ทุกวันนี้ปัญหาการอยู่ การใช้ชีวิตในแต่ละวันมันไม่เคยมีความสุขเลย  ทั้งเรื่องงาน เรื่องครอบครัว  เรื่องการใช้ชีวิต ไม่มีแม้แต่รอยยิ้มซักวัน ร้องไห้  ก็ร้องไห้กับตัวเองเกือบทุกวัน ไม่มีคนให้กำลังใจซักคน ความรู้สึก มันเริ่มคิดกับตัวเองทุกวัน  ถ้าวันนึง..หายไปจากทุกคนไม่มีแม้ใครเห็น จะดีไหม? ทุกวันนี้ ถ้าไม่มีแม้การอยู่บนโลกนี้ยังดีกว่าไหม? เหนื่อยกับตัวเองยังสู้ได้ แต่การที่อยู่โดยไม่มีแม้รอยยิ้มมีแต่น้ำตา เคยคิดอยากไป . . ไหม? 
อดีตเคยเป็นโรคซึมเศร้า แต่หายแล้ว  แต่ตอนนี้ทุกอย่างที่เข้ามา และไม่มีแม้ใครสักคนคอยให้กำลังใจ มีแต่ทำให้ทุกข์ใจ อยู่ทุกวันๆๆๆๆ เคยอยากไปไม่ต้องคอยทำให้ใครสรรหาน้ำตามาให้ไหม เหนื่อยแล้วจริงๆ