ผมกับแฟนอายุเท่ากัน ห่างกันหลักเดือน คบกันประมาณ 10 ปี มีอะไรกันบ่อยมากแทบจะทุกวันที่อยู่ด้วยกัน โดยส่วนใหญ่เค้าจะเริ่มก่อน (เค้าจะรู้จุดอ่อนของผมที่จะขึ้นง่ายมาก) ต่อมาพอเค้าย้ายไปทำงานกันคนละที่ เค้าก็แอบไปมีคนใหม่ จึงเลิกกันไป
ต่อมาผมย้ายไปทำงานบ้านเกิดเค้า (วางแผนไว้ว่าจะย้ายก่อนจะเลิกกัน)

ผมทำงานได้ปีกว่าๆจึงซื้อบ้านไว้เลย ต่อมาเค้าก็ย้ายกลับมาบ้านเกิดพอดี เค้าจึงมาพักด้วย เพราะผมพักคนเดียว หลังจากนั้นก็อยู่ด้วยกันมาตลอดจนตอนนี้ แรกๆก็มีอะไรกันปกติ แล้วก็เริ่มห่างขึ้นเรื่อยๆ สัปดาห์ละครั้ง เดือนละครั้ง จนตอนนี้จะปีนึงแล้ว จนแรกๆผมแอบนัดเอากับคนที่เคยนัดช่วงเลิกกันบ้าง แต่ก็รู้สึกผิดเลยเลิกนัดกับทุกคนแล้ว ต้องคอยช่วยตัวเองบ่อยๆเพื่อระงับอารมณ์

ขนาดทุกวันนี้ในบ้านแทบแก้ผ้านอนด้วยกัน เข้าห้องน้ำพร้อมกันบ้าง ก็ยังเฉยๆ ไม่ได้มีอะไรกันนานจนผมรู้สึกแปลกๆเลย ถ้าจะไปเริ่มชวนเค้าเลย

อีกอุปสรรคอีกอย่างคือ ผมทำงานประจำ เช้าตื่น 7.00 เลิกงาน 17.00 นอนประมาณ 24.00 ส่วนเค้าเปิดร้านอาหาร ตื่นประมาณ 11.00 กว่าจะปิดร้านกลับมานอนก็ตี 2-3 เลยแทบจะเจอกันแค่ตอนหลับแล้ว

แต่ผมก็พอเข้าใจนะครับ วัยทำงานแล้วต่างคนต่างมีหน้าที่ ไม่ได้มีเวลาเอากันบ่อยๆเหมือนวัยเรียนแบบเมื่อก่อน แต่การที่ไม่ได้มีอะไรกัน แม้แต่จะช่วยตัวเองพร้อมกันมาปีนึงแล้ว แปลกไปไหมครับ ขอถามความเห็นครับ