไมกูต้องชวนด้วย กูก็ซื้อมาแล้วนี่ ทำไมกูต้องประเคนให้อีก” พี่ศักดิ์ตอบแบบงงๆ
หลังจากนั่งกินกันไปได้สักพักพี่ศักดิ์ก็เริ่มเมาจนหลับไปตรงแคร่นั้นเลย มารู้สึกตัวอีกทีตอนช่วงตีห้ากว่าๆ ใกล้ๆหกโมงเพราะไฟมันเริ่มมอดอากาศมันก็เริ่มหนาว ยุงก็เริ่มกัด พี่ศักดิ์ก็เลยตื่น พอลุกขึ้นมาก็ไม่เห็นพี่เอกแล้ว พี่ศักดิ์คิดในใจว่า
“ไอ้นี่หนีไปนอนไม่เรียกเลย ปล่อยให้กูนอนอยู่ข้างนอกตากยุงอย่างงี้ได้ไง” พี่ศักดิ์งัวเงียเดินเซไปเซมาเข้าไปในสวนเพื่อที่จะปัสสาวะ
ตอนนั้นฟ้าเริ่มสว่างแล้ว พี่ศักดิ์ยืนปัสสาวะอยู่สายตาก็มองเข้าไปในสวน ในระยะประมาณสัก 10 เมตร พี่ศักดิ์เห็นคนนอนอยู่ก็ตกใจร้อง “อ้าว ไอ้เอกมานอนอะไรอยู่ตรงนี้วะ สงสัยเมาหนัก” พี่ศักดิ์จึงเดินเข้าไปดู แต่พอเดินเข้าไปใกล้เรื่อยๆ อยู่ ๆ ก็มีพวกแมลงวันแตกฮือขึ้นมา ไอ้เอก !! สภาพศพคือแห้งกังหมดแล้ว คงตายมาหลายวันแล้ว
พี่ศักดิ์ตกใจหันหลังได้ก็วิ่งหนีออกมาทันทีไม่สนใจอะไรทั้งนั้น พร้อมกับตะโกนว่า “เอก เอก เป็นอะไร” พี่ศักดิ์วิ่งออกไปไกลประมาณ 5-6 กิโลจนกระทั่งถึงบ้าน พี่ศักดิ์ก็เข้าไปนั่งตัวสั่นอยู่ในบ้าน จนแม่พี่ศักดิ์มาเห็นจึงเข้าไปถามพี่ศักดิ์ว่าเป็นอะไร พี่ศักดิ์เล่าสิ่งที่เจอให้แม่ฟัง หลังจากฟังจบแม่พี่ศักดิ์ก็พาไปโรงพักเพื่อแจ้งความ
หลังจากนั้นเวลาประมาณ 9-10 โมง ตำรวจก็มาเข้าตรวจสอบที่เกิดเหตุ แต่ปรากฏว่าพอเข้าไปพลิกศพขึ้นมา แต่มันกลับไม่ใช่ศพของพี่เอก พี่ศักดิ์ก็งงว่าแล้วศพนี้คือใคร แล้วพี่เอกหายไปไหน จึงเดินเข้าไปดูใกล้ๆให้ชัดเจน จนจำได้ว่าศพนี้คือผู้ชายคนที่มีเรื่องกับพี่เอกที่งานวัด พี่ศักดิ์ก็งง คิดในใจว่าแล้วพี่เอกหายไปไหนหรือว่าพี่เอกจะฆ่าไอ้นี่ตายแล้วหนีไป ซึ่งในระหว่างที่กำลังคิดอยู่นั้น ก็มีเสียงตำรวจคนหนึ่งพูดขึ้นมาว่า “บนบ้านมีอีก ศพหนึ่งนะ”
หลังจากขึ้นไปดูบนบ้าน ก็พบว่าเป็นศพพี่เอกอยู่ในห้องนอน สภาพศพก็พอๆกัน พี่ศักดิ์ทำอะไรไม่ถูกเอาแต่ร้องห่มร้องไห้แล้วเล่าเรื่องราวต่างๆให้ตำรวจฟังว่าศพนี้คือศพเพื่อนแก แต่ศพนู้นคือศพคนที่เคยมีเรื่องทะเลาะวิวาห์กันในงานวัดมาก่อน
