ชีวิตมี.ปลายที่ต้องการคำตอบ!!

ไม่รู้จะมีใครเคยเป็นมั้ยพออยู่ม.ปลายเรามองหาตัวเองไม่เจอ เราไม่รู้จะเรียนคณะอะไร คนรอบตัวเริ่มถามแต่เรากลับทำได้แค่ยิ้มและให้คำตอบที่เบาบาง ตอนยังเป็นเด็กเรามีความฝันมากมายเลยค่ะแต่พอโตขึ้นความฝันเหล่านี้กลับค่อยๆหายไปทิ้งไว้แต่ความทรงจำ กว่าจะหาตัวเองเจอบางทีมันก็สายไปแล้ว พิมพ์มาซะยืดยาว จริงๆเราแค่อยากให้ทุกคนช่วยคิดว่าเราควรจะทำอะไรดีอ่านมาถึงตรงนี้หลายคนคงคิดว่าทำไมไม่ถามตัวเองล่ะ มาถามคนอื่นทำไม บางทีเราก็แค่ต้องการคนคอยแนะนำ คอยให้กำลังใจน่ะค่ะ เราเป็นคนชอบสังเกตคนอื่นค่ะ ใส่ใจคนอื่นเสมอ ที่ผ่านมาเราสังเกตเพื่อนเราว่าแต่ละคนโดดเด่นในด้านไหนซึ่งเราก็เห็นว่าแต่ละคนมีความเก่งที่แตกต่างกัน ตัวเราเป็นคนเรียนปานกลางค่ะ ที่ผ่านมาคะแนนอยู่ในเกณฑ์ดีมาตลอด คนอื่นมักมองว่าเราเก่งค่ะแต่เราไม่เคยเชื่ออย่างนั้นเลย เราไม่อยากเป็นคนที่ถูกมองว่าเก่งเพราะวันไหนที่เราพลาดเราจะเสียใจที่สุด เราถามเพื่อนว่าเราโดดเด่นวิชาไหน ซึ่งทุกคนก็จะให้คำตอบว่าก็เห็นเก่งทุกวิชานะ ก็ทำได้ทุกวิชานิซึ่งเราทราบค่ะว่าเราทำได้ทุกวิชาแต่สำหรับเราเราคิดว่ามันยังไม่สุดสักทางเหมือนกับว่าอันนี้ก็ทำได้ อันนั้นก็ทำได้แต่มันยังไม่ดีที่สุดสำหรับเรา มันทำให้เราไม่รู้ว่าเราควรจะเอาวิชาไหนไปต่อยอด เท่าที่ลองเอาใบเกรดตัวเองมาดูเราคิดว่าเราทำเคมีได้ดีและน่าจะรอดถึงแม้ว่าบางครั้งเราจะไม่เข้าใจก็ตาม เราแค่อยากขอคำแนะนำจากคนที่เคยอยู่จุดเดียวกับเราหรือใครก็แล้วแต่ที่อยากจะอนะนำเราค่ะ ถ้าถามภาพความฝันในการทำงานเรายังคิดไม่ออกเลยค่ะเรารู้แค่ว่าเราเป็นความหวังของที่บ้านและเราก็อยากให้อนาคตของเรามีแต่รอยยิ้มของคนที่เรารัก ขอบคุณทุกคนนะคะที่ทนอ่านมาจนถึงตอนนี้ ถ้าว่างหรือพอมีเวลามาพูดคุยกันได้นะคะ