เรากับสามีคบกันมาจะ 17 ปีแล้วค่ะ มีลูกชาย 1 คน อายุ 5 ขวบ
ตอนนี้เรารู้สึกเบื่อเขามากๆ แบบอยากจะพาลูกหนีไป...
บ้านเขามีฐานะประมาณหนึ่ง เขาไม่เคยเป็นลูกจ้างใคร
ส่วนเราทำงานบริษัทมา 10 ปี และลาออกมาเลี้ยงลูก
เขาเป็นคนชอบออกกำลังกายมาก จนไม่ชอบทำงาน!!!
แม่เขาให้กิจการร้านอาหารมาดูแล ซึ่งมีลูกค้าเยอะพอสมควร
เพราะอยู่หน้าโรงเรียนและติดถนนใหญ่.
แต่เขาต้องตื่นตี 4 เพื่อไปซื้อของที่ตลาดทุกวัน .
และหลังจากนั้นเขาก็ไปออกกำลังกาย กลับมาร้านอีกที 10 โมงเช้า
ส่วนเราจะเข้าร้านช่วง 7.30 และไปส่งลูกที่โรงเรียน จากนั้นก็อยู่ร้านยาว..
วันที่ลูกไปโรงเรียนเราก็เฝ้าร้าน เขาก็เข้าไปนอนพักผ่อนในห้อง
แต่วันที่ลูกหยุดเรียน เราต้องอยู่กับลูกและเขาเฝ้าร้าน
เขาบอกว่าเขาเบื่อที่จะต้องทำงานแบบนี้ เขาเบื่อคนงาน เบื่อตื่นเช้า
ถ้าไม่มีเรากับลูก เขาฆ่าตัวตายไปแล้ว!!!!
เราเลยบอกเขาไปว่าให้ไปบอกแม่เขา และหาอะไรทำกันใหม่
แต่เขาก็ไม่ไป เขาบอกว่า เขาต้องทนได้!!! แต่ความจริงไม่ใช่เลยย!!
เขาบ่นแบบนี้มาตลอดตั้งแต่เข้ามาดูร้านเอง เราพยายามให้กำลังใจเขาทุกครั้ง
และบางครั้งเราก็บอกเขาไปว่า เดี๋ยวเราจะทำเอง ตื่นไปตลาดเอง.
แต่เขาไม่ยอม เพราะ เราต้องดูแลลูกด้วย
แต่ล่าสุด เราทำลูกร้อง เพราะเราไม่ให้ลูกดื่มน้ำอัดลม และเราก็ปล่อยให้ลูกร้อง
เพราะ เราพูดดีกับลูกแล้ว แต่ลูกไม่ฟัง เลยให้เขาใช้เวลาอยู่กับตัวเอง
เราออกมานอกห้องแล้วไปเล่าให้ฟัง สักพักเขาไปตะโกนด่าลูกให้หยุดร้อง
และเขาก็ขับรถออกจากร้านไปแบบเร่งเครื่องยนต์ ลูกจ้างในร้านเห็นกันทุกคน!
เขาโมโหเราที่ทำลูกร้องรบกวนเขา เขาบอกว่าเขาอยากพัก!!! ทำไมต้องทำลูกร้องตลอด!!
เขามีพฤติกรรมแบบนี้บ่อยมาก คือเวลาโมโหจะขับรถเร็ว ควบคุมตัวเองไม่ได้
ไม่พูดกับเรา และชักสีหน้าไม่ดีกับลูกค้า. เขาไม่เคยทำร้ายเรา แต่เขวี้ยงของทิ้งแทน.
อีกอย่างเขาชอบดูถูกเราต่อหน้าคนอื่น เขาจะบอกคนอื่นตลอดว่าเราพูดไม่รู้เรื่อง ,
อย่าไปใส่ใจในสิ่งที่เราพูด, พูดเหมือนเราเป็นคนโง่
และชอบส่ายหัวหรือยิ้มเยาะเย้ยเวลาเราพูด หักหน้าเราแบบนี้หลายรอบมาก!!!
