สวัสดีค่ะ หนูมีปัญหาและความในใจอยากระบาย หนูเป็นคนที่ครอบครัวก็ไม่ได้อยู่ในขั้นที่บ้านแตกสาแหรกขาดอะไรนัก เพียงแต่พ่อแม่แยกทางกัน อยู่กันคนละจังหวัด หนูในตอนแรกนั้นอาศัยอยู่กับพ่อ จนเรียนจบในระดับชั้นหนึ่งจึงย้ายมาอยู่กับแม่อีกจังหวัด แต่ก็ยังติดต่อกับพ่อและช่วงปิดเทอมก็กลับไปหาพ่อเสมอ ค่าใช้จ่ายทุกอย่างในตอนที่อยู่กับแม่พ่อก็เป็นคนจ่ายทั้งหมด แต่ปัญหาอยู่ที่ยายของหนูค่ะ ยายไม่ชอบพ่อ และหนูก็ดันเกิดหน้าเหมือนพ่อ เหมือนแบบเหมือนมาก ถ้าหนูเป็นผู้ชายก็คือพ่อเวอร์ชั่นตอนเด็กเลย ปัญหามันเริ่มเกิดจากพอยายไม่ชอบพ่อก็พาลไม่ชอบหนูไปด้วย บ้านแม่ที่หนูอยู่มีแม่ ยายและก็น้องชาย ตลอดเวลาที่อยู่บ้านทุกครั้งไม่ว่าหนูจะทำอะไรก็ดูไม่พอใจยายไปหมด ชอบด่าชอบดุ และทุกครั้งก็จะอ้างชื่อพ่อตลอด ทั้งๆที่หนูกับน้องชายก็ย้ายมาอยู่กับแม่พร้อมกัน แต่มีหนูคนเดียวที่โดนยายด่ายายว่า จากเล็กๆน้อยๆก็เริ่มหนัก แต่หนูไม่เคยสวนกลับยายไปเลยเพราะคำว่าผู้ใหญ่มันค้ำหัว และเรื่องนี้หนูก็ไม่เคยบอกใครเลยแม้แต่พ่อหนูก็ไม่เคยบอก แต่แม่ก็รับรู้ตลอดนะคะแต่ก็ไม่เคยห้ามยายหรือปลอบหนู จนบางครั้งหนูก็น้อยใจ หนูเลยขอพ่อไปอยู่หอใกล้รร พ่อก็อนุญาตโดยไม่ถามเหตุผลอะไร หลังจากที่หนูย้ายมาอยู่หอก็มีโทรคุยหาแม่บ้าง แต่ไม่คุยกับยายเลย หนูก็มีความสุขที่ออกมาจากจุดนั้น บางครั้งหนูก็คิดว่าหรือญาติฝั่งแม่จะไม่ชอบหนูเพราะหนูอยู่เหมือนพ่อเพราะป้าที่เป็นพี่สาวแม่ก็ชอบด่าหนูและบ้างชื่อพ่อเหมือนกัน แต่เขาก็ควรจะคิดหน่อยว่าหนูกับพ่อเป็นคนละคนกัน หนูเป็นแค่เด็กที่เกิดมาไม่รู้อิโหน่อิเหนา ไม่รู้ปัญหาต่างๆที่ผู้ใหญ่มีกันหรอก จนตอนนี้หนูก็ไม่เคยกลับบ้านแม่เลยค่ะ จนพี่สาวที่ทำงานอยู่อีกจังหวัดนึงโทรมาถามว่าทำไมไม่กลับบ้านไปหาแม่บ้าง หยุดเสาร์-อาทิตย์ก็กลับได้ หนูอยากจะบอกพี่มากว่าที่หนูไม่เคยกลับไปเลยเพราะทุกคนไม่รักหนู เขาไม่เคยมองหนูเป็นครอบครัว แต่หนูก็ไม่ได้เล่าอะไรให้พี่สาวฟัง แค่บอกว่ากิจกรรมเยอะเท่านั้น ปิดเทอมรอบนี้หนูก็คิดว่าหนูคงไม่กลับไปแล้ว คงจะกลับบ้านพ่อทีเดียว เพราะพ่อมองหนูเป็นลูกเป็นคนในครอบครัวเสมอ ทุกอย่างที่หนูพิมพ์ทั้งหมดนี้ หนูไม่ได้ต้องการให้ใครมาตอบหรืออ่านอะไร แต่หนูแค่อยากระบายความในใจที่หนูไม่สามารถบอกใครได้ ถ้าใครผ่านมาอ่านก็ขอบคุณนะคะที่รับฟัง
