ตอนนี้เราเหนื่อยใจและเสียใจที่สุด และกำลังคิดว่าจะเอาอย่างไรกับชีวิตครอบครัว
..คือตอนใช้ชีวิตวัยรุ่นช่างมีความสุข จนวันนึงที่มีผู้ชายคนนึงเข้ามาในชีวิต
และได้ลองคุยศึกษานิสัยใจคอ เป็นเวลา 3-4ปี เขาเป็นคนน่ารักมาก ไม่เจ้าชู้
ดูมีความรับผิดชอบ ลูกผู้ชาย รักเรายอมเราทำเพื่อเราทุกอย่าง ทุกอย่างผ่านไป
ด้วยดี จนวันนึง เราตัดสินใจแต่งงานกัน อะไรๆก็ยังดีอยู่ไม่ถึงกับแย่ เขาเริ่มมีโลกส่วนตัว
ไม่ค่อยสนใจเราเท่าไหร่ แต่เราก็ไม่ได้คิดว่ามันเป็นข้อเสียอะไรมากมาย
และมาถึงวันที่เรามีลูกกัน เขาไม่สนใจเราเท่าไหร่แล้ว มีโลกส่วนตัวมากขึ้น
ชอบแอบไปเล่นการพนัน(เล่นไพ่)(เล่นไก่ชน) พอมีลูกภาระทุกอย่างมันก็มากขึ้น
เราผ่าคลอด และต้องอยู่บ้านเลี้ยงลูก ตอนนี้ ลูก2ขวบ เขาเริ่มเห็นแก่ตัว เก็บเงินเดือนทำงาน
ไว้ใช้คนเดียว แบ่งให้เรา เดือนละ4พัน เขาบอกว่าเงินเดือนเขาได้เดือนละหมื่น เราก็เชื่อ
ละบริหารเงินใช้จ่ายของใช้ลูกและเราแบบประหยัดสุดๆ จนมารู้ว่าเงินเดือนแต่ละเดือนเขาได้
20,000 + และแอบกู้ตัง มาเล่นการพนันไก่ 10,000 คือขอพูดว่าเห็นแก่ตัวมากในขนาดที่ลูกและเมียไม่พอจะกิน
ลูกก็ต้องเข้าโรงเรียน ไหนจะค่าใช้จ่ายอะไร ค่าเทอม ค่าเสื้อผ้า เขาไม่เตรียมอะไรให้ลูกเลย ไม่สร้างอะไรให้ลูก แค่ซื้อนมซื้อของใช้
รอดไปแต่ละเดือน เสียความรู้สึก ในขนาดที่พ่อแม่คนอื่น ทำงานหนัก ซื้อรถสร้างบ้าน มีบ้านให้ลูกอยู่ แต่เขาเหมือนจะใช้ชีวิต
ไปแบบนี้จนตายเลยมั่ง ไม่สนใจใครทั้งนั้นเอาแต่ความพอใจของตัวเอง ตัวเองมาอันดับ1 พอเราพูดก็ทะเลาะกัน มาไล่ให้เราหาผัวใหม่
ในขนาดที่เรากับลูก มีชีวิตรอดแบบที่จะไม่พอกินไปแต่ละเดือน แต่เขาเล่นไพ่หมดครั้งละสองสามพัน ทนมาตลอดกับความเห็นแก่ตัวขอบเขามันหลายๆเรื่อง
ลูกแทบไม่มีอนาคต ทำไมคิดไม่ได้ ว่าเอาตังมาเก็บไว้เป็นค่าใช้จ่ายให้ลูกดีกว่ามั้ย ตอนนี้เงินสำรองลูกไม่มี เคยมีเหตุการณ์ลูกวิ่งล้มหัวแตก
เราต้องเอาสร้อยข้อมือที่พ่อซื้อให้ไปจำนำเพื่อรักษาลูก ในขนาดที่เขามีเงินสำรองไว้ชนไก่ ตอนนี้สงสารลูกมากอยากให้ลูกมีชีวิตที่ดีกว่านี้ อยากให้ลูก
มีพ่อมีแม่ครบ ไม่มีปมชีวิต(เราพ่อและแม่แยกทางกันแม่เลี้ยงเรามาคนเดียว) เราอยากให้ลูกมีครอบครัวที่ดีมีพ่อแม่ครบ แบบที่เราเห็นครอบครัวคนอื่น
แต่วันนี้ความอดทนมันใกล้จะถึงขีดจำกัด เราไม่รู้ควรทำอย่างไร ในขนาดที่เรามีเงินในบัญชี201บาท แต่เขามีไว้ใช้สำหรับเขา(คนเดียว) 10,000+
ขอคำแนะนำทางออกกับเรื่องนี้หน่อยค่ะ เครียดมาก
ทำอย่างไรเมื่อเลือกคู่ชีวิตผิด! เมื่อชีวิตคู่จะถึงทางตัน? ครอบครัวจะไปต่อยังไง?
