ก่อนหน้านี้เคยตั้งกระทู้ว่าแฟนแอบนอกกาย แล้วมีความคิดที่ว่าไปต่อหรือออกมาดี สรุปก็คือเลือกที่จะออกมา เอาจริงๆพอเลิกก็มีบางครั้งที่รู้ความจริงอะไร
หลายๆอย่าง คือเราจับได้ตอน ช่วงสิ้นเดือนธันวา ปี 2562 ว่าเขาไปมีอะไรกับคนอื่น จากนั้นก็มีติดต่อกันบ้าง แล้วก็เลิกขาดได้จะเป็นปีแล้ว (แต่ก็ยังมีแอบ
ห่วง แอบคิดถึงบ้าง) แต่เราไปส่องเฟสคนที่เขาแอบไปมีไรกันเขาตั้งว่าคบกันตอนเดือนที่ 10 ปี 62 คิดไปคิดมาก็ตลอกให้เขาหลอกอยู่ตั้งนาน ว่าจะกลับมา
รักกัน แล้วก็ปลงไปแล้วแหละ คิดว่ามันก็แค่ฝันร้ายเตี๋ยวเวลาจะช่วยเยียวยาทุกอย่าง ก็แอบมีคิดบ้างว่าเขาได้แฟนเราไปแบบไหนเขาก็คงจะเสียไปแบบนั้น
เหมือนกัน แต่เขาก็มีทักมาคุยกับเราบ้างแต่ด้วยความที่ยัง โกรธยังแค้นเขาทั้งสองคน ก็ก็เลยเลือกที่จะคุย คุยได้สักพักก็เหมือนว่าผู้หญิงคนนั้นจับได้ ( คนที่
เคยแอบมีอะไรกันกับเฟนเรา) เขาก็มาขอว่าให้เลิกยุ่ง ก็ประชดประชันกันไปพอสมควร แล้วเขาก็ส่งภาพแชทที่เขาแชทกันมาให้ดู
: ผมรักพี่ผมไม่ได้รักเขา
ประมาณนี้ เราก็เลยส่งที่แฟนเก่าเรามาคุยกับเราไปให้ดูที่เขาคุยกับเราบ้ง ประมาณนี้
: เค้าไม่ได้รักพี่เขาเลย ที่เลือกเขาก็เพราะสงสารเขา เขาบอกจะฆ่าตัวตายอดสงสารไม่ได้ บลาๆ~
: ถ้าขอพักหยุดงานได้เดือนหน้าจะไปหานะ
ไม่กลัวคนนั้นไม่รู้หรอ? : เรา
: ไม่ว่าหรอก จะบอกว่ากลับบ้าน
พอสาดคนโกรธแค้นใส่กันเราก็มานั่งคิดๆดูแล้ว สรุปต่างคนก็ต่างโกรธแค้นกัน แต่ก็รักผู้ชายคนเดียวกัน แต่ด้วยความที่เราเห็นแซทแล้ว เราว่าผู้ชายคนนี้
โครตเห็นแก่ตัว ตั้งแต่วันนั้นเลยตัดขาดที่จะติดต่ออย่างจริงจัง และไม่ได้คุยกันอีกเลย กับคนที่เป็นแฟนเก่าเรา
แต่พอสามสี่วันมานี้ เรากดดูความทรงจำในเฟสบุ๊ค เห็นตอนคอมเมนท์กันในอดีต ก็เลยเข้าไปส่องเฟส แล้วก็ไป โผล่ที่หน้าเฟสผู้หญิงคนนั้น เราไปเจอสตอรี่
เขา (ไม่ได้เป็นเพื่อนในเฟสแต่ผู้หญิงคนนั้นขาตั้งบัญชีสาธารณะ ก็เห็นว่าเขาท้องกับอดีตแฟนเรา เราก็แบบเอ่อเอาจริงหรอวะ เขาคงหยุดที่กันจริงๆแหละ
ก็คือทั้งงงทั้งตกใจเราก็เลยไปถามแม่เขา ( ตอนที่เราคบกับเขาก็คุยก็สนิทกับแม่เฟนเก่าเราพอควร แม่ก็บอกใช่แล้วเขาท้อง ท้องได้เจ็ดเดือนแล้ว เราก็ยิ่ง
ตกใจไปอีก ( ก่อนที่เราจะเลิกขาดแม่เคยโทรมาร้องห่มร้องให้ว่าไม่รับผู้หญิงคนนั้นเด็ดขาด เขาก็ขอให้เราอยู่เราตามทั้งๆที่ตอนนั้น โครตเจ็บ แต่ก็ยอมเพราะ
รัก แต่เหมือนว่าหลังๆมาทนต่อความเจ็บปวดที่เขาทั้งคู่ทำกับเราไม่ไหวแล้ว เลยคิดว่าถอยดีกว่า ) พอเราได้เห็นทุกอย่างมันเป็นแบบนี้ เราเลยว่าเอ่อจะเลิก