เราโกรธแต่ก็ไม่อยากวีนออกไป เพราะเกรงใจคนอื่น และเขาก็มีส่วนดีหลายๆอย่าง เช่น
ช่วยดูแลลูก ไม่ดื่มเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่เที่ยวกลางคืน
แต่ช่วงหลังๆมานี้เราเก็บทุกรายละเอียดที่เขาพูดหักหน้าเรา , ไม่พูดกับเราเวลาโมโห,
บ่นเราในหลายๆเรื่อง... จนเราตัดใจจากเขาไปหลายครั้งมาก แต่ยังไม่เคยบอกเลิก!!
เวลาทะเลาะกันเกือบทุกครั้ง เขาจะบอกว่าเขาเหนื่อย อยากตาย ไม่มีใครเข้าใจเขา อีกแล้ว!!!
เราคิดว่าวันหนึ่งถ้าเราไม่ไหวจริงๆ เราจะบอกเลิกเขา และจะไม่มีวันจะกลับมาหาเขาอีก!
เราจำคำหนึ่งที่เขาเคยพูดกับเราได้ตลอด เขาบอกว่า "เขาไม่เคยลำบากขนาดนี้
ตั้งแต่แต่งงานกับเรา เขาลำบากที่สุด" พูดอยู่หลายรอบ. ที่เขาบอกอย่างนี้เพราะว่า
ก่อนหน้าแต่งงาน เขาอยากได้อะไรก็จะขอแม่เขาซื้อ แต่พอแต่งงานแล้ว ก็ต้องมาทำงานกันเอง
ใช้ซื้อของฟุ่มเฟือยแบบก่อนหน้านี้ไม่ได้
เราจะทำอย่างไรดี??? ความรู้สึกเราตอนนี้คือ คิดแต่จะหางานที่ไกลๆ พอที่จะหาเลี้ยงลูกได้
จดจำทุกอย่างที่เขาทำไม่ดีกับเรา ไม่อยากเล่าเรื่องอะไรให้เขาฟัง.
แต่เราก็ยังรักเขาเวลาเขาดีกับเรา ตอนนี้มันสับสนไปหมด!!!!
เบื่อสามี แต่ก็ทิ้งเขาไม่ได้ พอเราเถียง เราต่อต้าน ก็บอกว่าอยากตายไม่มีใครเข้าใจ เรากลัวเขาฆ่าตัวตายจริงๆ ควรทำอย่างไรดี
ตอนนี้เรารู้สึกเบื่อเขามากๆ แบบอยากจะพาลูกหนีไป...
บ้านเขามีฐานะประมาณหนึ่ง เขาไม่เคยเป็นลูกจ้างใคร
ส่วนเราทำงานบริษัทมา 10 ปี และลาออกมาเลี้ยงลูก
เขาเป็นคนชอบออกกำลังกายมาก จนไม่ชอบทำงาน!!!
แม่เขาให้กิจการร้านอาหารมาดูแล ซึ่งมีลูกค้าเยอะพอสมควร
เพราะอยู่หน้าโรงเรียนและติดถนนใหญ่.
แต่เขาต้องตื่นตี 4 เพื่อไปซื้อของที่ตลาดทุกวัน .
และหลังจากนั้นเขาก็ไปออกกำลังกาย กลับมาร้านอีกที 10 โมงเช้า
ส่วนเราจะเข้าร้านช่วง 7.30 และไปส่งลูกที่โรงเรียน จากนั้นก็อยู่ร้านยาว..
วันที่ลูกไปโรงเรียนเราก็เฝ้าร้าน เขาก็เข้าไปนอนพักผ่อนในห้อง
แต่วันที่ลูกหยุดเรียน เราต้องอยู่กับลูกและเขาเฝ้าร้าน
เขาบอกว่าเขาเบื่อที่จะต้องทำงานแบบนี้ เขาเบื่อคนงาน เบื่อตื่นเช้า
ถ้าไม่มีเรากับลูก เขาฆ่าตัวตายไปแล้ว!!!!
เราเลยบอกเขาไปว่าให้ไปบอกแม่เขา และหาอะไรทำกันใหม่
แต่เขาก็ไม่ไป เขาบอกว่า เขาต้องทนได้!!! แต่ความจริงไม่ใช่เลยย!!