คนแก่รังแกฉัน
สวัสดีค่ะ หนูมีปัญหาและความในใจอยากระบาย หนูเป็นคนที่ครอบครัวก็ไม่ได้อยู่ในขั้นที่บ้านแตกสาแหรกขาดอะไรนัก เพียงแต่พ่อแม่แยกทางกัน อยู่กันคนละจังหวัด หนูในตอนแรกนั้นอาศัยอยู่กับพ่อ จนเรียนจบในระดับชั้นหนึ่งจึงย้ายมาอยู่กับแม่อีกจังหวัด แต่ก็ยังติดต่อกับพ่อและช่วงปิดเทอมก็กลับไปหาพ่อเสมอ ค่าใช้จ่ายทุกอย่างในตอนที่อยู่กับแม่พ่อก็เป็นคนจ่ายทั้งหมด แต่ปัญหาอยู่ที่ยายของหนูค่ะ ยายไม่ชอบพ่อ และหนูก็ดันเกิดหน้าเหมือนพ่อ เหมือนแบบเหมือนมาก ถ้าหนูเป็นผู้ชายก็คือพ่อเวอร์ชั่นตอนเด็กเลย ปัญหามันเริ่มเกิดจากพอยายไม่ชอบพ่อก็พาลไม่ชอบหนูไปด้วย บ้านแม่ที่หนูอยู่มีแม่ ยายและก็น้องชาย ตลอดเวลาที่อยู่บ้านทุกครั้งไม่ว่าหนูจะทำอะไรก็ดูไม่พอใจยายไปหมด ชอบด่าชอบดุ และทุกครั้งก็จะอ้างชื่อพ่อตลอด ทั้งๆที่หนูกับน้องชายก็ย้ายมาอยู่กับแม่พร้อมกัน แต่มีหนูคนเดียวที่โดนยายด่ายายว่า จากเล็กๆน้อยๆก็เริ่มหนัก แต่หนูไม่เคยสวนกลับยายไปเลยเพราะคำว่าผู้ใหญ่มันค้ำหัว และเรื่องนี้หนูก็ไม่เคยบอกใครเลยแม้แต่พ่อหนูก็ไม่เคยบอก แต่แม่ก็รับรู้ตลอดนะคะแต่ก็ไม่เคยห้ามยายหรือปลอบหนู จนบางครั้งหนูก็น้อยใจ หนูเลยขอพ่อไปอยู่หอใกล้รร พ่อก็อนุญาตโดยไม่ถามเหตุผลอะไร หลังจากที่หนูย้ายมาอยู่หอก็มีโทรคุยหาแม่บ้าง แต่ไม่คุยกับยายเลย หนูก็มีความสุขที่ออกมาจากจุดนั้น บางครั้งหนูก็คิดว่าหรือญาติฝั่งแม่จะไม่ชอบหนูเพราะหนูอยู่เหมือนพ่อเพราะป้าที่เป็นพี่สาวแม่ก็ชอบด่าหนูและบ้างชื่อพ่อเหมือนกัน แต่เขาก็ควรจะคิดหน่อยว่าหนูกับพ่อเป็นคนละคนกัน หนูเป็นแค่เด็กที่เกิดมาไม่รู้อิโหน่อิเหนา ไม่รู้ปัญหาต่างๆที่ผู้ใหญ่มีกันหรอก จนตอนนี้หนูก็ไม่เคยกลับบ้านแม่เลยค่ะ จนพี่สาวที่ทำงานอยู่อีกจังหวัดนึงโทรมาถามว่าทำไมไม่กลับบ้านไปหาแม่บ้าง หยุดเสาร์-อาทิตย์ก็กลับได้ หนูอยากจะบอกพี่มากว่าที่หนูไม่เคยกลับไปเลยเพราะทุกคนไม่รักหนู เขาไม่เคยมองหนูเป็นครอบครัว แต่หนูก็ไม่ได้เล่าอะไรให้พี่สาวฟัง แค่บอกว่ากิจกรรมเยอะเท่านั้น ปิดเทอมรอบนี้หนูก็คิดว่าหนูคงไม่กลับไปแล้ว คงจะกลับบ้านพ่อทีเดียว เพราะพ่อมองหนูเป็นลูกเป็นคนในครอบครัวเสมอ ทุกอย่างที่หนูพิมพ์ทั้งหมดนี้ หนูไม่ได้ต้องการให้ใครมาตอบหรืออ่านอะไร แต่หนูแค่อยากระบายความในใจที่หนูไม่สามารถบอกใครได้ ถ้าใครผ่านมาอ่านก็ขอบคุณนะคะที่รับฟัง