โกรธเลิกเกลียดเลิกแค้นอะไรแล้ว ถือสะว่าสงสารเด็กที่เขากำลังจะเกิด อย่างน้อยก็โตมาก็ไม่ต้องมารับรู้เรื่องอะไรแบบนี้ จะได้ไม่ต้องมารับรู้ว่าแม่ของเขา/ป
แย่งพ่อของเขามา อะไรแบบนี้ แต่เอาจริงๆพอนึกถึงวันนั้นก็หายโกรธไม่ลง
โกรธที่ผู้หญิงคนนั้นมาแต่งของที่เรารักเราหวงไป แต่อย่างว่าเรื่องแบบนี้ตบมือข้างเดียวไม่ดังหรอก
โกรธแฟนเก่าเราที่ทำอะไรไม่คิด ไม่คิดถึงเวลาที่รักกัน โกรธที่ใจง่าย โกรธที่ไม่คิดถึงใจกันบ้าง
โกรธแม่เขาที่กลับคำกลับกรอก เข้าใจว่าต้องอยู่กับปัจจุบัน แต่ตตั้นจะรั้งทำไม จะทำให้มีความทำไม ไอ้เราก็เจ็บเจียนตาย ไม่มีใครคิดถึงสักคน
แล้วก็โกรธตัวเองที่เอาตัวเองเข้ามารับรู้อะไรแบบนี้ ให้โอกาสคนที่ไม่เห็นค่า โง่สุดๆ
แต่ก็แปลกเนอะทำไมคนที่เขามาพรากคนสุขจากเราทำไมเขาถึงไม่เคยเจอเวรกกรมอะไรเลยวะ หรือมันไม่มีอยู่จริง ก็ดูพวกเขามีความสุขกัน แล้วคงมีแต่เรา
ที่มานั่งคิด นั่งเสียใจ หรือว่าเวรกกรมจะตามทันแค่เรานะ @
แต่สุดท้ายนี้เราก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี โครตจะตลกร้ายเลย หัวเพราะทั้งน้ำตา แต่ก็ต้องยินดีแหละเนอะ ยินดีด้วยนะที่แย่งไปจนมีทุกวันนี้ได้
ยัง ยัง ยังไม่หยุดแค้นอีก 5555 เดี๋ยวสักวันคงลืมๆไปเองแหละ
#ถ้ากระทู้มีความงงก็ขอโทษด้วยนะแค่บางทีเราก็อยากระบายเฉยๆ พูดคุยกันได้นะคะ เชง
ม้วนสุดท้าย บทสรุปของกระทู้กับความรู้สึกของเรา และแล้วมันก็จบสักที ..
หลายๆอย่าง คือเราจับได้ตอน ช่วงสิ้นเดือนธันวา ปี 2562 ว่าเขาไปมีอะไรกับคนอื่น จากนั้นก็มีติดต่อกันบ้าง แล้วก็เลิกขาดได้จะเป็นปีแล้ว (แต่ก็ยังมีแอบ
ห่วง แอบคิดถึงบ้าง) แต่เราไปส่องเฟสคนที่เขาแอบไปมีไรกันเขาตั้งว่าคบกันตอนเดือนที่ 10 ปี 62 คิดไปคิดมาก็ตลอกให้เขาหลอกอยู่ตั้งนาน ว่าจะกลับมา
รักกัน แล้วก็ปลงไปแล้วแหละ คิดว่ามันก็แค่ฝันร้ายเตี๋ยวเวลาจะช่วยเยียวยาทุกอย่าง ก็แอบมีคิดบ้างว่าเขาได้แฟนเราไปแบบไหนเขาก็คงจะเสียไปแบบนั้น
เหมือนกัน แต่เขาก็มีทักมาคุยกับเราบ้างแต่ด้วยความที่ยัง โกรธยังแค้นเขาทั้งสองคน ก็ก็เลยเลือกที่จะคุย คุยได้สักพักก็เหมือนว่าผู้หญิงคนนั้นจับได้ ( คนที่
เคยแอบมีอะไรกันกับเฟนเรา) เขาก็มาขอว่าให้เลิกยุ่ง ก็ประชดประชันกันไปพอสมควร แล้วเขาก็ส่งภาพแชทที่เขาแชทกันมาให้ดู
: ผมรักพี่ผมไม่ได้รักเขา
ประมาณนี้ เราก็เลยส่งที่แฟนเก่าเรามาคุยกับเราไปให้ดูที่เขาคุยกับเราบ้ง ประมาณนี้
: เค้าไม่ได้รักพี่เขาเลย ที่เลือกเขาก็เพราะสงสารเขา เขาบอกจะฆ่าตัวตายอดสงสารไม่ได้ บลาๆ~
