ใครเป็นเหมือนเราบ้าง😢

ช่วยบอกเราที เราต้องทำยังไงหรอพ่อถึงจะเชื่อใจเราบ้าง เราไม่เคยทำอะไรให้พ่อเราผิดหวัง พ่ออยากให้เราทำอะไร เราทำให้ทั้งนั้น ชีวิตของเราตอนนี้ขึ้นยุกับพ่อทั้งนั้น เราไม่สามารถที่จะทำอะไรได้เลยสักนิด เราอยากทำอะไร พ่อไม่เคยให้เราทำ เเค่เรื่องเรียนเรายังต้องทำตามที่พ่อสั่งทุกอย่าง เราอยากเรียรสิ่งที่เราถนัด พ่อก็ไม่ให้เรียน ครอบครัวมีปันหาเรื่องเงิน พอเราจะขอไปทำงานเสาร์-อาทิตย์ เเบ่งเบาพาระบ้าง พ่อก็ไม่ให้ทำ เเต่ชอบมาบ่นกับเราว่า ดูคนโน้นคนนี้ดิเขาทำงานกันอย่างโน้นอย่างนี้ เเต่กลับไม่ให้เราทำ ตั้งเเต่เราขึ้นมหาลัยมา เราไม่เคยได้กำลังใจเลยสักนิด เเค่เราบอกว่าเสาอาทิตนี้ไม่กลับบ้านนะ เราเหนื่อย พ่อก้ยังให้เรากลับ ถ้าเราไม่กลับเเกก็จะชวนเราทะเลาะทุกครั้ง เเล้วมียุช่วงนึงเป้นฤดูฝน ตกทั้งวันทั้งคืน เราขอพ่อว่าเราไม่กลับนะได้ไม ฝนมันตกหนักมาก เเล้วเรามองทางไม่เห้น พ่อก้ยังให้กลับ เเล้วระยะทางไม่ได้ใกล้ๆเลยนะ จากบ้านเราไปมหาลัยเกือบ100กิโลอะ เเล้วเราขี่รถมอเตอร์ไซค์ด้วยมันไม่ได้ใกล้เลย เราต้องทำยังไงหรอ ทำไมพ่อเราไม่เคยเชื่อใจอะไรเราเลย เเค่เราทำสิ่งที่เราชอบ สิ่งที่เราอยากทำอะ เหมือนพ่อไม่เชื่อใจเราว่าเราทำได้เลยอะ เเลเวพ่อเราเป้นคนที่ไม่มีเหตุผลอะไรเลย แกจะไม่ฟังคนในบ้านเลยนะ ขนาดเเม่เรา เเกยังไม่ฟังเลย เเล้วเวลาเรากลับบ้านมาทุกๆครั้ง เราก็จะทะเลาะกับพ่อทุกครั้ง เราเป้นคนที่ทำอะไรเราจะใช้เหตุผลก่อนทุกครั้ง เเต่พ่อเราเขาไม่ฟังเหตุผลอะไรเลย เพื่อนเราเเนะนำหลายๆอย่างเเล้ว เราทำทุกอย่างเเล้วเเต่พ่อเราเขาไม่ฟังเลยจิงๆ เราเหนื่อยนะ เราท้อ กลับบ้านมามีเรื่องให้ไม่เว้นเเต่ละวัน มีเเต่คนบอกว่าถ้าทำอะไรไม่ได้ก็เงียบ เเล้วเราเงียบ เราไม่รุจะทำยังไงเเล้ว เราเงียบ เราไม่รุจะไปพูดกับใคร เราเหมือนคนบ้าคนนึงอะ 

*****ที่เรามาเล่าให้ฟัง เราอยากขอคำปรึกษาเเค่นั้น เเล้วก้อยากระบายด้วย มันไม่ไหวจิงๆ กดดันมากๆ