คือผมเคยคุยกับผู้หญิงคนนึงครับ ซึ่งตอนนั้นเราได้เจอกันในสนามเล่นออกกำลังกาย แล้วตอนนั้นเราก็เล่นเครื่องเล่นใกล้ๆกัน เขามาถามวิธีการเล่นของเครื่องออกกำลังกายนี้ว่าเล่นยังไง ผมก็เลยสอนเธอ จนได้มีโอกาสถามไถ่ประวัติซึ่งกันและกันแล้วก็ขอไลน์ไว้ด้วย ซึ่งตอนนั้นผมชอบเธอมากครับ น่ารักตรงสเปก หลังจากนั้นเราก็ทักทายคุยกันทุกวันผ่านแชท จนผมเริ่มมีความรู้สึกหลงรักเธอ แต่ก็ไม่ได้ขอเป็นแฟนนะก็คุยกันไปเรื่อยๆ สนุกมาก แอบอมยิ้มกันไป พอวันไหนไม่ได้คุยกันก็จะรู้สึกชีวิตเหมือนขาดไรไปอย่าง
จนเวลาผ่านไปเธอก็คุยกับผมน้อยลง เริ่มตอบช้า ตอบสั้นลง ดูไม่ค่อยอยากคุยกับผมเหมือนเก่า จนเราสองคนนั้นต่างคนต่างเงียบใส่กัน สุดท้ายก็หายจากกันไปครับ ไม่มีใครง้อใคร แล้วก็ไม่ได้แชทคุยกันอีกเลย
ซึ่งตอนนั้นผมอยากรู้เหตุผลจากเธอมากว่าเธอเป็นอะไร ทำไมถึงไม่เหมือนเดิม จนมันคาใจแล้วเวลาผ่านล่วงเลยมา6ปี เราสองคนมีโอกาสได้เจอกันบังเอิญ ผมดีใจมาก และช่วงนั้นก็เป็นวันเกิดเธอผมจึงทักเธอไปอวยพรวันเกิด และเลยรวดถามเหตุผลที่เธอเงียบหายไปได้ไหมว่าเป็นอะไรเหรอ ทำไมตอนนั้นถึงเป็นแบบนี้ช่วยบอกให้ผมหายคาใจสักทีได้ไหม จะได้ปลดล็อคปมอะไรในใจที่มันคาไว้มานาน จนเธอตอบว่า ก็เธอไม่ชัดเจนกับเราสักทีอ่ะ คุยไม่เหมือนคนอยากจะเป็นแฟนกัน ไม่หึงไม่หวงไม่ตาม ดูเหมือนเพื่อนคุยกันมากกว่า พูดคุยกันก็ธรรมดาๆ ไม่ค่อยคุยอะไรหวานๆ โรแมนๆ ผมได้ฟังเหตุผลจากเธอแล้วผมจุกมากครับ พูดไม่ออก ได้แต่ร้องไห้ข้างใน และรู้ซึ้งถึงความผิดพลาดของตัวเองว่าเราพลาดเองว่ะ ทำไมไม่จีบเธอไปเลยตรงๆ ทั้งที่ตอนนั้นเราต่างก็ชอบพอกัน เเต่เหมือนผมมีความกลัวมากไปในตอนนั้นเลยไม่ได้จีบเธอ แล้วตอนนี้เธอก็มีแฟนไปเรียบร้อยแล้ว กำลังจะแต่งงาน ก็ได้แต่เศร้าครับ
ขอเพื่อนๆเป็นยังไงกันบ้าง?
เคยรู้เหตุผลของการเงียบหายจากกันไปไหม แล้วรู้สึกยังไงบ้าง??
จนเวลาผ่านไปเธอก็คุยกับผมน้อยลง เริ่มตอบช้า ตอบสั้นลง ดูไม่ค่อยอยากคุยกับผมเหมือนเก่า จนเราสองคนนั้นต่างคนต่างเงียบใส่กัน สุดท้ายก็หายจากกันไปครับ ไม่มีใครง้อใคร แล้วก็ไม่ได้แชทคุยกันอีกเลย
ซึ่งตอนนั้นผมอยากรู้เหตุผลจากเธอมากว่าเธอเป็นอะไร ทำไมถึงไม่เหมือนเดิม จนมันคาใจแล้วเวลาผ่านล่วงเลยมา6ปี เราสองคนมีโอกาสได้เจอกันบังเอิญ ผมดีใจมาก และช่วงนั้นก็เป็นวันเกิดเธอผมจึงทักเธอไปอวยพรวันเกิด และเลยรวดถามเหตุผลที่เธอเงียบหายไปได้ไหมว่าเป็นอะไรเหรอ ทำไมตอนนั้นถึงเป็นแบบนี้ช่วยบอกให้ผมหายคาใจสักทีได้ไหม จะได้ปลดล็อคปมอะไรในใจที่มันคาไว้มานาน จนเธอตอบว่า ก็เธอไม่ชัดเจนกับเราสักทีอ่ะ คุยไม่เหมือนคนอยากจะเป็นแฟนกัน ไม่หึงไม่หวงไม่ตาม ดูเหมือนเพื่อนคุยกันมากกว่า พูดคุยกันก็ธรรมดาๆ ไม่ค่อยคุยอะไรหวานๆ โรแมนๆ ผมได้ฟังเหตุผลจากเธอแล้วผมจุกมากครับ พูดไม่ออก ได้แต่ร้องไห้ข้างใน และรู้ซึ้งถึงความผิดพลาดของตัวเองว่าเราพลาดเองว่ะ ทำไมไม่จีบเธอไปเลยตรงๆ ทั้งที่ตอนนั้นเราต่างก็ชอบพอกัน เเต่เหมือนผมมีความกลัวมากไปในตอนนั้นเลยไม่ได้จีบเธอ แล้วตอนนี้เธอก็มีแฟนไปเรียบร้อยแล้ว กำลังจะแต่งงาน ก็ได้แต่เศร้าครับ
ขอเพื่อนๆเป็นยังไงกันบ้าง?