เขาบ่นแบบนี้มาตลอดตั้งแต่เข้ามาดูร้านเอง เราพยายามให้กำลังใจเขาทุกครั้ง
และบางครั้งเราก็บอกเขาไปว่า เดี๋ยวเราจะทำเอง ตื่นไปตลาดเอง.
แต่เขาไม่ยอม เพราะ เราต้องดูแลลูกด้วย
แต่ล่าสุด เราทำลูกร้อง เพราะเราไม่ให้ลูกดื่มน้ำอัดลม และเราก็ปล่อยให้ลูกร้อง
เพราะ เราพูดดีกับลูกแล้ว แต่ลูกไม่ฟัง เลยให้เขาใช้เวลาอยู่กับตัวเอง
เราออกมานอกห้องแล้วไปเล่าให้ฟัง สักพักเขาไปตะโกนด่าลูกให้หยุดร้อง
และเขาก็ขับรถออกจากร้านไปแบบเร่งเครื่องยนต์ ลูกจ้างในร้านเห็นกันทุกคน!
เขาโมโหเราที่ทำลูกร้องรบกวนเขา เขาบอกว่าเขาอยากพัก!!! ทำไมต้องทำลูกร้องตลอด!!
เขามีพฤติกรรมแบบนี้บ่อยมาก คือเวลาโมโหจะขับรถเร็ว ควบคุมตัวเองไม่ได้
ไม่พูดกับเรา และชักสีหน้าไม่ดีกับลูกค้า. เขาไม่เคยทำร้ายเรา แต่เขวี้ยงของทิ้งแทน.
อีกอย่างเขาชอบดูถูกเราต่อหน้าคนอื่น เขาจะบอกคนอื่นตลอดว่าเราพูดไม่รู้เรื่อง ,
อย่าไปใส่ใจในสิ่งที่เราพูด, พูดเหมือนเราเป็นคนโง่
และชอบส่ายหัวหรือยิ้มเยาะเย้ยเวลาเราพูด หักหน้าเราแบบนี้หลายรอบมาก!!!
เราโกรธแต่ก็ไม่อยากวีนออกไป เพราะเกรงใจคนอื่น และเขาก็มีส่วนดีหลายๆอย่าง เช่น
ช่วยดูแลลูก ไม่ดื่มเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่เที่ยวกลางคืน
แต่ช่วงหลังๆมานี้เราเก็บทุกรายละเอียดที่เขาพูดหักหน้าเรา , ไม่พูดกับเราเวลาโมโห,
บ่นเราในหลายๆเรื่อง... จนเราตัดใจจากเขาไปหลายครั้งมาก แต่ยังไม่เคยบอกเลิก!!
เวลาทะเลาะกันเกือบทุกครั้ง เขาจะบอกว่าเขาเหนื่อย อยากตาย ไม่มีใครเข้าใจเขา อีกแล้ว!!!
เราคิดว่าวันหนึ่งถ้าเราไม่ไหวจริงๆ เราจะบอกเลิกเขา และจะไม่มีวันจะกลับมาหาเขาอีก!
เราจำคำหนึ่งที่เขาเคยพูดกับเราได้ตลอด เขาบอกว่า "เขาไม่เคยลำบากขนาดนี้
ตั้งแต่แต่งงานกับเรา เขาลำบากที่สุด" พูดอยู่หลายรอบ. ที่เขาบอกอย่างนี้เพราะว่า
ก่อนหน้าแต่งงาน เขาอยากได้อะไรก็จะขอแม่เขาซื้อ แต่พอแต่งงานแล้ว ก็ต้องมาทำงานกันเอง
ใช้ซื้อของฟุ่มเฟือยแบบก่อนหน้านี้ไม่ได้
เราจะทำอย่างไรดี??? ความรู้สึกเราตอนนี้คือ คิดแต่จะหางานที่ไกลๆ พอที่จะหาเลี้ยงลูกได้
จดจำทุกอย่างที่เขาทำไม่ดีกับเรา ไม่อยากเล่าเรื่องอะไรให้เขาฟัง.
แต่เราก็ยังรักเขาเวลาเขาดีกับเรา ตอนนี้มันสับสนไปหมด!!!!