: ถ้าขอพักหยุดงานได้เดือนหน้าจะไปหานะ
ไม่กลัวคนนั้นไม่รู้หรอ? : เรา
: ไม่ว่าหรอก จะบอกว่ากลับบ้าน
พอสาดคนโกรธแค้นใส่กันเราก็มานั่งคิดๆดูแล้ว สรุปต่างคนก็ต่างโกรธแค้นกัน แต่ก็รักผู้ชายคนเดียวกัน แต่ด้วยความที่เราเห็นแซทแล้ว เราว่าผู้ชายคนนี้
แต่พอสามสี่วันมานี้ เรากดดูความทรงจำในเฟสบุ๊ค เห็นตอนคอมเมนท์กันในอดีต ก็เลยเข้าไปส่องเฟส แล้วก็ไป โผล่ที่หน้าเฟสผู้หญิงคนนั้น เราไปเจอสตอรี่
เขา (ไม่ได้เป็นเพื่อนในเฟสแต่ผู้หญิงคนนั้นขาตั้งบัญชีสาธารณะ ก็เห็นว่าเขาท้องกับอดีตแฟนเรา เราก็แบบเอ่อเอาจริงหรอวะ เขาคงหยุดที่กันจริงๆแหละ
ก็คือทั้งงงทั้งตกใจเราก็เลยไปถามแม่เขา ( ตอนที่เราคบกับเขาก็คุยก็สนิทกับแม่เฟนเก่าเราพอควร แม่ก็บอกใช่แล้วเขาท้อง ท้องได้เจ็ดเดือนแล้ว เราก็ยิ่ง
ตกใจไปอีก ( ก่อนที่เราจะเลิกขาดแม่เคยโทรมาร้องห่มร้องให้ว่าไม่รับผู้หญิงคนนั้นเด็ดขาด เขาก็ขอให้เราอยู่เราตามทั้งๆที่ตอนนั้น โครตเจ็บ แต่ก็ยอมเพราะ
รัก แต่เหมือนว่าหลังๆมาทนต่อความเจ็บปวดที่เขาทั้งคู่ทำกับเราไม่ไหวแล้ว เลยคิดว่าถอยดีกว่า ) พอเราได้เห็นทุกอย่างมันเป็นแบบนี้ เราเลยว่าเอ่อจะเลิก
โกรธเลิกเกลียดเลิกแค้นอะไรแล้ว ถือสะว่าสงสารเด็กที่เขากำลังจะเกิด อย่างน้อยก็โตมาก็ไม่ต้องมารับรู้เรื่องอะไรแบบนี้ จะได้ไม่ต้องมารับรู้ว่าแม่ของเขา/ป
แย่งพ่อของเขามา อะไรแบบนี้ แต่เอาจริงๆพอนึกถึงวันนั้นก็หายโกรธไม่ลง
โกรธที่ผู้หญิงคนนั้นมาแต่งของที่เรารักเราหวงไป แต่อย่างว่าเรื่องแบบนี้ตบมือข้างเดียวไม่ดังหรอก
โกรธแฟนเก่าเราที่ทำอะไรไม่คิด ไม่คิดถึงเวลาที่รักกัน โกรธที่ใจง่าย โกรธที่ไม่คิดถึงใจกันบ้าง
โกรธแม่เขาที่กลับคำกลับกรอก เข้าใจว่าต้องอยู่กับปัจจุบัน แต่ตตั้นจะรั้งทำไม จะทำให้มีความทำไม ไอ้เราก็เจ็บเจียนตาย ไม่มีใครคิดถึงสักคน
แล้วก็โกรธตัวเองที่เอาตัวเองเข้ามารับรู้อะไรแบบนี้ ให้โอกาสคนที่ไม่เห็นค่า โง่สุดๆ
แต่ก็แปลกเนอะทำไมคนที่เขามาพรากคนสุขจากเราทำไมเขาถึงไม่เคยเจอเวรกกรมอะไรเลยวะ หรือมันไม่มีอยู่จริง ก็ดูพวกเขามีความสุขกัน แล้วคงมีแต่เรา
ที่มานั่งคิด นั่งเสียใจ หรือว่าเวรกกรมจะตามทันแค่เรานะ @
แต่สุดท้ายนี้เราก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี โครตจะตลกร้ายเลย หัวเพราะทั้งน้ำตา แต่ก็ต้องยินดีแหละเนอะ ยินดีด้วยนะที่แย่งไปจนมีทุกวันนี้ได้
ยัง ยัง ยังไม่หยุดแค้นอีก 5555 เดี๋ยวสักวันคงลืมๆไปเองแหละ
#ถ้ากระทู้มีความงงก็ขอโทษด้วยนะแค่บางทีเราก็อยากระบายเฉยๆ พูดคุยกันได้นะคะ เชง