..คือตอนใช้ชีวิตวัยรุ่นช่างมีความสุข จนวันนึงที่มีผู้ชายคนนึงเข้ามาในชีวิต
และได้ลองคุยศึกษานิสัยใจคอ เป็นเวลา 3-4ปี เขาเป็นคนน่ารักมาก ไม่เจ้าชู้
ดูมีความรับผิดชอบ ลูกผู้ชาย รักเรายอมเราทำเพื่อเราทุกอย่าง ทุกอย่างผ่านไป
ด้วยดี จนวันนึง เราตัดสินใจแต่งงานกัน อะไรๆก็ยังดีอยู่ไม่ถึงกับแย่ เขาเริ่มมีโลกส่วนตัว
ไม่ค่อยสนใจเราเท่าไหร่ แต่เราก็ไม่ได้คิดว่ามันเป็นข้อเสียอะไรมากมาย
และมาถึงวันที่เรามีลูกกัน เขาไม่สนใจเราเท่าไหร่แล้ว มีโลกส่วนตัวมากขึ้น
ชอบแอบไปเล่นการพนัน(เล่นไพ่)(เล่นไก่ชน) พอมีลูกภาระทุกอย่างมันก็มากขึ้น
เราผ่าคลอด และต้องอยู่บ้านเลี้ยงลูก ตอนนี้ ลูก2ขวบ เขาเริ่มเห็นแก่ตัว เก็บเงินเดือนทำงาน
ไว้ใช้คนเดียว แบ่งให้เรา เดือนละ4พัน เขาบอกว่าเงินเดือนเขาได้เดือนละหมื่น เราก็เชื่อ
ละบริหารเงินใช้จ่ายของใช้ลูกและเราแบบประหยัดสุดๆ จนมารู้ว่าเงินเดือนแต่ละเดือนเขาได้
20,000 + และแอบกู้ตัง มาเล่นการพนันไก่ 10,000 คือขอพูดว่าเห็นแก่ตัวมากในขนาดที่ลูกและเมียไม่พอจะกิน
ลูกก็ต้องเข้าโรงเรียน ไหนจะค่าใช้จ่ายอะไร ค่าเทอม ค่าเสื้อผ้า เขาไม่เตรียมอะไรให้ลูกเลย ไม่สร้างอะไรให้ลูก แค่ซื้อนมซื้อของใช้
รอดไปแต่ละเดือน เสียความรู้สึก ในขนาดที่พ่อแม่คนอื่น ทำงานหนัก ซื้อรถสร้างบ้าน มีบ้านให้ลูกอยู่ แต่เขาเหมือนจะใช้ชีวิต
ไปแบบนี้จนตายเลยมั่ง ไม่สนใจใครทั้งนั้นเอาแต่ความพอใจของตัวเอง ตัวเองมาอันดับ1 พอเราพูดก็ทะเลาะกัน มาไล่ให้เราหาผัวใหม่
ในขนาดที่เรากับลูก มีชีวิตรอดแบบที่จะไม่พอกินไปแต่ละเดือน แต่เขาเล่นไพ่หมดครั้งละสองสามพัน ทนมาตลอดกับความเห็นแก่ตัวขอบเขามันหลายๆเรื่อง
ลูกแทบไม่มีอนาคต ทำไมคิดไม่ได้ ว่าเอาตังมาเก็บไว้เป็นค่าใช้จ่ายให้ลูกดีกว่ามั้ย ตอนนี้เงินสำรองลูกไม่มี เคยมีเหตุการณ์ลูกวิ่งล้มหัวแตก
เราต้องเอาสร้อยข้อมือที่พ่อซื้อให้ไปจำนำเพื่อรักษาลูก ในขนาดที่เขามีเงินสำรองไว้ชนไก่ ตอนนี้สงสารลูกมากอยากให้ลูกมีชีวิตที่ดีกว่านี้ อยากให้ลูก
มีพ่อมีแม่ครบ ไม่มีปมชีวิต(เราพ่อและแม่แยกทางกันแม่เลี้ยงเรามาคนเดียว) เราอยากให้ลูกมีครอบครัวที่ดีมีพ่อแม่ครบ แบบที่เราเห็นครอบครัวคนอื่น
แต่วันนี้ความอดทนมันใกล้จะถึงขีดจำกัด เราไม่รู้ควรทำอย่างไร ในขนาดที่เรามีเงินในบัญชี201บาท แต่เขามีไว้ใช้สำหรับเขา(คนเดียว) 10,000+
ขอคำแนะนำทางออกกับเรื่องนี้หน่อยค่ะ เครียดมาก