พี่ศักดิ์ยังบอกต่อว่ามีอีกคนหนึ่งไม่รู้ว่ามันมาด้วยกันไหม เพราะตอนวันที่มีเรื่องมันมีสองคน ซึ่งไม่รู้ว่ามันมาด้วยกันไหม ตำรวจจึงไปตามสืบ แต่ปรากฏว่ามันไม่อยู่บ้าน มันหนีไปแล้ว ตำรวจจึงออกตามหาจนสุดท้ายไปตามจับได้อีกจังหวัดนึง
หลังจากสืบสวนสอบปากคำคนร้ายก็ให้การรับสารภาพ ยอมรับว่าวันนั้นหลังจากที่มีเรื่องกันเสร็จแล้ว เค้าสองคนก็แอบตามพี่ศักดิ์กับพี่เอกมา พอมาถึงก็เอารถเข้ามาแอบในสวน ซุ่มดูจนเห็นพี่ศักดิ์กลับไปแล้วพี่เอกนั่งดื่มเหล้าอยู่คนเดียวต่อ จนพี่เอกดื่มเสร็จ เดินขึ้นบ้านไปนอน เค้าก็รอจังหวะรอเวลาให้พี่เอกหลับ แล้วค่อยออกมา คนหนึ่งคอยอยู่ข้างล่าง อีกคนขึ้นไปข้างบนถือมีดขึ้นไปด้วย
สักพักก็ได้ยินเสียงเหมือนคนต่อสู้กัน ปึง ปัง ปึงปัง แล้วเพื่อนเค้าก็วิ่งออกมาโดยเอามือกุมที่คอไว้ เลือดไหลเต็มตัวไปหมดเลย ตอนนั้นตัวเค้าเห็นแล้วว่าเพื่อนเค้าโดนแทงเข้าที่คอ เค้าเลยประคองเพื่อนไปที่รถ พอไปถึงรถเพื่อนเค้าเริ่มแย่จนทรุดล้มลงและเสียชีวิตตรงนั้นก็คือจุดที่พี่ศักดิ์พบศพ
เค้าทำอะไรไม่ถูก แต่พอเห็นเพื่อนเสียชีวิต คนร้ายก็เลยหนีไป คือเหมือนกับคนที่ตายขึ้นไปแทงพี่เอก แล้วพี่เอกยังไม่ตายน่าจะฮึดสู้เฮือกสุดท้าย แย่งมีดมาได้ก็แทงสวนกลับทะลุคอจึงเป็นเหตุให้เพื่อเค้าเสียชีวิต
วันที่เจอศพพี่เอก ตำรวจทำการชันสูตร พลิกศพขึ้นมา ทำให้ไปเจอเอกสารที่พี่เอกพับเก็บเอาไว้ในถุงแกง แล้วเอายางมัดไว้อยู่ที่ตัวพี่เอก ซึ่งพอเปิดถุงออกมาก็พบว่าเป็นบัตรประชาชนของพี่เอก และกระดาษแผ่นนึงเขียนเบอร์โทรศัพท์ไว้ พี่ศักดิ์เลยบอกว่า อันนี้แกขอได้ไหม เผื่อจะเป็นเบอร์พี่สาวของพี่เอก เดี๋ยวจะลองเอาไปติดต่อดู ถ้าเป็นพี่สาวพี่เอกจะได้ให้มารับศพ ปรากฏว่าโทรไปเป็นเบอร์บ้านที่ต่างจังหวัดของพี่สาวพี่เอกจริงๆ พี่สาวพี่เอกก็เดินทางมารับศพกลับไป
พี่ศักดิ์รู้สึกว่าเหตุการณ์นี้เป็นเรื่องที่สะเทือนใจแกมาก เพราะพี่เอกเป็นเพื่อนรักของพี่ศักดิ์มาก อีกอย่างพี่เอกก็น่าสงสารพี่เอกเป็นคนที่สู้ชีวิต ต้องออกมาทำงานอยู่ต่างถิ่นต่างที่ ซึ่งพี่ศักดิ์เองก็ไม่ได้สนิทกับใครมากขนาดนี้มาก่อน เวลามีปัญหาอะไรก็จะได้พี่เอกคอยช่วยเหลืออยู่ข้างๆตลอด พอมาเจอแบบนี้แกเลยทำอะไรไม่ถูก สะเทือนใจมาก จึงเดินทางไปช่วยงานศพพี่เอกที่จังหวัดจนกระทั่งเสร็จงาน…